461
ميزان الحكمه ج 03

(انظر) البقرة : 164 ، الأعراف : 57 ، الحجر : 22 ، الإسراء : 69 ، الأنبياء : 81 ، الفرقان : 48 ، النمل : 63 ، الروم : 51 ، الذاريات : 1 ، القمر : 19 ، المرسلات : 1 ـ 3 .

الحديث :

۵۲۰۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :الرِّياحُ ثَمانٍ ، أربَعٌ مِنها عَذابٌ ، و أربَعٌ مِنها رَحمَةٌ ؛ فالعَذابُ مِنها : العاصِفُ ، و الصَّرْصَرُ ، و العَقيمُ ، و القاصِفُ ، و الرَّحمَةُ مِنها : النّاشِراتُ ، و المُبَشِّراتُ ، و المُرسَلاتُ ، و الذّارِياتُ .
فيُرسِلُ اللّهُ المُرْسَلاتِ فتُثيرُ السَّحابَ ، ثُمّ يُرسِلُ المُبَشِّراتِ فتُلْقِحُ السَّحابَ ، ثُمّ يُرسِلُ الذّارياتِ فتَحْمِلُ السَّحابَ ، فتَدُرُّ كما تَدُرُّ اللّقحَةُ ، ثُمّ تُمطِرُـ و هُنَّ اللَّواقِحُ ـ ثُمَّ يُرسِلُ النّاشِراتِ فتَنْشُرُ ما أرادَ . ۱

(انظر) بحار الأنوار : 60 / 1 باب 29 .

1104

خَلقُ الشَّمسِ وَ القَمرِ

الكتاب :

وَ مِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِلّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ» . ۲

حديث :

۵۲۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بادها هشت نوعند چهار نوع آن عذاب است و چهار نوعش رحمت ، آن چهار كه عذابند اينهاست : طوفان ، بادهاى بسيار سردِ پُر سر و صدا ، بادهاى سوزان، و تندباد . و آن چهار كه رحمتند اينهاست : بادهاى پخش كننده ، بادهاى نويد دهنده ، بادهاى فرستنده (ابرزا) و بادهاى پراكنده كننده .
خداوند بادهاى «فرستنده» را مى فرستد كه [اينها ]ابرها را به وجود مى آورند ، سپس بادهاى «نويد دهنده» را مى فرستد، كه ابرها را بارور مى سازند ، آن گاه بادهاى «پراكنده كننده» را مى فرستد كه ابرها را به حركت در مى آورند و ابرها مانند ماده شتر پُر شير، پُر باران مى شوند و سپس مى بارند و اينها ابرهاى بارور شده اند . سرانجام بادهاى پخش كننده را مى فرستد كه به وسيله آنها آنچه را كه بخواهد پراكنده مى كند .

1104

آفرينش خورشيد و ماه

قرآن :

«و از نشانه هاى اوست شب و روز و خورشيد و ماه . در برابر خورشيد و ماه سجده نكنيد بلكه خدايى را كه آنها را آفريده است سجده كنيد اگر براستى او را مى پرستيد» .

1.بحار الأنوار : ۶۰/۲۱/۴۸ .

2.فصّلت : ۳۷ .


ميزان الحكمه ج 03
460

«وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَ مِنَ النَّخْلِ مِن طَـلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَ جَنَّـاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَ غَيْرَ مُتَشَـابِهٍ . انْظُرُوا إِلَى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ فِي ذلِكُمْ لآيَاتٍ لِقَومٍ يُؤْمِنُونَ» . ۱

أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ * إِنَّ فِي ذلِكَ لاَيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُم مُؤْمِنِينَ» . ۲

أَ فَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ * أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ * لَوْ نَشاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطامَا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ» . ۳

أَ فَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ * أَ أَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ» . ۴

1103

إرسالُ الرِّياحِ

الكتاب :

وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ يُرْسِلَ الرِّيِاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَ لِيُذِيقَكُمْ مِنْ رَحْمَتِـهِ وَ لِتَجْـرِيَ الْفُلْـكُ بِأَمْـرِهِ وَ لِتَبْتَغُـوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» . ۵

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللّهَ يُزْجِي سَحَابا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَاما فَتَرَى الوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلاَلِهِ وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ وَ يَصْرِفُهُ عَمَّنْ يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ» . ۶

«اوست خدايى كه از آسمان باران فرستاد و بدان باران هر گونه نباتى را رويانيديم و از شكوفه درخت خرما خوشه هايى است نزديك به هم. و [نيز ]باغهايى از انگور و زيتون و انار ـ همانند و غير همانند ـ خارج نموديم. به ميوه هايش آن گاه كه پديد مى آيند و آن گاه كه مى رسند بنگريد كه در آنها نشانه هايى است براى آنان كه ايمان مى آورند» .

«آيا به زمين ننگريسته اند كه چقدر از هر گونه گياهان نيكو در آن رويانيده ايم ؟ در اين نشانه هايى است ولى بيشترشان ايمان نمى آورند» .

«آيا چيزى را كه مى كاريد ديده ايد ؟ آيا شما آن را مى رويانيد يا ما رويانيده ايم ؟ اگر مى خواستيم خاشاكش مى ساختيم تا در شگفت بمانيد» .

«آيا در آتشى كه مى افروزيد انديشيده ايد ؟ آيا درختش را شما آفريده ايد يا ما آفريننده ايم ؟» .

1103

فرستادن بادها

قرآن :

«و از نشانه هاى قدرت او آن است كه بادهاى مژده دهنده را مى فرستد تا رحمت خود را به شما بچشاند و تا كشتيها به فرمان او روان باشند و از فضل او روزى بجوييد . باشد كه سپاس گوييد» .

«آيا نديده اى كه خدا ابرهايى را به آهستگى مى راند ، آن گاه آنها را به هم مى پيوندد و ابرى انبوه پديد مى آورد ؟ و باران را بينى كه از خلال آن بيرون مى آيد . و از آسمان ، از آن كوهها كه در آن جاست تگرگ مى فرستد و هر كه را خواهد با آن مى زند و از هر كه مى خواهد بازش مى دارد . روشنايى برقش نزديك باشد كه ديدگان را كور سازد».

1.الأنعام : ۹۹.

2.الشعراء : ۷ ، ۸ .

3.الواقعة : ۶۳ ـ ۶۵ .

4.الواقعة : ۷۱ ـ ۷۲ .

5.الروم : ۴۶ .

6.النور : ۴۳ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 03
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 792181
صفحه از 603
پرینت  ارسال به