1173

الحَثُّ عَلَى المُبادَرَةِ إلَى الخَيراتِ

۵۶۱۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يُحِبُّ مِن الخَيرِ ما يُعجَّلُ . ^۱

۵۶۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :مَن فُتِحَ لَهُ بابُ خَيرٍ فَلْيَنْتَهِزْهُ ، فإنَّهُ لا يَدْري مَتى يُغْلَقُ عَنهُ . ^۲

۵۶۱۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :بادِرِ الخَيرَ تَرْشُدْ . ^۳

۵۶۱۵.عنه عليه السلام :بادِروا بعَملِ الخَيرِ قَبلَ أنْ تُشْغَلوا عَنه بغَيرِهِ . ^۴

۵۶۱۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن هَمَّ بشَيءٍ مِن الخَيرِ فلْيُعَجِّلْهُ ، فإنَّ كُلَّ شَيءٍ فيهِ تَأخيرٌ فإنَّ للشَّيطانِ فيهِ نَظْرَةً . ^۵

۵۶۱۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا هَمَمْتَ بِخَيرٍ فلا تُؤخِّرْهُ ، فإنَّ اللّهَ تباركَ و تعالى رُبَّما اطَّلَع على عَبدِهِ و هُو على الشَّيءِ مِن طاعَتِهِ فيقولُ : و عزَّتي و جَلالي ، لا اُعذِّبُكَ بَعدَها . ^۶

1173

تشويق به تعجيل در كارهاى خوب

۵۶۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند آن كار خوب را دوست دارد كه با تعجيل صورت گيرد .

۵۶۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دَرِ كار خيرى به رويش گشوده شود ، بايد در استفاده از اين فرصت بشتابد ؛ زيرا او نمى داند كه اين در كى به رويش بسته مى شود .

۵۶۱۴.امام على عليه السلام :در انجام كار خير شتاب كن ، تا [به راه راست] هدايت شوى .

۵۶۱۵.امام على عليه السلام :در انجام كار خوب شتاب كنيد، پيش از آن كه به سبب پرداختن به كارى ديگر از آن بازمانيد .

۵۶۱۶.امام باقر عليه السلام :هر كه قصد كار خوبى كند ، در انجام آن شتاب ورزد ؛ زيرا هر چيزى كه در آن تأخير شود، شيطان فرصتى به دست مى آورد .

۵۶۱۷.امام صادق عليه السلام :هرگاه تصميم به انجام كار خيرى گرفتى ، آن را به تأخير مينداز ؛ زيرا خداوند تبارك و تعالى ، گاه بر بنده خود كه به كارى از طاعت او مشغول است، مى نگرد و مى گويد : به عزّت و جلالم سوگند، كه پس از اين طاعت ، تو را ديگر عذاب نكنم .

1171

إذا أرادَ اللّهُ بِقَومٍ خَيرا

۵۶۰۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا أرادَ اللّهُ بقَومٍ خَيرا أكثَرَ فُقَهاءَهُم و أقَلَّ جُهّالَهُم ، فإذا تكَلّمَ الفقيهُ وَجدَ أعْوانـا ، و إذا تَكلَّمَ الجـاهِلُ قُهِـرَ . و إذا أرادَ بقَـومٍ شَرّا أكثرَ جُهّالَهُـم و أقـلَّ فُقَهاءَهُـم ، و إذا تَكلَّـمَ الجاهِـلُ وَجـدَ أعْوانا ، و إذا تَكلَّـمَ الفَقيـهُ قُهِرَ . ^۱

۵۶۰۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ تباركَ و تعالى إذا أرادَ بقَومٍ بَقاءً أو نَمـاءً رزَقَهُـمُ القَصْـدَ و العَفافَ ، و إذا أرادَ بقَـومٍ اقْتِطاعـا فَتـحَ لَهُم أو فَتَـحَ علَيهِم بـابَ خِيانَـةٍ ، «حتّى إذا فَرِحُوا بِما اُوتُوا أخَذْناهُم بَغْتَةً فَإذا هُم مُبْلِسونَ»^۲ . ^۳

۵۶۱۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إذا أرادَ اللّهُ بقَومٍ خَيرا أسمَعَهُم ، و لَو أسمَعَ مَن لَم يَسمَعْ لَولّى مُعْرِضا كأنْ لَم يَسْمَعْ . ^۴

(انظر) الاُمّة : باب 128 .
الدولة : باب 1287 .

1172

إذا أرادَ اللّهُ بِأهلِ بَيتٍ خَيرا

۵۶۱۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا أرادَ اللّهُ بأهلِ بَيْتٍ خَيرا فَقّهَهُم في الدِّينِ ، و وقَّرَ صَغيرُهُم كبيرَهُم ، و رزَقَهُمُ الرِّفقَ في مَعيشَتِهِم ، و القَصْدَ في نَفَقاتِهِم ، و بَصّرَهُم عُيوبَهُم فيَتُوبوا مِنها ، و إذا أرادَ بِهم غيرَ ذلكَ تَرَكهُم هَمَلاً . ^۵

1171

هرگاه خداوند خوبى مردمى را بخواهد

۵۶۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خداوند خوبى مردمى را بخواهد، شمارِ دين شناسان آنان را زياد گرداند، و نادانانشان را كم كند . پس چون فقيه سخنى بگويد، براى سخن خود يارانى بيابد و چون نادان سخنى بگويد شكست خورد و هر گاه خداوند بدى مردمى را بخواهد، نادانان آنان را زياد كند و فقيهانشان را كم گرداند و چون نادان سخن بگويد براى گفته هاى خود يارانى بيابد و چون فقيه سخن بگويد مقهور شود .

۵۶۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند تبارك و تعالى هرگاه ماندگارى يا رُشد مردمى را بخواهد، صرفه جويى و پاكدامنى روزيشان كند و هرگاه نابودى آنها را بخواهد، دَرِ خيانت كارى از طرف خودشان يا از طرف ديگران به آنان را به رويشان بگشايد «تا از آنچه يافته بودند شادمان گشتند، پس به ناگاه آنان را فرو گرفتيم و همگان نوميد گرديدند».

۵۶۱۰.امام باقر عليه السلام :هرگاه خداوند خوبى مردمى را بخواهد، به آنان گوش شنوا دهد. و اگر كسى گوشِ باطنىِ شنوا نداشته باشد ، اگر هم خدا سخن حقّ را به گوش [ظاهرى] او برساند، توجّهى نمى كند ، چنان كه گويى آن را نشنيده است .

1172

هرگاه خداوند خوبىِ خانواده اى را بخواهد

۵۶۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه خداوند خوبى خانواده اى را بخواهد آنان را در دين فقيه و آگاه كند ، كوچك آنان بزرگشان را گرامى و محترم شمارد ، در معيشتشان ملايمت و مدارا و در هزينه هايشان ميانه روى روزيشان كند ، به عيبهايشان بينا گرداند و در نتيجه از آنها دست بكشند و توبه كنند ؛ و اگر براى خانواده اى خوبى نخواهد آنان را به حال خود رها كند .