۱۵۰۰.امام على عليه السلام :بار خدايا! طلحه ، بيعت مرا شكست و [مردم را] عليه عثمان برشورانْد تا آن كه او را كُشت . سپس ، مرا متّهم به قتل او كرد و تير اتّهام را به سوى من نشانه رفت. بار خدايا! پس او را مهلت مده.
بار خدايا! زبير ، رشته خويشاوندى اش را از من گسست و بيعتم را شكست و دشمنم را عليه من ، پشتيبانى كرد . پس، امروز ، شرّ او را، بدان سان كه خود مى خواهى، از سر من كم كن .
۱۵۰۱.امام على عليه السلامـ درباره طلحه و زبير ـ: بار خدايا! آن دو [پيوند خويشى] از من بُريدند و به من ، ستم كردند و بيعت با مرا شكستند و مردم را بر ضدّ من برانگيختند . پس آنچه را آن دو بستند ، بگشاى و آنچه را تابيدند ، استوار مدار، و بدىِ آنچه را آرزو كردند يا انجام دادند ، به آنان بنماى .
۱۵۰۲.امام على عليه السلام :بار خدايا! زبير را به بدترين وضع ، در جا بكُش و خونش را در [حال ]گم راهى بريز، و به طلحه ، طعم خوارى را بچشان و بدتر از اينها را در آخرت ، برايشان اندوخته كن، اگر آن دو به من ستم كردند و بر من افترا بستند و شهادتشان را [درباره آنچه از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره من شنيدند ]پوشيده داشتند و [دستورهاى] تو و پيامبرت را در حقّ من ، نافرمانى كردند .
۱۵۰۳.امام على عليه السلامـ درباره طلحه و زبير ـ: بار خدايا! آن دو را به سبب ناراستى شان با اين امّت، و بدسِگالى شان با توده مردم ، مجازات فرما .
