۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دعا ، لشكرى از لشكريان مجهّز خداوند است و حتّى قضاى محتوم را برمى گردانَد.

۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بلا ، همانند قنديل ها ميان آسمان و زمين آويخته مى شود . هرگاه بنده از پروردگارش عافيت [و دورى از بلا] طلبد ، خداى متعال ، آن بلا را كه قطعى هم شده باشد ، از او برمى گردانَد.

۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قضا را چيزى جز دعا ، پس نمى زند.

۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :احتياط ، [آدمى را] از تقدير نمى رهانَد ؛ بلكه دعا از تقدير مى رهانَد . پس ، پيش از آن كه بلا بر شما نازل شود ، دعا كنيد . خداوند ، به واسطه دعا ، بلاى نازل شده و نازل نشده را دور مى كند.

۹۲.الدعاـ به نقل از عبادة بن صامت ـ: پيامبر خدا ، در سايه حَطيم ^۱ در مكّه نشسته بود كه شخصى آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! اموال ابو فلان در ساحل دريا ، دچار حادثه شد و از بين رفت .
پيامبر خدا فرمود : «هيچ مالى در خشكى و دريا تلف نشد ، مگر به سبب ندادن زكات . پس ، اموال خود را با دادن زكات ، حفظ نماييد و بيمارانتان را با صدقه دادن ، درمان كنيد ، و مصيبت هاى بلا را با دعا كردن ، از خود برانيد ، كه
دعا براى آنچه نازل شده و آنچه نازل نشده ، سودمند است : آنچه را نازل شده است ، برطرف مى كند و از آنچه نازل نشده است ، جلوگيرى مى كند».

۸۸.عنه صلى الله عليه و آله :الدُّعاءُ جُندٌ مِن أجنادِ اللّهِ مُجَنَّدٌ ، يَرُدُّ القَضاءَ بَعدَ أن يُبرَمَ . ^۱

۸۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ البَلاءَ يَتَعَلَّقُ بَينَ السَّماءِ وَالأَرضِ مِثلَ القَناديلِ ، فَإِذا سَأَلَ العَبدُ رَبَّهُ العافِيَةَ صَرَفَ ^۲ اللّهُ تَعالَى البَلاءَ عَنهُ وقَد اُبرِمَ لَهُ إبراما . ^۳

۹۰.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَرُدُّ القَضاءَ إلاَّ الدُّعاءُ . ^۴

۹۱.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الحَذَرَ لا يُنجي مِنَ القَدَرِ ، ولكِن يُنجي مِنَ القَدَرِ الدُّعاءُ ، فَتَقَدَّموا فِي الدُّعاءِ قَبلَ أن يَنزِلَ بِكُمُ البَلاءُ ، إنَّ اللّهَ يَدفَعُ بِالدُّعاءِ ما نَزَلَ مِنَ البَلاءِ وما لَم يَنزِل . ^۵

۹۲.الدعاء عن عبادة بن الصامت :اُتِيَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وهُوَ قاعِدٌ فِي ظِلِّ الحَطيمِ ^۶ بِمَكَّةَ ، فَقيلَ : يا رَسولَ اللّهِ ، اُتِيَ عَلى مالِ أبي فُلانٍ بِسَيفِ البَحرِ ^۷ فَذَهَبَ .
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ما تَلَفَ مالٌ في بَرٍّ ولا بَحرٍ إلاّ بِمَنعِ الزَّكاةِ ، فَحَرِّزوا أموالَكُم بِالزَّكاةِ ، وداووا مَرضاكُم بِالصَّدَقَةِ ، وَادفَعوا عَنكُم طَوارِقَ البَلاءِ بِالدُّعاءِ ، فَإِنَّ الدُّعاءَ يَنفَعُ مِمّا نَزَلَ ومِمّا لَم يَنزِل ؛ ما نَزَلَ يَكشِفُهُ وما لَم يَنزِل يَحبِسُهُ . ^۸