۱۰۱۹.الكافىـ به نقل از على بن عبد العزيز ـ: امام صادق عليه السلام به من فرمود : «عمر بن مسلم ، چه مى كند؟».
گفتم : فدايت شوم! به عبادت رو آورده و كسب و تجارت را رها كرده است.
فرمود : «واى از او! مگر نمى داند كه هر كس طلب روزى را وا نهد ، دعايش مستجاب نمى شود؟ گروهى از اصحاب پيامبر خدا ، وقتى آيات «و هر كس تقواى خدا پيشه كند ، خداوند برايش راه خروجى قرار مى دهد و او را از جايى كه گمان نمى برد ، روزى مى رساند» نازل شد ، درها[ى دكان هايشان ]را بستند و به عبادت روى آوردند و گفتند : روزى مان مى رسد .
اين خبر به پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد . ايشان در پى آنان فرستاد (احضارشان كرد) و فرمود : چه باعث شد كه به اين كار دست بزنيد؟ .
گفتند : اى پيامبر خدا ! روزى ما ، برايمان تضمين شده است . از اين رو ، به عبادت روى آورديم.
فرمود : كسى كه چنين كند ، دعايش به اجابت نمى رسد . بر شما باد طلب روزى !».
۱۰۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سه كس اند كه پروردگارت عز و جل دعايشان را اجابت نمى كند : مردى كه در خانه اى ويرانه فرود آيد ، مردى كه در گذرگاه فرود آيد ، و مردى كه ستورش را رها سازد [و نبندد] و سپس دعا كند كه خداوند آن را نگه دارد.
۱۰۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دخترش را به مردى فاسق شوهر دهد ، روزى هزار لعنت بر
او فرود مى آيد و هيچ عملى از او به آسمان بالا نمى رود و دعايش مستجاب نمى گردد و فديه و توبه اى از او پذيرفته نمى شود.