6 ـ أكل العنب

۳۹۵۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :شَكا نَبيٌّ مِن الأنبياءِ إلى اللّهِ الغَمَّ ، فأمَرهُ بأكْلِ العِنَبِ . ^۱

۳۹۵۴.عنه عليه السلام :لَمّا حَسَرَ الماءُ عن عِظامِ المَوتى فرأى ذلكَ نُوحٌ عليه السلام جَزِعَ جَزَعا شَديدا و اغْتَمَّ لِذلكَ ، فأوْحى اللّهُ إلَيهِ أنْ : كُلِ العِنَبَ الأسْوَدَ لِيَذهَب غمُّكَ . ^۲

7 ـ نظافة الثياب

۳۹۵۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :غَسْلُ الثِّيابِ يُذهِبُ الهَمَّ و الحُزنَ . ^۳

8 ـ غسل الرأس

۳۹۵۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن وَجَدَ هَمّا و لا يَدري ما هُو فلْيَغْسِلْ رأسَهُ . ^۴

9 ـ الاستعانة من اللّه

۳۹۵۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :قَولُ : «لا حَولَ و لا قُوّةَ إلاّ باللّهِ» فيهِ شِفاءٌ مِن تِسعَةٍ و تِسْعينَ داءً ، أدْناها الهَمُّ . ^۵

6 ـ خوردن انگور

۳۹۵۳.امام صادق عليه السلام :يكى از پيامبران از غم و اندوه به درگاه خداوند شِكوه كرد ؛ خداوند به او دستور داد انگور تناول كند .

۳۹۵۴.امام صادق عليه السلام :چون آب فروكش كرد و استخوانهاى مردگان نمايان گرديد و نوح عليه السلام آن صحنه را ديد، بسيار بيتاب شد و اندوهگين گشت . پس، خداوند متعال به او وحى كرد كه انگور سياه بخور، تا غمت زدوده شود .

7 ـ نظافت لباس

۳۹۵۵.امام على عليه السلام :شستن جامه ها (نظافت لباس) ، غم و اندوه را مى برد .

8 ـ شستن سر

۳۹۵۶.امام صادق عليه السلام :هر كس در خود اندوهى بيابد و علت آن را نداند، سر خود را بشويد.

9 ـ يارى جستن از خدا

۳۹۵۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جمله «لا حول و لا قوّة الاّ باللّه » نود و نه درد را شفا مى دهد كه ساده ترين آنها اندوه است .

۳۹۴۹.عنه عليه السلام :الدَّهرُ يَومانِ : يَومٌ لكَ و يَومٌ علَيكَ، فإنْ كانَ لَكَ فلا تَبْطَرْ ، و إنْ كانَ علَيكَ فلا تَضْجَرْ . ^۱

۳۹۵۰.عنه عليه السلام :لا تُشْعِرْ قَلبَكَ الهَمَّ على ما فاتَ ، فيَشْغَلَكَ عَمّا هُو آتٍ ^۲ . ^۳

۳۹۵۱.مطالب السؤول عن ابنِ عبّاسٍ :ما انْتَفَعْتُ بكلامٍ بَعدَ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله كانْتِفاعي بكِتابٍ كَتَبَهُ عليُّ بنُ أبي طالبٍ عليه السلام ، فإنَّهُ كَتبَ إلَيَّ : أمّا بَعدُ فإنَّ المَرءَ يَسوؤهُ فَوتُ ما لَم يَكُن لِيُدْرِكَهُ ، و يَسُرُّهُ دَرْكُ ما لَم يَكُن لِيَفوتَهُ ، فلْيَكُنْ سُرورُكَ بما نِلْتَ مِن آخِرَتِكَ ، و لْيَكُن أسَفُكُ على ما فاتَكَ مِنها ، و ما نِلْتَ مِن دُنْياكَ فلا تَكُنْ بهِ فَرِحا ، و ما فاتَكَ مِنها فلا تَأْسَ علَيهِ حُزْنا ، و لْيَكُنْ هَمُّكَ فيما بَعدَ المَوتِ . و السَّلامُ . ^۴

۳۹۵۲.الإمامُ الحسنُ عليه السلام :اجْعَلْ ما طَلَبْتَ مِن الدُّنيا فَلَم تَظْفَرْ بهِ بمَنزِلَةِ ما لَم يَخْطُرْ بِبالِكَ . ^۵

۳۹۴۹.امام على عليه السلام :زمانه، دو روز است : روزى با توست و ديگر روز بر تو . اگر با تو بود، سرمست مشو و اگر بر تو بود، دلگير نشو .

۳۹۵۰.امام على عليه السلام :براى آنچه از دست رفته است اندوه به دلت راه مده، كه تو را از آنچه مى آيد باز مى دارد .

۳۹۵۱.مطالب السؤولـ به نقل از ابن عباس ـ: بعد از سخن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، از هيچ سخنى به اندازه نامه اى كه على بن ابى طالب عليه السلام براى من نوشت بهره مند نشدم . او به من نوشت : اما بعد ، آدمى براى نرسيدن به آنچه به او نمى رسيد اندوهگين مى شود و از رسيدن به آنچه نمى شد به او نرسد شاد مى شود . پس ، آنجا شادى كن كه به چيزى از آخرت خود رسيده اى و آن جا اندوهگين شو كه چيزى از آخرت خود را از دست داده اى. اگر به چيزى از دنياى خود رسيدى شادى مكن و اگر چيزى از آن را از دست دادى اندوهگين مشو . همّ و غم خود را براى پس از مرگ به كار گير ؛ و السلام .

۳۹۵۲.امام حسن عليه السلام :آنچه را از دنيا طلبيده اى و بدان نرسيده اى، به منزله آن پندار كه هرگز به انديشه ات خطور نكرده است.