باب دوازدهم: كسانى كه امام صادق آنان را نفرين كرد
12 / 1
ابو الخطّاب ۱
۱۵۶۴.رجال الكشّىـ به نقل از جنّان بن سدير ـ: نزد امام صادق عليه السلام نشسته بودم و مُيسِّر نيز حضور داشت . سال صد و سى و هشت بود . مُيسّرِ زُطّى فروش ۲ گفت : قربانت گردم ! از عدّه اى كه با ما به اين مكان مى آمدند و حالا ديگر اثرى از آنها نيست و عمرشان تمام شد ، در عجبم !
فرمود : «چه كسانى؟»
گفتم : ابو الخطّاب و دار و دسته اش .
امام عليه السلام كه تكيه داده بود ، نشست و انگشتش را به طرف آسمان كرد و فرمود : «لعنت خدا و فرشتگان و مردم ، همگى ، بر ابو الخطّاب باد! خدا را گواه مى گيرم كه او كافر و فاسق و مشرك بود و صبح و شام با فرعون در سخت ترين عذاب ، محشور است» . سپس فرمود : «بدانيد كه به خدا سوگند ، من براى اجسادى كه با او در آتش افكنده شده اند ، افسوس مى خورم» .
۱۵۶۵.امام صادق عليه السلام :خدا لعنت كند ابو الخطّاب را و لعنت كند كسانى را كه با او كشته شدند و لعنت كند باقى ماندگان آنان را ، و خدا لعنت كند كسى را كه در دلش نسبت به آنان رحمى باشد !
