7 / 4
مارقين (خوارج)
۱۵۲۳.امام باقر عليه السلام :على عليه السلام خوارج را نفرين مى كرد و در نفرينش مى گفت : «بار خدايا، اى پروردگار بيت معمور و سقف افراشته و درياى آكَنْده و نامه نبشته! پيروزى بر اين كسانى را كه از سرِ سركشى بر تو، كتاب تو را پشت سر افكندند و از امّت احمد صلى الله عليه و آله جدا گشتند ، از تو درخواست مى كنم» .
۱۵۲۴.امام على عليه السلامـ از سخنان ايشان به بُرج بن مُسهِر طايى كه از خوارج بود و با صداى بلند ، طورى كه امام عليه السلام بشنود، گفت : حَكَميت ، تنها از آنِ خداست ـ: خاموش باش! خدايت زشت گرداند ، اى دندان فتاده! به خدا سوگند ، زمانى كه حق ، آشكارا [و چيره] گشت ، تو در آن شخصيتى ناچيز بودى و آوازه ات پنهان بود، تا آن كه چون باطل نعره برآورد ، تو چونان شاخِ بُز ، سر برآوردى .
7 / 5
آن دسته از يارانش كه او را تنها گذاشتند
۱۵۲۵.امام على عليه السلام :بار خدايا! من از آنان خسته شده ام و آنان از من. من از آنان به ستوه آمده ام و آنان از من. پس بهتر از آنان را به من ده و به جاى من ، بدترين شخص را نصيب ايشان فرما . بار خدايا! دل هايشان را ذوب فرما ، آن سان كه نمك در آب ، حل مى شود .
