۱۱۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دعاى پدر براى فرزندش ، همانند آب براى رشد و پرورشِ زراعت است.
۱۱۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، رحمت كند آن كسى را كه فرزندش را بر نيكى كردن به خويش كمك مى كند ، بدين گونه كه از خطاى او درمى گذرد و به درگاه خدا برايش دعا مى كند.
۱۱۱۰.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله به حسن و حسين عليهماالسلام تعويذ (دعاى حفظ) خواند و فرمود : «شما را باكلمات تامّ خداوند و با همه نام هاى نيكوى او ، از آسيبِ هر گزنده و خزنده ، و از گزند هر چشم بد و از شرّ هر حسودى ، آن گاه كه حسد ورزد ، تعويذ مى كنم (به حفظ خدا واگذار مى كنم)» .
پيامبر صلى الله عليه و آله ، سپس رو به ما كرد و فرمود : «ابراهيم عليه السلام نيز اسماعيل و اسحاق عليهماالسلامرا اين گونه تعويذ مى كرد».
۱۱۱۱.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان براى فرزندانش عليه السلام ـ: بار خدايا ! بر من منّت بگذار فرزندانم را زنده بدار و آنان را برايم ، صالح گردان و مرا از ايشان ، بهره مند فرما.
معبود من! عمرشان را برايم دراز گردان و بر مدّت زندگانى شان بيفزاى و خُردشان را برايم بپروران و ناتوانشان را نيرومند ساز ، و تن و دين و اخلاقشان را سالم بدار و به جان و اندام ها و هر امرى از امور آنان كه دل نگرانش هستم ، عافيت عطا فرما ، و روزى هاى آنان را براى من و به دست من ، فراوان ساز.
ايشان را نيكوكار و پرهيزگار و بينا و شنوا و فرمان بردار خودت ، و دوستدار و خيرخواه دوستانت ، و دشمن و متنفّر از همه دشمنانت ، قرار ده . آمين!
بار خدايا ! آنان را پشتيبان من ، و كمكِ من در زندگى ام قرار ده ، و به واسطه آنان ، بر عدّه من بيفزاى ، و در بودنم ، آنان را مايه آراستگى ام قرار ده ، و ياد و نام مرا به واسطه آنان ، زنده بدار و در نبودم ، امورم را به وسيله آنان ، كفايت فرما و آنان را ياور من در كارهايم قرار ده و ايشان را نسبت به من ، دوستدار و مهربان و متوجّه و درستكار و فرمان بُردار ، قرار ده ، نه نافرمان و بدرفتار و مخالفت كننده و خطاكار.
و مرا در تربيت و تعليم آنان و نيكى نمودن به ايشان ، يارى فرما ، و مرا از جانب خود ، افزون بر ايشان ، پسرانى ديگر نيز ببخش ، و آن را برايم خير قرار ده ، و به آنان در آنچه از تو خواستم ، برايم كمك قرار ده ، و مرا و فرزندانم را از شيطانِ رانده شده [از درگاهت] پناه ده ؛ زيرا تو ما را آفريدى و امر و نهى مان كردى ، و به پاداشِ آنچه ما را بدان امر فرمودى ، ترغيب نمودى و از كيفرِ آنچه ما را از آن نهى كردى ، ترسانيدى و براى ما دشمنى قرار دادى كه مدام ، در صدد فريب ماست ، و او را بر ما چنان تسلّطى دادى كه ما را بر او چنان تسلّطى نبخشيدى : او را در سينه هاى ما جاى دادى ، و در رگ هاى خون ما جارى اش ساختى ، به طورى كه اگر ما [از او ]غافل شويم ، او [از ما ]دَمى غافل نمى شود و اگر ما [او را ]از ياد ببريم ، او [ما را] از ياد نمى بَرَد . ما را از كيفر تو آسوده خاطر مى دارد ؛ امّا از غير تو مى ترساند . اگر آهنگِ زشتكارى كنيم ، ما را بر آن تشويق مى كند و اگر آهنگِ كارى نيك نماييم ، ما را در آن سست مى گردانَد . با شهوات ، قصد ما مى كند و با شبهات ، به سراغ ما مى آيد . اگر به ما وعده بدهد ، دروغ مى گويد و اگر اميد بدهد ، خلاف آن عمل مى كند . اگر نيرنگ او را از ما نگردانى ، گم راهمان مى سازد و اگر ما را از تباهكارى او نگه ندارى ، ما را مى لغزاند .
بار خدايا ! پس با چيرگى خودت ، او را از چيرگى بر ما ناتوان ساز ، تا با خواندنِ بسيارِ تو ، او را از ما باز دارى و به يارى تو از نيرنگ او مصون بمانيم.
بار خدايا ! همه خواهش هايم را به من عطا فرما و حاجت هايم را برآورده ساز و مرا از اجابت [دعا ]كه آن را برايم ضمانت كرده اى ، محروم مگردان و دعايم را كه تو خود ، مرا بدان فرمان داده اى ، از درگاهت باز مدار و هر آنچه را كه در دنيا و آخرتم باعث اصلاح حال من است ، به من ارزانى دار ؛ چه آنهايى را كه ياد كردم و چه آنهايى را كه فراموش كردم ؛ چه آنهايى را كه به زبان آوردم و چه آنهايى را كه در دل داشتم ؛ چه آنهايى را كه آشكار نمودم و چه آنهايى را كه پنهان داشتم.
و در همه اينها ، مرا ، به سبب درخواستم از تو ، از درستكاران قرار ده ، از دست يابندگان به تقاضايشان از تو ، از محروم ناشدگان از توكّل بر تو ، از خو گرفتگان به پناه جُستن از تو ، از سود بَرَندگان در سوداى با تو ، از پناهندگان به عزّت تو ، از آنان كه از فضل خود ، روزىِ حلال را برايشان فراخ گردانيده اى ، و به جود و كَرَمت به ايشان ، گشايش داده اى ؛ از آنان كه به واسطه تو از ذلّت به عزّت رسيده اند، و از ستم ، به عدل تو پناه آورده اند، و به رحمت تو از بلا رَهيده اند و به توانگرىِ تو ، از فقر به بى نيازى رسيده اند، و به بركتِ پرواى از تو ، از گناهان و لغزش و خطا ، مصون مانده اند و بر اثرِ طاعت تو ، به خوبى و هدايت و درستى ، توفيق يافته اند و به واسطه قدرت تو ، ميان آنان و گناهان ، مانع پديد آمده است ؛ آنان كه هر معصيتى را وا نهاده اند و در جوار تو آرميده اند.
بار خدايا ! همه اين موهبت ها را به توفيق و رحمتت ، به ما عطا فرما و ما را از عذاب دوزخ ، پناه ده و همانند آنچه را براى خودم و فرزندانم در دنيا و آخرت از تو خواستم ، به مردان و زنان مسلمان ، و مردان و زنان مؤمن نيز عطا فرما ، كه به راستى تو نزديك و اجابت كننده و شنوا و دانا و باگذشت و آمرزنده و رئوف و مهربانى . ما را در دنيا ، نيكى ده و در آخرت نيز ، نيكى ده و از عذاب آتش ، نگاهمان بدار.
