باب يازدهم : كسانى كه امام رضا برايشان دعا كرد
11 / 1
احمد بن عبد اللّه كَرْخى ۱
۱۳۴۲.عيون أخبار الرضا عليه السلامـ به نقل از محمّد بن اسحاق ، از عمويش احمد بن عبداللّه بن حارثه كرخى ـ: هيچ فرزندى برايم زنده نمى ماند و ده و اندى فرزند از من مُرد . سالى به حج رفتم و خدمت ابو الحسن الرضا عليه السلام رسيدم. حضرت در حالى كه ازارى سرخ فام پوشيده بود، وارد [اتاق ]شد. من به ايشان سلام كردم و دستش را بوسيدم و مسائلى را از ايشان پرسيدم و سپس از اين كه كمتر فرزندى برايم باقى مى ماند ، به ايشان شِكوه كردم.
امام عليه السلام لَختى دراز ، سر به زير افكند و دعا كرد. آن گاه به من فرمود : «من اميدوارم وقتى برگشتى ، همسرت حامله باشد و فرزندى از پسِ فرزندى برايت به دنيا بيايد و در ايّام زندگانى ات از آنان بهره مند شوى؛ چرا كه خداوند متعال ، هر گاه اراده نمايد كه دعايى را مستجاب كند، چنين مى كند، و او بر هر چيزى تواناست».
11 / 2
حسن بن محبوب ۲
۱۳۴۳.امام رضا عليه السلامـ در نامه اى كه به حسن بن محبوب نوشت ـ: خداوند ، تو را با حكمت ، تأييد فرموده و آن را بر زبانت جارى ساخته است. نيكو و درست گفتى. خداوند ، تو را در راه راست بدارد و خير را برايت ميسّر گرداند و بر طاعتش توفيقت دهد!
