669
نهج الدّعا (ع-ف) ج1

۱۰۵۸.امام باقر عليه السلام :هرگاه خواستى از پروردگارت درخواستى كنى، وضويى نيكو ساز و سپس دو ركعت نماز به جاى آور و خدا را به بزرگى ياد كن و بر پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات بفرست و بعد از سلام دادن نماز ، بگو : «بار خدايا! از تو درخواست مى كنم ، كه تو ، پادشاه و مالك همه چيزى و بر هر كارى توانا و مقتدرى و هر آنچه بخواهى ، مى شود . بار خدايا! به واسطه پيامبرت محمّد ، پيامبر رحمت ، به درگاه تو روى آورده ام. اى محمّد ، اى پيامبر خدا! من به واسطه تو به درگاه خداوند كه پروردگار تو و پروردگار من است ، روى آورده ام تا خواسته ام را برآورده سازد . بار خدايا! به آبروى پيامبرت ، خواسته مرا برآورده ساز، به حقّ محمّد» .
سپس حاجتت را بخواه .

۱۰۵۹.امام صادق عليه السلام :هر يك از شما وقتى بيمار مى شود ، طبيب را به بالينش فرا مى خواند و به او چيزى مى دهد، و وقتى به حاكمى نياز دارد ، به دربانْ رشوه مى دهد و چيزى به او مى پردازد. اگر هر يك از شما ، آن گاه كه برايش گرفتارى پيش مى آيد ، به خداوند متعال پناه برد و وضو بگيرد و كمابيش صدقه اى بدهد، سپس به مسجد برود و دو ركعت نماز بگزارد و حمد و ثناى الهى به جاى آورد و بر پيامبر و اهل بيت او صلوات بفرستد، آن گاه بگويد : «بار خدايا! اگر مرا از بيمارى ام رهايى بخشى، يا از سفرم [به سلامت ]باز گردانى، يا از فلان و بهمان چيز كه مى ترسم ، در امانم دارى ...» ، خداوند حتما خواسته اش را برآورده مى سازد و اين ، همان سوگند واجب و همان چيزى است كه خداى متعال به عنوان وظيفه سپاس گزارى بر عهده او نهاده است . ۱

۱۰۶۰.امام صادق عليه السلام :هر كس به درگاه خداوند حاجتى داشت و خواست آن را برآورده سازد، چهار ركعت نماز با فاتحة الكتاب و سوره انعام بخواند و چون از قرائت فارغ شد ، بگويد : «اى كريم، اى كريم، اى كريم ! اى باعظمت، اى باعظمت، اى باعظمت! اى باعظمت تر از هر با عظمتى! اى شنونده دعا! اى كسى كه دست خوش دگرگونى روزان و شبان نمى شود! بر محمّد و خاندان محمّد صلوات فرست و به ناتوانى و نادارى و درويشى و بى نوايى من رحم آور، كه حال و روز مرا بهتر از خودم مى دانى و به حاجت من داناترى . اى كسى كه به يعقوبِ پير رحم آورد ، زمانى كه نور ديده اش ، يوسف را به او باز گرداند ! اى كسى كه به ايّوبِ بلازده رحم آورد ! اى كسى كه به محمّد ، رحمت آورد و او را كه يتيم بود ، در پناه خود در آورد و بر گردن فرازان و سركشان قريش نصرتش بخشيد و بر آنها چيره اش گردانيد ! اى دادرس، اى دادرس، اى دادرس!» .
بارها اين جملات را مى گويى . پس، سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، اگر پس از آن كه اين نماز را در پى قرائت اين سوره خواندى، با اين دعا خداوند را بخوانى و سپس همه حاجت هايت را از او بخواهى ، بر تو بخل نمى ورزد و همه آنها را به تو عطا مى فرمايد ، إن شاء اللّه .

1.يعنى بر اوست كه به عهد و سوگند خود وفا كند. بر اساس اين احتمال ، جواب شرط ، حذف شده كه همان التزام دعا كننده به اداى نذر و وفا به عهد و سوگند است. احتمال هم دارد سوگند واجب ، بر عهده خدا باشد براى پذيرش نماز و صدقه و طهارت شخص گرفتار ، به قرينه عبارت پايانى سخن امام (وما جعل اللّه تعالى عليه ...) . احتمال اوّل ، قوى تر است .


نهج الدّعا (ع-ف) ج1
668

۱۰۵۸.الإمام الباقر عليه السلام :إذا أرَدتَ أمرا تَسأَ لُهُ رَبَّكَ ، فَتَوَضَّأ وأحسِنِ الوُضوءَ ، ثُمَّ صَلِّ رَكعَتَينِ ، وعَظِّمِ اللّهَ ، وصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، وقُل بَعدَ التَّسليمِ :
«اللّهُمَّ إنّي أسأَ لُكَ بِأَنَّكَ مَلِكٌ ، وأنَّكَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ مُقتَدِرٌ ، وبِأَنَّكَ ما تَشاءُ مِن أمرٍ يَكونُ ، اللّهُمَّ إنّي أتَوَجَّهُ إلَيكَ بِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّ الرَّحمَةِ صلى الله عليه و آله ، يا مُحَمَّدُ يا رَسولَ اللّهِ ، إنّي أتَوَجَّهُ بِكَ إلَى اللّهِ رَبِّكَ ورَبّي لِيُنجِحَ لي طَلِبَتي ، اللّهُمَّ بِنَبِيِّكَ أنجِح لي طَلِبَتي بِمُحَمَّدٍ» ، ثُمَّ سَل حاجَتَكَ . ۱

۱۰۵۹.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ أحَدَكُم إذا مَرِضَ ، دَعَا الطَّبيبَ وأعطاهُ ، وإذا كانَ لَهُ حاجَةٌ إلى سُلطانٍ ، رَشَا البَوّابَ وأعطاهُ ، ولَو أنَّ أحَدَكُم إذا فَدَحَهُ أمرٌ فَزِعَ إلَى اللّهِ تَعالى فَتَطَهَّرَ وتَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ قَلَّت أو كَثُرَت ، ثُمَّ دَخَلَ المَسجِدَ فَصَلّى رَكعَتَينِ ، فَحَمِدَ اللّهَ وأثنى عَلَيهِ ، وصَلّى عَلَى النَّبِيِّ وأهلِ بَيتِهِ ، ثُمَّ قالَ : «اللّهُمَّ إن عافَيتَني مِن مَرَضي أو رَدَدتَني مِن سَفري ، أو عافَيتَني مِمّا أخافُ مِن كَذا وكَذا» ، إلاّ آتاهُ اللّهُ ذلِكَ ، وهِيَ اليَمينُ الواجِبَةُ ، وما جَعَلَ اللّهُ تَعالى عَلَيهِ فِي الشُّكرِ . ۲

۱۰۶۰.عنه عليه السلام :مَن كانَ لَهُ إلَى اللّهِ حاجَةٌ يُريدُ قَضاءَها ، فَليُصَلِّ أربَعَ رَكَعاتٍ بِفاتِحَةِ الكِتابِ وَالأَنعامِ ، فَليَقُل في صَلاتِهِ إذا فَرَغَ مِنَ القِراءَةِ : «يا كَريمُ يا كَريمُ يا كَريمُ ، يا عَظيمُ يا عَظيمُ يا عَظيمُ ، يا أعظَمَ مِن كُلِّ عَظيمٍ ، يا سَميعَ الدُّعاءِ ، يا مَن لا تُغَيِّرُهُ الأَيّامُ وَاللَّيالي ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَارحَم ضَعفي وفَقري وفاقَتي ومَسكَنَتي ، فَإِنَّكَ أعلَمُ بِها مِنّي ، وأنتَ أعلَمُ بِحاجَتي ، يا مَن رَحِمَ الشَّيخَ يَعقوبَ حينَ رَدَّ عَلَيهِ يوسُفَ قُرَّةَ عَينِهِ ، يا مَن رَحِمَ أيّوبَ بَعدَ حُلولِ بَلائِهِ ، يا مَن رَحِمَ مُحَمَّدا ، ومِنَ اليُتمِ آواهُ ، ونَصَرَهُ عَلى جَبابِرَةِ قُرَيشٍ وطَواغيتِها ، وأمكَنَهُ مِنهُم ، يا مُغيثُ يا مُغيثُ يا مُغيثُ» ، تَقولُهُ مِرارا ، فَوَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ لَو دَعَوتَ بِها بَعدَما تُصَلّي هذِهِ الصَّلاةَ في دُبُرِ هذِهِ السّورَةِ ، ثُمَّ سَأَلتَ جَميعَ حَوائِجِكَ ما بَخِلَ عَلَيكَ ، ولَأَعطاكَ ذلِكَ إن شاءَ اللّهُ . ۳

1.الكافي : ج ۳ ص ۴۷۸ ح ۷ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۳۱۳ ح ۹۷۱ كلاهما عن شرحبيل الكندي .

2.تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۱۸۲ ح ۴۱۵ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۵۵۷ ح ۱۵۴۴ ، مكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۱۱۰ ح ۲۳۰۹ ، مصباح المتهجّد : ص ۵۳ وليس فيه «من مرضي أو رددتني من سفري أو عافيتني» وكلّها عن سماعة بن مهران ، المقنعة : ص ۲۲۰ وفيه «أو كفيتني ما أخاف من كذا وكذا أو فعلت بي كذا وكذا فلك عليّ كذا وكذا إلاّ آتاه اللّه ذلك» بدل «أو عافيتني ممّا أخاف ...» ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۳۵۱ ح ۱۲ .

3.تفسير العيّاشي : ج ۱ ص ۳۵۳ ح ۱ ، مجمع البيان : ج ۴ ص ۴۲۲ كلاهما عن أبي بصير ، المجتنى : ص ۱۰۶ كلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج ۹۱ ص ۳۴۸ ح ۱۰ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (ع-ف) ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    افقی، رسول؛ سرخه ای، احسان؛ شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 135958
صفحه از 737
پرینت  ارسال به