۴۳۶۹.عنه عليه السلام :الْحِكْمَةُ ضالَّةُ المُؤْمِنِ ، فخُذِ الحِكْمَةَ و لَو مِن أهلِ النِّفاقِ . ^۱

۴۳۷۰.عنه عليه السلام :الحِكمَةُ ضالَّةُ كُلِّ مؤمنٍ ، فخُذوها و لَو مِن أفْواهِ المُنافِقينَ . ^۲

۴۳۷۱.عنه عليه السلام :خُذِ الحِكمَةَ أنّى كانتْ ؛ فإنَّ الحِكمَةَ تَكونُ في صَدْرِ المُنافِقِ فتَلَجْلَجُ في صَدرِهِ حتّى تَخْرُجَ ، فتَسْكُنَ إلى صَواحِبِها في صَدرِ المؤمنِ . ^۳

۴۳۷۲.عيسى عليه السلام :لَو وَجَدْتُم سِراجا يَتوَقَّدُ بالقَطِرانِ في لَيلَةٍ مُظلِمَةٍ لاسْتَضَأْتُم بهِ و لَم يَمْنَعْكُم مِنهُ رِيحُ نَتْنِهِ، كذلكَ يَنبغي لَكُم أنْ تأخُذوا الحِكمَةَ مِمَّنْ وَجَدْتُموها مَعهُ و لا يَمْنَعَكُم مِنهُ سُوءُ رَغْبَتِهِ فيها . ^۴

۴۳۷۳.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :لا تُحَقِّرِ اللُّؤْلُؤةَ النَّفيسَةَ أنْ تَجْتَلِبَها مِن الكِبا الخَسيسَةِ ؛ فإنَّ أبي حَدّثَني قالَ : سَمِعتُ أميرَ المؤمنينَ عليه السلام يقولُ : إنّ الكَلِمَةَ مِن الحِكمَةِ لَتَتلَجْلَجُ في صَدرِ المُنافِقِ نِزاعا إلى مَظانِّها حتّى يَلْفِظَ بها، فيَسْمَعَها المؤمنُ فيكونَ أحقَّ بها و أهلها فيَلْقَفَها . ^۵

۴۳۶۹.امام على عليه السلام :حكمت، گمشده مؤمن است؛ پس ، آن را، گر چه از منافقان، فرا گيريد .

۴۳۷۰.امام على عليه السلام :حكمت گمشده هر مؤمنى است. پس ، آن را فرا چنگ آوريد گر چه از دهان منافقان باشد .

۴۳۷۱.امام على عليه السلام :حكمت را هر كجا باشد فرا گيريد ؛ زيرا حكمت در سينه منافق مى باشد، و پيوسته ناآرام است تا از آن جا خارج شده در سينه مؤمن، در كنار همگنان خود آرام گيرد .

۴۳۷۲.مسيح عليه السلام :اگر چراغى بيابيد كه در دل شب با قطران ^۶ مى سوزد، از نور آن بهره مى گيريد و بوى بد آن، مانع اين كار شما نمى شود ، همچنين شايسته است كه شما حكمت را در هر كه يافتيد، فرا گيريد و بى رغبتى او به آن، مانع شما نشود .

۴۳۷۳.امام زين العابدين عليه السلام :بيرون كشيدن مرواريدى گرانبها از ميان زباله هاى كثيف را كارى پست و حقير مشمار ؛ زيرا پدرم فرمود : شنيدم كه امير المؤمنين عليه السلام مى فرمايد : سخن حكمت آميز، به عشقِ قرار گرفتن در جايگاه واقعى خود، در سينه منافق بى تابى مى كند، تا آن گاه كه بيرون افكنده شود و مؤمن كه بدان سزاوارتر و شايسته تر است، آن را مى شنود و مى ربايد.

۴۳۶۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الحَكيمُ يَشْفي السّائلَ ، و يَجودُ بالفَضائلِ . ^۱

۴۳۶۴.عنه عليه السلام :الحُكَماءُ أشْرَفُ النّاسِ أنْفُسا ، و أكْثَرُهُم صَبرا ، و أسْرَعُهُم عَفْوا ، و أَوسَعُهُم أخْلاقا . ^۲

۴۳۶۵.عنه عليه السلام :أعْيى ما يكونُ الحَكيمُ إذا خاطَبَ سَفيها . ^۳

۴۳۶۶.عنه عليه السلام :إنّ كَلامَ الحَكيمِ إذا كانَ صَوابا كانَ دَواءً ، و إذا كانَ خَطاءً كانَ داءً . ^۴

(انظر) معرفة اللّه : باب 2620 .

919

الحِكمَةُ ضالَّةُ المُؤمِنِ

۴۳۶۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :كلمةُ الحكمةِ ضالّةُ المؤمنِ ، فحيثُ وجدَها فهُو أحقُّ بها . ^۵

۴۳۶۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الحِكمَةُ ضَالّةُ المؤمنِ ، فاطْلُبوها و لَو عندَ المُشرِكِ تكونوا أحَقَّ بها و أهلَها . ^۶

۴۳۶۳.امام على عليه السلام :حكيم، عطش پرسنده را فرو مى نشاند و فضيلت نثار مى كند .

۴۳۶۴.امام على عليه السلام :حكيمان، شريف جان ترين، شكيباترين ، با گذشت ترين و خوش خوترين مردمان هستند .

۴۳۶۵.امام على عليه السلام :خسته كننده ترين چيز براى شخص حكيم، آن است كه مخاطبش شخصى سفيه و نادان باشد .

۴۳۶۶.امام على عليه السلام :سخنِ حكيم، اگر درست باشد، درمان است و اگر نادرست باشد، درد است .

919

حكمت، گمشده مؤمن است

۴۳۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سخن حكيمانه، گمشده مؤمن است ، پس هر جا آن را بيابد به آن سزاوارتر است .

۴۳۶۸.امام على عليه السلام :حكمت، گمشده مؤمن است ؛ پس آن را بجوييد گر چه نزد مشرك باشد زيرا كه شما بدان سزاوارتر و شايسته تريد .