۴۹۱۴.عنه صلى الله عليه و آله :واضِعُ العِلمِ عِندَ غَيرِ أهلِهِ كَمُقَلِّدِ الخَنازيرِ الجَوهَرَ وَ اللُّؤلُؤَ وَ الذَّهَبَ . ^۱

۴۹۱۵.عنه صلى الله عليه و آله :لا تُعَلِّقُوا الدُّرَّ في أعناقِ الخَنازيرِ . ^۲

۴۹۱۶.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَطرَحُوا الدُّرَّ في أفواهِ الكِلابِ . ^۳

۴۹۱۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ في وَصِيَّتِهِ لِلحَسَنِ عليه السلام ـ: مِن صِفَةِ العالِمِ ألاّ يَعِظَ إلاّ مَن يَقبَلُ عِظَتَهُ ، و لا يَنصَحَ مُعجَبا بِرَأيِهِ ، و لا يُخبِرَ بِما يَخافُ إذاعَتَهُ . ^۴

۴۹۱۸.عنه عليه السلام :واضِعُ العِلمِ عِندَ غَيرِ أهلِهِ ظالِمٌ لَهُ . ^۵

۴۹۱۹.عنه عليه السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ: نَقلُ الصُّخورِ مِن مَواضِعِها أهوَنُ مِن تَفهيمِ مَن لا يَفهَمُ . ^۶

۴۹۲۰.عنه عليه السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ: اِحذَر كَلامَ مَن لا يَفهَمُ عَنكَ ؛ فَإِنَّهُ يُضجِرُكَ . ^۷

۴۹۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن كه علم را نزد نااهل مى سپارد ، به سان كسى است كه جواهر، لؤلؤ و طلا را به گردن خوك ها آويخته باشد.

۴۹۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دُرّ را به گردن خوك ها نياويزيد.

۴۹۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :درّ را در ميان دهان سگ ها نيندازيد.

۴۹۱۷.امام على عليه السلامـ در وصيّت خود به امام حسن عليه السلام ـفرمود : از ويژگى هاى عالم آن است كه تنها كسى را اندرز مى دهد كه پذيراى آن باشد، و آن كه را فريفته رأى و نظر خويش است ، اندرز نمى كند ، و آنچه را كه از انتشارش بيم دارد ، گزارش نمى دهد.

۴۹۱۸.امام على عليه السلام :آن كه علم را به نااهل مى سپارد ، بدان ستم كرده است.

۴۹۱۹.امام على عليه السلامـ چنان كه در حكمت هاى منسوب به ايشان آمده ـفرمود : جا به جا كردن صخره ها از جايگاه آنها ، از فهماندن به آن كه نمى فهمد ، آسان تر است.

۴۹۲۰.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـفرمود : از سخن گفتن به آن كه گفتارت را نمى فهمد ، پرهيز كن ، كه تو را سختْ رنج خواهد داد.

۴۹۱۰.عنه عليه السلام :لا تَطرَحُوا الدُّرَّ تَحتَ أرجُلِ الخَنازيرِ . ^۱

۴۹۱۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :كانَ المَسيحُ عليه السلام يَقولُ : إنَّ التّارِكَ شِفاءَ المَجروحِ مِن جُرحِهِ شَريكٌ لِجارِحِهِ لا مَحالَةَ ؛ و ذلِكَ أنَّ الجارِحَ أرادَ فَسادَ المَجروحِ ، وَ التّارِكَ لإِِشفائِهِ لَم يَشَأ صَلاحَهُ ، فَإِذا لَم يَشَأ صَلاحُهُ فَقَد شاءَ فَسادَهُ اضطِرارا . فَكَذلِكَ لا تُحَدِّثوا بِالحِكمَةِ غَيرَ أهلِها فَتَجهَلوا، و لا تَمنَعوها أهلَها فَتَأثَموا. وَ ليَكُن أحَدُكُم بِمَنزِلَةِ الطَّبيبِ المُداوي ؛ إن رَأى مَوضِعا لِدَوائِهِ ، و إلاّ أمسَكَ . ^۲

۴۹۱۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :آفَةُ العِلمِ النِّسيانُ ، و إضاعَتُهُ أن تُحَدِّثَ بِهِ غَيرَ أهلِهِ . ^۳

۴۹۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ عيسَى بنَ مَريَمَ عليه السلام قامَ في بَني إسرائيلَ ، فَقالَ : يا بَني إسرائيلَ ، لا تُحَدِّثوا بِالحِكمَةِ الجُهّالَ فَتَظلِموها ، و لا تَمنَعوها أهلَها فَتَظلِموهُم . ^۴

۴۹۱۰.عيسى عليه السلام :دُرّ را زير پاى خوكان نيفكنيد.

۴۹۱۱.امام صادق عليه السلام :مسيح عليه السلام مى فرمود : كسى كه درمان جراحت مجروح را رها كند ، لا جرم با مجروح كننده آن شخص ]در اين جرم [شريك است ؛ زيرا كسى كه مجروح كرده ، نابودى مجروح را مى خواسته ، و آن كه درمانش را رها كرده ، به دنبال خيرخواهى او نبوده است . پس اگر خير او را نمى خواسته ، پس به ناگزير ، نابودى او را خواسته است . به همين ترتيب ، حكمت را براى نااهل بازگو نكنيد كه مايه جهالت شما خواهد بود ؛ و آن را از اهلش دريغ نكنيد كه گناه خواهيد كرد ؛ بلكه بايد هر يك از شما به سان طبيبِ مداوا كننده باشد كه هر جا نياز به مداوا ديد ، اقدام كند و در غير اين صورت ، از مداوا باز ايستد.

۴۹۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آفت علم ، فراموشى است، و ضايع كردن آن به اين است كه براى نااهل بازگويش كنى.

۴۹۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :عيسى بن مريم عليه السلام در ميان بنى اسرائيل ايستاد و گفت : «اى بنى اسرائيل! حكمت را براى نادانان بازگو مكنيد كه در اين صورت ، به حكمت ستم كرده ايد ، و آن را از اهلش دريغ نكنيد كه در اين صورت ، به آنان ستم كرده ايد».