۱۰۱۳.الكافىـ به نقل از عمر بن يزيد ـ: به امام صادق عليه السلام گفتم : مردى گفت : در خانه ام مى نشينم و به نماز و روزه و عبادت پروردگارم مى پردازم . روزى ام هم خودش مى رسد.
امام صادق عليه السلام فرمود : «اين ، يكى از همان سه نفرى است كه دعايشان مستجاب نمى شود».

۱۰۱۴.مجمع البيانـ به نقل از عمرو بن زيد ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : «من براى تحصيل معاشم ـ كه خداوند ، خود ، آن را تضمين كرده است ـ تلاش مى كنم و اين تلاشم فقط از آن روست كه مى خواهم خداوند ببيند من براى طلب حلال مى كوشم . مگر نشنيده اى سخن خداوند ـ عزّ اسمه ـ را كه : «چون نماز به پايان رسيد ، در زمين پراكنده شويد و از فضل خدا بجوييد» ؟ به نظر تو ، اگر مردى به اتاقى برود و درِ آن را به روى خود گِل بگيرد و آن گاه بگويد : روزى ام به من مى رسد ، به راستى چنين خواهد شد؟ بدان كه او يكى از آن سه نفرى است كه دعايشان مستجاب نمى شود».
گفتم : آن سه نفر كيان اند؟
فرمود : «مردى كه زنش نزد اوست و وى را نفرين كند ، نفرينش مستجاب نمى شود ؛ چرا كه اختيار زنش در دست اوست و اگر بخواهد ، مى تواند طلاقش دهد . مردى كه از ديگرى طلبكار باشد و بر آن گواه نگيرد و آن مرد ، حقّ او را انكار نمايد و آن شخص نفرينش كند . نفرين او هم مستجاب نمى شود ؛ زيرا دستورى را كه [در نوشتن و گرفتن شاهد] به او داده شده ، ترك كرده است . و مردى كه ثروتى دارد و در خانه اش مى نشيند و به راه نمى افتد و تلاش نمى كند ، تا اين كه هر آنچه را دارد ، مى خورد ، سپس دعا مى كند ؛ دعاى چنين كسى نيز [براى روزى ]مستجاب نمى شود».

۱۰۱۳.الكافي عن عمر بن يزيد :قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام : رَجُلٌ قالَ : لَأَقعُدَنَّ في بَيتي ولاَُصَلِّيَنَّ ولَأَصومَنَّ ولَأَعبُدَنَّ رَبّي ، فَأَمّا رِزقي فَسَيَأتيني .
فَقالَ أبو عَبدِ اللّهِ عليه السلام : هذا أحَدُ الثَّلاثَةِ الَّذينَ لا يُستَجابُ لَهُم . ^۱

۱۰۱۴.مجمع البيان عن عمرو بن زيد عن الإمام الصادق عليه السلام :إنّي لَأَركَبُ فِي الحاجَةِ الَّتي كَفاهَا اللّهُ ، ما أركَبُ فيها إلاَّ التِماسَ أن يَرانِيَ اللّهُ اُضحي في طَلَبِ الحَلالِ ، أما تَسمَعُ قَولَ اللّهِ عَزَّ اسمُهُ : «فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَوةُ فَانتَشِرُواْ فِى الْأَرْضِ وَ ابْتَغُواْ مِن فَضْلِ اللَّهِ»^۲ ؟ أرَأَيتَ لَو أنَّ رَجُلاً دَخَلَ بَيتا وطَيَّنَ عَلَيهِ بابَهُ ، ثُمَّ قالَ : رِزقي يَنزِلُ عَلَيَّ ، كانَ يَكونُ هذا ؟ أما إنَّهُ أحَدُ الثَّلاثَةِ الَّذينَ لا يُستَجابُ لَهُم .
قُلتُ : مَن هؤُلاءِ الثَّلاثَةُ ؟
قالَ : رَجُلٌ تَكونُ عِندَهُ المَرأَةُ فَيَدعو عَلَيها فَلا يُستَجابُ لَهُ ؛ لِأَنَّ عِصمَتَها في يَدِهِ ^۳ ، لَو شاءَ أن يُخَلِّيَ سَبيلَها لَخَلّى سَبيلَها ، وَالرَّجُلُ يَكونُ لَهُ الحَقُّ عَلَى الرَّجُلِ فَلا يُشهِدُ عَلَيهِ فَيَجحَدُهُ حَقَّهُ ، فَيَدعو عَلَيهِ فَلا يُستَجابُ لَهُ ؛ لِأَنَّهُ تَرَكَ ما اُمِرَ بِهِ ، وَالرَّجُلُ يَكونُ عِندَهُ الشَّيءُ فَيَجلِسُ في بَيتِهِ فَلا يَنتَشِرُ ، ولا يَطلُبُ ولا يَلتَمِسُ حَتّى يَأكُلَهُ ، ثُمَّ يَدعو فَلا يُستَجابُ لَهُ . ^۴