۱۴۳۹.سنن النسائىـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله يك ماه قنوت مى خواند و رِعل و ذَكوان و لِحيان را لعنت مى كرد .
۱۴۴۰.المصنّف ، ابن ابى شيبة ـ به نقل از سعيد بن زيد ـ :پيامبر خدا ، قنوت خواند و [در آن ]گفت : «بار خدايا! رِعل و ذَكوان و عَضَل و عُصَيَّه را كه خدا و پيامبرش را نافرمانى كردند، لعنت كن، و ابو اَعوَر سُلَمى را هم لعنت كن» .
۱۴۴۱.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابن عبّاس ـ: پيامبر خدا ، يك ماهِ پياپى در [نماز ]ظهر و عصر و مغرب و عشا و صبح، در پىِ هر نمازى، هرگاه از ركوع آخر بلند مى شد و مى گفت : «سَمِعَ اللّهُ لِمَن حَمِدَه»، قنوت مى خواند و به قبيله اى از بنى سليم و نيز به رِعل و ذَكوان و عُصَيَّه نفرين مى فرستاد و كسانى كه پشتِ سرش بودند ، آمين مى گفتند؛ چرا كه ايشان ، كسانى را نزد اين قبايل فرستاد تا به اسلام ، دعوتشان كنند ؛ امّا اين قبايل ، آنها را كُشتند .
۱۴۴۲.صحيح البخارىـ به نقل از اَنَس ـ: رِعل و ذَكوان و عُصَيّه و بنى لِحيان ، از پيامبر خدا در برابر دشمنشان كمك طلبيدند و پيامبر صلى الله عليه و آله هفتاد تن از انصار را ـ كه ما ايشان را قاريان زمان خود مى ناميديم و روزها به هيزم شكنى و شب ها به نماز مى پرداختند ـ ، به كمك آنان فرستاد . و چون به بئر معونه رسيدند ، به آنها خيانت كردند و همگى ايشان را به قتل رساندند . خبر كه به پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد ، تا يك ماه در قنوت نماز صبح به طوايفى از طوايف عرب [يعنى] به رِعل و ذَكوان و عُصَيّه و بنى لِحيان ، نفرين مى كرد .
