۱۴۸۹.امام على عليه السلامـ در دعا منسوب به ايشان ـ: بار خدايا! من از قريش به تو دادخواهى مى كنم؛ چرا كه آنان ، انواع بدى ها و خيانت ها را در حقّ فرستاده تو در سر پروراندند ؛ امّا كارى از پيش نبردند و تو ميان آنان و [به كار بستن ]انديشه هاى پليدشان ، مانع شدى، تا نوبت من رسيد و رنج [و بلا] بر من فرود آمد .
۱۴۹۰.امام على عليه السلام :بار خدايا! قريش را مجازات كن؛ زيرا آنان ، مرا از حقّم باز داشتند و آن را از من به زور ستاندند .
۱۴۹۱.امام على عليه السلام :بار خدايا! من از قريش به تو دادخواهى مى كنم ؛ چرا كه آنان ، حقّ مرا از من باز داشتند و ارث مرا غصب كردند.
۱۴۹۲.امام على عليه السلام :بار خدايا! من از قريش به تو شِكوه مى كنم ؛ زيرا آنان ، در سنگ و كلوخ (ريز و درشت) به من ستم كردند.
۱۴۹۳.امام على عليه السلام :بار خدايا! اين قوم ، مرا به هيچ انگاشتند ، چنان كه بنى اسرائيل ، هارون را .
بار خدايا! تو از آنچه در نهان و آشكار انجام مى دهيم آگاهى و هيچ چيز ، نه در زمين و نه در آسمان ، بر تو پوشيده نيست. مرا مسلمان بميران و به نيكان ، بپيوند .