۹۴۵.الكافىـ به نقل از على بن عيسى ، كه سند آن را به معصوم رسانده است ـ: خداوند ـ تبارك و تعالى ـ با موسى عليه السلام نجوا كرد و در نجوايش به او فرمود : « ... اى موسى! به بندگانم بگو كه براى هر حاجتى مرا بخوانند ، زان پس كه اعتراف كردند من مهربان ترينِ مهربانان و اجابت كننده درماندگانم و [رنج و ]بدى را مى زدايم و زمان را ديگرگون مى كنم و آسايش و رفاه مى آورم و از اندك ، قدردانى مى كنم و بسيار را پاداش مى دهم و نيازمند را بى نياز مى گردانم و من ، پاينده و شكست ناپذير و توانايم».
۹۴۶.الكافىـ به نقل از على بن اَسباط ، از امامان عليهم السلام ـ: از اندرزهاى خداوند عز و جل به عيسى عليه السلام اين بود كه : « ... اى عيسى! مرا چونان شخص در حال غرق شدن و غم زده اى كه هيچ فريادرسى برايش نيست ، بخوان ... . اى عيسى! در سختى ها و گرفتارى ها از من كمك بخواه ؛ زيرا من ، گرفتاران را يارى مى رسانم و به فرياد درماندگان مى رسم و من ، مهربان ترينِ مهربانانم» .
۹۴۷.امام زين العابدين عليه السلام :اى خداى پاك! ما همان درماندگانى هستيم كه اجابت آنان را [بر خود ]واجب گردانيده اى ، و گرفتارانى هستيم كه وعده رفع گرفتارى از ايشان را داده اى.
۹۴۸.امام زين العابدين عليه السلام :معبود من! ... تو آنى كه دعاى مرا در هنگام درماندگى ، اجابت كرده اى و هنگام لغزش ، دست مرا گرفته اى و داد مرا از دشمنان ستانده اى.
۹۴۹.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى ايشان به هنگام سختى ها ـ: بار خدايا! بر محمّد و خاندان او درود فرست ... و مرا از كسانى قرار ده كه در هنگام [خوشى و ]آسايش ، تو را با همان اخلاصى مى خوانند كه افراد بيچاره (مضطر) از سر اخلاص ، مى خوانندت ، كه به راستى ، تو ستودنى و پرشُكوهى».
