۱۱۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انسان ، پدر و مادرش مى ميرند ، در حالى كه آن دو را نافرمانى كرده است و بعد از مرگشان براى آنها دعا مى كند . پس خداوند ، او را از نيكوكاران [نسبت به پدر و مادر] و فرمان بُرداران مى نويسد.
۱۱۰۳.امام على عليه السلام :چهار كس اند كه دعايشان رد نمى شود : ... پدرِ خوش رفتار با فرزندش ، و فرزند خوش رفتار با پدرش.
۱۱۰۴.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان براى پدر و مادرش ـ: بار خدايا! بر محمّد ، بنده و فرستاده ات ، و بر خاندان پاك او درود فرست ، و برترين درودها و رحمت و بركات و سلامت را نثار آنان كن ، و پدر و مادرم را ـ اى خداوند ـ در نزد خود ، گرامى بدار و درود خويش را بر آنان ، ارزانى بدار ، اى مهربان ترينِ مهربانان!
بار خدايا ! بر محمّد و خاندان او درود فرست و مرا به هر آنچه در قبالِ پدر و مادرم بر عهده من است ، يكسره آشنا گردان و آنها را بى كم و كاست ، به من بياموز . سپس ، مرا در انجام دادن و به كار بستن آنچه به من مى آموزى ، موفّق بدار تا چيزى از آنچه را به من آموخته اى ، فروگذار نكنم و اندامم از پرداختن به آنچه به من الهام فرموده اى ، سنگين [و سست] نشود.
بار خدايا ! بر محمّد و خاندان او درود فرست ، همانند شرافت بخشيدنت به ما توسّط او ، و بر محمّد و خاندان او درود فرست ، همان گونه كه به سبب او براى ما حقّى بر خلق ، واجب گردانيدى.
بار خدايا ! چنانم گردان كه از پدر و مادر خويش ، آن گونه هيبت به دل بدارم كه از پادشاه خودكامه دارند ، و به آن دو چنان نيكى كنم كه مادرِ مهربان [به فرزندش مى كند] ، و فرمان بُردارى ام از پدر و مادر و خوش رفتارى ام با آنان را در نظرم خوش تر از خوابيدنِ شخص خواب آلوده و گواراتر از سرْ كشيدن آبى كه تشنه كامى مى نوشد ، قرار ده تا خواستِ آنان را بر خواست خويش ، برگزينم و خشنودى آن دو را بر خشنودى خويش ، مقدّم بدارم و نيكى اى را كه در حقّ من مى كنند ، اگرچه اندك باشد ، بسيار بشمارم و نيكىِ خود در حقّ آنان را ، اگر چه بسيار باشد ، اندك بشمارم.
بار خدايا ! صدايم را در برابر آنان ، آهسته ، سخنم را خوش ، خويم را نرم و دلم را به ايشان ، مهربان گردان و مرا نسبت به آنان ، با مدارا و دلسوز ، قرار ده.
بار خدايا ! از زحمات آنان در تربيت من ، قدردانى فرما و آن دو را بر گرامى داشتنم ، پاداش ده و همچنان كه در خُردى از من نگهدارى كرده اند ، تو نيز از آنان ، نگهدارى كن.
بار خدايا ! هر آزارى كه از من به ايشان رسيده ، يا هر رفتار ناگوارى اى كه از من ديده اند، يا هر حقّى كه از آنان پاى مال كرده ام ، سبب ريختن گناهان آن دو و علوّ درجاتشان و فزونىِ حَسَناتشان قرار ده ، اى كسى كه بدى ها را به چندين برابرِ خوبى تبديل مى كنى!
بار خدايا ! هر سخنى كه آن دو از سر تعدّى به من گفته اند ، يا هر رفتار زياده روانه اى كه با من كرده اند، يا هر تضييع حقّى كه از من كرده اند، يا هر كوتاهى اى كه در انجام دادن وظيفه شان نسبت به من نموده اند، همه را بر آن دو بخشيدم و از ايشان ، گذشت كردم و از تو درخواست مى كنم كه تو نيز از سرِ تقصيراتشان درگذرى ؛ چرا كه من ، درباره خود نسبت به آن دو بدگمان نيستم [و قطعا بدِ مرا نمى خواسته اند] ، و متّهمشان نمى كنم كه در نيكى به من ، كُندى كرده باشند و از آنچه در حقّ من كرده اند ، دلگير نيستم ، اى خداوندگارِ من ؛ زيرا حقّ آن دو بر من ، واجب تر، سابقه احسانشان به من بيشتر ، و لطفشان به من ، بزرگ تر از آن است كه بخواهم آنان را به عدل ، قصاص كنم يا با ايشان ، مقابله به مثل نمايم ، كه اگر چنين كنم ـ اى معبود من ـ پس بسيارىِ كار ايشان براى پرورش من ، چه مى شود؟! و رنج و زحمت فراوانشان در راه مراقبت از من ، كجا مى رود؟! و آن همه سختى و تنگى كه به جان خريدند تا من در گشايش و آسايش باشم ، چه مى شود؟! هيهات! ايشان نمى توانند حقّ خود را به تمام و كمال ، از من بستانند و من نيز نمى توانم حقوق آنان را كه بر عهده من است ، دريابم و وظيفه خدمت گزارى به آن دو را بگزارم . پس ، بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا [در اداى حقوق و انجام دادن وظيفه ام نسبت به والدينم ]كمك فرما ، اى بهترين كسى كه از او كمك مى جويند ، و توفيقم دِه ، اى سزاوارترين كسى كه از وى درخواست مى شود ، و در آن روز كه هر كس ، جزاى اعمال خود را مى يابد و به ايشان كمترين ستمى نمى شود ، مرا در جرگه بدرفتارانِ با پدر و مادران قرار مده.
بار خدايا ! بر محمّد و خاندان او و فرزندانش ، درود فرست و برترين چيزى را به پدران و مادرانِ بندگان باايمانت عطا كرده اى ، به پدر و مادرم عطا فرما ، اى مهربان ترينِ مهربانان !
بار خدايا ! ياد آن دو را در تعقيبات نمازهايم و در هر پاسى از پاس هاى شبم و در هر ساعتى از ساعات روزم ، از خاطرم مَبَر.
بار خدايا ! بر محمّد و خاندان او درود فرست و مرا به سبب دعايم براى آن دو ، بيامرز و آن دو را به سبب محبّت و خوش رفتارى شان با من ، حتما بيامرز و به واسطه شفاعتم براى آن دو ، از ايشان قطعا خشنود شو ، و آن دو را با عزّت و احترام ، به جايگاه هاى سلامت [بهشت ]برسان.
بار خدايا ! اگر آن دو را پيش تر آمرزيده اى ، ايشان را شفيع من قرار ده و اگر مرا پيش تر آمرزيده اى ، مرا شفيعِ آن دو قرار ده تا به لطف تو ، همگى در سراى كرامت تو و خانه آمرزش و رحمتت ، گِرد هم بياييم ، كه به راستى تو صاحب فضل بزرگ و نواخت ديرينى و تو مهربان ترينِ مهربانانى.
