299
نهج الدّعا (ع-ف) ج2

۱۳۹۷.امام صادق عليه السلام :در روزگار بنى اسرائيل ، مردى بود «اليا» نام كه بر چهار صد تن از بنى اسرائيل ، رياست داشت . پادشاه بنى اسرائيل ، دلباخته زنى از يك قوم بت پرست و غير بنى اسرائيلى شد و از او خواستگارى كرد .
زن گفت : به شرط آن كه بت [خود] را بياورم و در شهر تو ، آن را بپرستم ، [مى پذيرم] .
پادشاه نپذيرفت ؛ امّا بارها از او خواستگارى نمود و سرانجام ، همان شد كه زن مى خواست . پادشاه ، او را به خانه خود آورد و بتى همراهش بود. هشتصد مرد نيز با او آمدند كه همگى ، آن بت را مى پرستيدند .
اِليا ، نزد پادشاه آمد و گفت : خداوند ، تو را پادشاهى داد و عمرت را دراز گردانيد و تو طغيان و سركشى كردى!
پادشاه ، به او توجّهى نكرد. اليا ، دعا كرد كه خداوند ، قطره اى باران بر ايشان نبارانَد. پس سه سال خشك سالى سختى شد تا جايى كه چارپايانِ خود را ذبح كردند و برايشان چارپايى نماند ، جز يك اسب تاتارى كه پادشاه ، سوارش مى شد، و اسبى ديگر ، كه مَركب وزير بود. ياران اليا ، نزد وزير ، در زير زمينى پنهان شده بودند و او به آنها آب و غذا مى داد . خداوند متعال ـ كه نامش بِشكوه باد ـ ، به اليا وحى فرمود كه : «نزد پادشاه برو؛ زيرا كه من مى خواهم او را توبه دهم» .
اليا ، نزد پادشاه رفت . پادشاه به او گفت : با ما چه كرده اى ، اليا؟ بنى اسرائيل را كُشتى!
اليا گفت : هر دستورى به تو دهم ، از من فرمان مى بَرى؟ و از او پيمان گرفت .
پس، اليا يارانش را بيرون آورد و دو گاو نَر به درگاه خداوند متعال ، قربانى كردند. سپس ، زن را فراخوانْد و او را نيز سر بُريد و بت را سوزانيد و پادشاه ، توبه اى راستين كرد تا جايى كه پشمينه پوشيد، و باران و حاصلخيزى ، دوباره به سراغ [سرزمين] او آمد .


نهج الدّعا (ع-ف) ج2
298

۱۳۹۷.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ في زَمانِ بَني إسرائيلَ رَجُلٌ يُسَمّى إليا ، رَئيسٌ عَلى أربَعِمِئَةٍ مِن بَني إسرائيلَ ، وكانَ مَلِكُ بَني إسرائيلَ هَوِيَ امرَأَةً مِن قَومٍ يَعبُدونَ الأَصنامَ مِن غَيرِ بَني إسرائيلَ فَخَطَبَها .
فَقالَت : عَلى أن أحمِلَ الصَّنَمَ فَأَعبُدَهُ في بَلدَتِكَ ، فَأَبى عَلَيها ، ثُمَّ عاوَدَها مَرَّةً بَعدَ مَرَّةٍ حَتّى صارَ إلى ما أرادَت ، فَحَوَّلَها إلَيهِ ومَعَها صَنَمٌ ، وجاءَ مَعَها ثَمانُمِئَةِ رَجُلٍ يَعبُدونَهُ .
فَجاءَ إليا إلَى المَلِكِ فَقالَ : مَلَّكَكَ اللّهُ ومَدَّ لَكَ فِي العُمُرِ فَطَغَيتَ وبَغَيتَ ! فَلَم يَلتَفِت إلَيهِ ، فَدَعَا اللّهَ إليا أن لا يُسقِيَهُم قَطرَةً ، فَنالَهُم قَحطٌ شَديدٌ ثَلاثَ سِنينَ . حَتّى ذَبَحوا دَوابَّهُم ، فَلَم يَبقَ لَهُم مِنَ الدَّوابِّ إلاّ بِرذَونٌ يَركَبُهُ المَلِكُ ، وآخَرُ يَركَبُهُ الوَزيرُ ، وكانَ قَدِ استَتَرَ عِندَ الوَزيرِ أصحابُ إليا يُطعِمُهُم في سَرَبٍ . ۱
فَأَوحَى اللّهُ تَعالى جَلَّ ذِكرُهُ إلى إليا : تَعَرَّض لِلمَلِكِ ، فَإِنّي اُريدُ أن أتوبَ عَلَيهِ ، فَأَتاهُ فَقالَ : يا إليا ما صَنَعتَ بِنا ؟ قَتَلتَ بَني إسرائيلَ !
فَقالَ إليا : تُطيعُني فيما آمُرُكَ بِهِ ؟ فَأَخَذَ عَلَيهِ العَهدَ ، فَأَخرَجَ أصحابَهُ وتَقَرَّبوا إلَى اللّهِ تَعالى بِثَورَينِ ، ثُمَّ دَعا بِالمَرأَةِ فَذَبَحَها وأحرَقَ الصَّنَمَ ، وتابَ المَلِكُ تَوبَةً حَسَنَةً حَتّى لَبِسَ الشَّعرَ ، واُرسِلَ إلَيهِ المَطَرُ وَالخِصبُ . ۲

1.السَّرَبُ : الحفير تحت الأرض (القاموس المحيط : ج ۱ ص ۸۱ «سرب») .

2.قصص الأنبياء : ص ۲۴۲ ح ۲۸۵ عن عمّار بن موسى ، بحار الأنوار : ج ۱۳ ص ۳۹۹ ح ۶ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (ع-ف) ج2
    سایر پدیدآورندگان :
    افقی، رسول؛ سرخه ای، احسان؛ شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 84431
صفحه از 680
پرینت  ارسال به