۸۹۹.امام صادق عليه السلام :هيچ گاه چهار تن گِرد هم نيامدند و براى مطلبى واحد به درگاه خدا دعا نكردند ، مگر اين كه با اجابت آن از هم جدا شدند.
۹۰۰.امام صادق عليه السلام :هيچ گاه چهل مرد گِرد هم نيامدند و براى كارى به درگاه خداوند عز و جلدعا نكردند ، مگر آن كه خداوند ، دعايشان را اجابت كرد. اگر چهل نفر نبودند ، چهار نفر ، ده بار دعا كنند ، حتما خداوند دعايشان را اجابت مى كند و اگر چهار نفر نبودند ، يك نفر ، چهل بار دعا كند ، خداوند عزيزِ جبّار ، دعايش را اجابت مى كند.
۹۰۱.امام صادق عليه السلام :پدرم [امام باقر عليه السلام ] ، هر گاه پيشامدى اندوهناكش مى ساخت ، زنان و كودكان را گِرد مى آورد ، سپس دعا مى كرد و آنها «آمين» مى گفتند.
۹۰۲.امام صادق عليه السلام :از جمله اندرزهاى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به عيسى بن مريم عليه السلام اين بود : « ... اى عيسى! بعد از گناه ، به درگاه من توبه كن و مرا به توبه كنندگان ، يادآور شو و به من ، ايمان بياور و به مؤمنان ، نزديك شو و به آنان بفرما كه همراه تو مرا بخوانند».
۹۰۳.سعد السعود :از سنّت هاى ادريس عليه السلام كه به خطّ عيسى ۱ است و آن را از سُريانى به عربى برگردانيده ، اين است : « ... در بيشتر اوقاتتان ، خدا را بخوانيد و در دعايتان ، هميار و هم آوا باشيد ؛ زيرا خداوند ، چنانچه هميارى و اتّحاد در شما ببيند ، دعايتان را اجابت مى كند ، حاجت هايتان را برآورده مى سازد و شما را به آرزوهايتان مى رساند و عطاياى خويش را از خزانه هاى پايان ناپذيرش بر شما سرازير مى كند».
