۱۰۳۷.امام صادق عليه السلام :خداوند هر گاه بنده اى را دوست بدارد ، او را با بلا و گرفتارى مورد عنايت قرار مى دهد ، همچنان كه كسانِ مريض با دادن نوبرى به او ، او را مورد توجّه قرار مى دهند ، و دو فرشته بر وى مى گمارد و به آن دو مى فرمايد : «بدنش را بيمار كنيد و معيشتش را تنگ سازيد و خواسته اش را برآورده نسازيد تا مرا بخواند ؛ زيرا صدايش را دوست دارم» . و هر گاه دعا كند ، مى فرمايد : «براى بنده ام ثواب آنچه را از من درخواست كرد ، بنويسيد و دو چندانش كنيد تا نزد من آيد و آنچه نزد من است ، براى او بهتر است».
و هر گاه از بنده اى بيزار باشد ، دو فرشته بر او مى گمارد و مى فرمايد : «بدنش را سالم بداريد و روزى اش را گشايش دهيد و خواسته اش را سهولت بخشيد و كارى كنيد كه ياد مرا فراموش كند ؛ زيرا صداى او را خوش نمى دارم ، تا آن گاه كه نزد من آيد و آنچه نزد من است ، براى او بدتر است .»

۱۰۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ـ تبارك و تعالى ـ بنده مؤمنش را با انواع بلاها مى نوازد ، همچنان كه آقاى خانه با آوردن خوراكى هاى نوبر ، افراد خانواده اش را مورد نوازش قرار مى دهد . خداوند عز و جل مى فرمايد : «به عزّت و جلالم و به عظمت و شكوهم سوگند ، من دوستم را از اين كه در سراى دنيا چيزى عطايش كنم كه از ياد من غافلش گرداند ، محروم مى سازم تا مرا بخواند و من دعا و صداى او را بشنوم ، و آرزوى كافر را برآورده مى سازم تا مرا نخواند و صدايش را نشنوم ؛ چون از او نفرت دارم».

۱۰۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند سبحان ، بنده را گرفتار مى كند تا دعا و زارى او را بشنود.

۱۰۴۰.الكافىـ به نقل از منصور صيقل ـ: به امام صادق عليه السلام گفتم : [آيا] ممكن است كه انسان دعا كند و دعايش مستجاب شود ، سپس برآوردن حاجتش تا مدّتى به تأخير بيفتد؟
فرمود : «آرى» .
گفتم : چرا؟ تا بيشتر دعا كند؟
فرمود : «آرى».

۱۰۳۷.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ إذا أحَبَّ عَبدا ابتَلاهُ وتَعَهَّدَهُ بِالبَلاءِ ، كَما يَتَعَهَّدُ المَريضَ أهلُهُ بِالطُّرَفِ ^۱ ، ووَكَّلَ بِهِ مَلَكَينِ فَقالَ لَهُما : أسقِما بَدَنَهُ ، وضَيِّقا مَعيشَتَهُ ، وعَوِّقا عَلَيهِ مَطلَبَهُ ، حَتّى يَدعُوَني فَإِنّي اُحِبُّ صَوتَهُ ، فَإِذا دَعا قالَ : اُكتُبا لِعَبدي ثَوابَ ما سَأَلَني ، فَضاعِفاهُ لَهُ حَتّى يَأتِيَني وما عِندي خَيرٌ لَهُ .
وإذا أبغَضَ عَبدا وَكَّلَ بِهِ مَلَكَينِ ، فَقالَ : أصِحّا بَدَنَهُ ، ووَسِّعا عَلَيهِ في رِزقِهِ ، وسَهِّلا لَهُ مَطلَبَهُ ، وأنسِياهُ ذِكري ؛ فَإِنّي اُبغِضُ صَوتَهُ ، حَتّى يَأتِيَني وما عِندي شَرٌّ ^۲ لَهُ . ^۳

۱۰۳۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ لَيَتَعاهَدُ عَبدَهُ المُؤمِنَ بِأَنواعِ البَلاءِ ، كَما يَتَعاهَدُ أهلَ البَيتِ سَيِّدُهُم بِطُرَفِ الطَّعامِ ^۴ ، يَقولُ اللّهُ عز و جل : وعِزَّتي وجَلالي ، وعَظَمَتي وبَهائي ، إنّي لَأَحمي وَلِيّي أن اُعطِيَهُ في دارِ الدُّنيا شَيئا يَشغَلُهُ عَن ذِكري ، حَتّى يَدعُوَني فَأَسمَعَ دُعاءَهُ وصَوتَهُ ، وإنّي لاَُعطِي الكافِرَ اُمنِيَّتَهُ ، حَتّى لا يَدعُوَني فَأَسمَعَ صَوتَهُ ؛ بُغضا مِنّي لَهُ . ^۵

۱۰۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّهُ سُبحانَهُ يَبتَلِي العَبدَ ، حَتّى يَسمَعَ دُعاءَهُ وتَضَرُّعَهُ . ^۶

۱۰۴۰.الكافي عن منصور الصيقل :قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام : رُبَّما دَعَا الرَّجُلُ بِالدُّعاءِ فَاستُجيبَ لَهُ ، ثُمَّ اُخِّرَ ذلِكَ إلى حينٍ ؟
فَقالَ : نَعَم ، قُلتُ : ولِمَ ذاكَ ؟ لِيَزدادَ مِنَ الدُّعاءِ ؟ قالَ : نَعَم . ^۷