31 ـ عُكاشة بن مِحصَن ۱
۱۲۴۲.التوكّل على اللّه ، ابن ابى الدنياـ به نقل از عمران بن حصين ـ: از پيامبر خدا : «از امّت من ، هفتاد هزار نفر بدون حساب به بهشت مى روند ، [به شرط آن كه] خود را داغ نكنند، رقيه ۲ نبندند، فال نزنند، و به پروردگارشان توكّل كنند» .
عكاشة بن مِحصَن برخاست و گفت : اى پيامبر خدا! دعا كن خدا مرا از آنان قرار دهد .
[پيامبر صلى الله عليه و آله ] فرمود : «بار خدايا! او را از آنان قرار بده» .
مردى ديگر برخاست و گفت : اى پيامبر خدا! دعا كن خدا مرا نيز از آنان قرار دهد.
[پيامبر صلى الله عليه و آله ] فرمود : «عكاشه بر تو پيشى جست» .
32 ـ عَمرو بن حَمِق ۳
۱۲۴۳.المصنَّف ، ابن ابى شيبهـ به نقل از يونس بن سلمان ، از جدّش ـ: عمرو بن حَمِق به پيامبر صلى الله عليه و آله شير نوشاند. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «بار خدايا! او را از جوانى اش برخوردار بدار» . پس، هشتاد ساله شد و يك موى سپيد در خود نديد .
ر . ك : ص 189 ح 1300 .
1.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۴۱ .
2.رُقْيَه، حِرزى است كه گرفتاران و بيماران و مانند اينها ، بر خود مى بندند تا نجات يابند ، يا سحر مانندى است كه با دميدن و فوت كردن ، ديوانه اى را افاقه مى كند و يا از آسيبى در امان مى دارد. عُوذه، نُشره واُخْذه ، واژه هاى هم معناى آن اند .
3.براى شناخت وى ، ر . ك : ص ۵۴۳ .
