۲۹۶.الاختصاصـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: اى پسرم! دشمنى با مؤمنان، از دوستى با فاسق ، بهتر است .
۲۹۷.الاختصاصـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: اى پسرم! از رفاقت با فاسقان بپرهيز؛ [زيرا] آنان چون سگان اند كه اگر چيزى نزد تو بيابند، مى خورند و گرنه، تو را سرزنش و رسوا مى كنند و همانا دوستى شان بين خودشان،لحظه اى است [نه پايدار] .
۲۹۸.الاختصاصـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: پسرم! تنهايى، بهتر از رفيق بد است .
۲۹۹.الكافىـ به نقل از ابراهيم بن ابى البلاد، از كسى كه از او نام برده ـ: لقمان به پسرش گفت: « . . . هر كس به مكان هاى بد داخل شود ، متّهم مى شود و هر كس با فرد بد همراهى كند ، سالم نمى ماند» .
۳۰۰.الاختصاصـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: پسرم! من سنگ و آهن جابه جا كرده ام ؛ ولى چيزى سنگين تر از همراه بد نيافته ام.
۳۰۱.الاختصاصـ به نقل از اَوزاعى، درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ: پسرم! جابه جايى سنگ و آهن، از همراه بد بهتر [و آسان تر ]است.
