۴۷۷۶.عنه صلى الله عليه و آله :مِلاكُ العَمَلِ خَواتيمُهُ . ^۱

۴۷۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :الاُمورُ بتَمامِها ، و الأعْمالُ بخَواتِمِها . ^۲

۴۷۷۸.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الرّجـلَ لَيعْمَلُ الزَّمَنَ الطّويلَ بعَمَلِ أهْلِ الجَنّةِ ، ثُمّ يُخْتَمُ لَهُ بعَمَلِ أهْلِ النّارِ . و إنَّ الرّجُلَ لَيَعْمَلُ الزَّمَنَ الطّويلَ بعَمَلِ أهْلِ النّارِ ، ثُمَّ يُخْتَمُ عَمَلُهُ بعَمَلِ أهْلِ الجَنّةِ . ^۳

۴۷۷۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ العَبدَ لَيعْمَلُ عَملَ أهْلِ الجَنّةِ فيما يَرى النّاسُ و إنّهُ لَمِنْ أهْلِ النّارِ ، و إنَّهُ لَيعْمَلُ عَمَلَ النّارِ فيما يَرى النّاسُ و إنَّهُ لَمِنْ أهْلِ الجَنّةِ ، و إنَّما الأعْمالُ بالخَواتيمِ . ^۴

۴۷۸۰.عنه صلى الله عليه و آله :لا علَيكُم أنْ تُعْجَبوا بأحَدٍ حتّى تَنْظُروا بما يُخْتَمُ لَهُ ، فإنَّ العامِلَ يَعْمَلُ زَمانا مِن عُمرِهِ أو بُرْهَةً مِن دَهْرِهِ بعَمَلٍ صالحٍ لو ماتَ علَيهِ دَخَلَ الجَنّةَ، ثُمَّ يَتَحَوّلُ فيَعْمَلُ عَمَلاً سَيّئا . ^۵

۴۷۸۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَكْروهٌ تُحمَدُ عاقِبَتُهُ خَيرٌ مِن مَحبوبٍ تُذَمُّ مَغَبّتُهُ . ^۶

۴۷۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ملاك كار، فرجام آن است .

۴۷۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كارها به تمام شدن آنهاست، و اعمال به عاقبت آنها.

۴۷۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[گاه] آدمى زمانى دراز عمل اهل بهشت را انجام مى دهد، اما سرانجامش به عمل اهل دوزخ ختم مى شود و [گاه ]انسان روزگارى دراز مرتكب اعمال دوزخيان مى شود، اما عاقبتش به عمل بهشتيان مى انجامد.

۴۷۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا بنده [گاه] عملى مى كند كه در نظر مردم، كار اهل بهشت است، در حالى كه او از دوزخيان است، و [گاه ]كارهايى مى كند كه در نگاه مردم، كار دوزخيان است، در حالى كه او بهشتى است . همانا اعمال به عاقبت آنهاست .

۴۷۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا فرجام كسى بر شما معلوم نشده از [اعمال خوب] او به شگفت نياييد . چه آن كه آدمى [گاه ]زمانى دراز از عمر خود، يا برهه اى از روزگارش را كارهاى شايسته مى كند كه اگر با همان وضع بميرد به بهشت مى رود، اما ناگهان تغيير مى كند و كارهاى ناشايست انجام مى دهد .

۴۷۸۱.امام على عليه السلام :كار ناخوشايندى كه فرجام آن پسنديده باشد، بهتر است از كار خوشايندى كه فرجامش نكوهيده باشد .

1001

الخاتِمَةُ

۴۷۷۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا يَزالُ المؤمنُ خائفا من سُوءِ العاقِبَةِ، لا يَتَيقّنُ الوُصولَ إلى رِضْوانِ اللّهِ حتّى يكونَ وَقتُ نَزْعِ رُوحِهِ و ظُهورِ مَلَكِ المَوتِ لَهُ . ^۱

۴۷۷۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنْ خُتِمَ لكَ بالسَّعادَةِ صِرْتَ إلى الحُبورِ ، و أنتَ مَلِكٌ مُطاعٌ ، و آمِنٌ لا يُراعُ ، يَطوفُ علَيكُم وِلْدانٌ كأنَّهُم الجُمانُ بكَأسٍ مِن مَعينٍ ، بَيْضاءَ لَذّةٍ للشَّارِبينَ . ^۲

۴۷۷۴.عنه عليه السلام :كُلُّ مَخْلوقٍ يَجْري إلى ما لا يَدْري . ^۳

1002

مِلاكُ العَمَلِ خَواتيمُهُ

۴۷۷۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :خَيـرُ الأُمـورِ خَيرُهـا عاقِبَةً . ^۴

1001

فرجام

۴۷۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن پيوسته از بد فرجامى هراسان است و تا زمان جان كندن و ظاهر شدن ملك الموت بر او يقين ندارد كه به رضوان الهى خواهد رسيد .

۴۷۷۳.امام على عليه السلام :اگر فرجامت با نيك بختى قرين شود، به سوى نعمتها خواهى رفت و شهريارى مطاع خواهى شد و در امان و بدور از هراس خواهى بود ، نوجوانانى همچون رشته مرواريد با جامهايى از چشمه خوشگوار كه سفيد است و نوشندگان را لذّت بخشد ، بر گرد شما بچرخند .

۴۷۷۴.امام على عليه السلام :هر آفريده اى به سوى سرنوشتى كه از آن بى خبر است، به پيش مى رود .

1002

ملاك كار، فرجام آن است

۴۷۷۵.پيـامبـر خـدا صلى الله عليه و آله :بهتـريـن كـارها، خوش فرجام ترين آنهاست .