۶۱۹۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ما التَذَّ أحدٌ مِنَ الدنيا لَذَّةً إلاّ كانتْ لَهُ يومَ القيامةِ غُصّةً . ^۱

۶۱۹۹.عنه عليه السلام :ثَروَةُ الدنيا فَقرُ الآخِرَةِ . ^۲

۶۲۰۰.عنه عليه السلام :كُلَّما فاتَكَ مِنَ الدنيا شَيءٌ فهُو غَنيمَةٌ . ^۳

۶۲۰۱.عنه عليه السلام :مَرارَةُ الدنيا حَلاوَةُ الآخِرَةِ . ^۴

۶۲۰۲.عنه عليه السلام :مَن طَلَبَ مِن الدنيا شيئاً فاتَهُ مِن الآخرةِ أكثرُ مِمّا طَلَبَ . ^۵

۶۲۰۳.عنه عليه السلام :مَن مَلَكَ مِن الدنيا شيئاً فاتَهُ مِن الآخرةِ أكثَرُ مِمّا مَلَكَ . ^۶

۶۲۰۴.عنه عليه السلام :ما زادَ في الدنيا نَقَصَ في الآخِرَةِ ، ما نَقَصَ في الدنيا زادَ في الآخِرَةِ . ^۷

۶۲۰۵.عنه عليه السلام :أغنَى الناسِ في الآخرةِ أفقَرُهم في الدنيا ، أوفَرُ الناس حظّاً مِنَ الآخرةِ أقَلُّهُم حظّاً مِن الدنيا . ^۸

۶۱۹۸.امام على عليه السلام :هيچ كس در دنيا لذّتى نچشد جز آن كه در روز رستاخيز مايه اندوه او گردد .

۶۱۹۹.امام على عليه السلام :ثروت دنيا فقر آخرت است .

۶۲۰۰.امام على عليه السلام :هرچه در دنيا از دست دهى، غنيمتى براى توست .

۶۲۰۱.امام على عليه السلام :تلخى دنيا، شيرينى آخرت است .

۶۲۰۲.امام على عليه السلام :هركه از دنيا چيزى را بطلبد، بيش از آنچه خواسته از آخرت از دست دهد .

۶۲۰۳.امام على عليه السلام :هركه از دنيا چيزى به دست آورد، بيش از آنچه به دست آورده است، از آخرت از دست دهد .

۶۲۰۴.امام على عليه السلام :هرچه دنيا زياد شود، آخرت كم گردد، و هرچه دنيا كم شود، آخرت زياد گردد .

۶۲۰۵.امام على عليه السلام :غنى ترينِ مردم در آخرت فقيرترين آنان در دنياست . و بهره مندترينِ مردم در آخرت، كم بهره ترين آنها در دنياست .

۶۱۹۶.مجمع البيان عن عمرَ بنِ الخطّابِ :استَأذَنتُ على رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَدَخَلتُ عَليهِ في مَشرَبةِ اُمِّ إبراهيمَ ، و إنّهُ لَمُضطَجِعٌ على خَصْفَةٍ و إنّ بَعضَهُ على التُّرابِ و تَحتَ رأسِهِ وِسادةٌ مَحشُوَّةٌ لِيفاً ، فسَلَّمتُ علَيهِ ثُمَّ جَلَستُ فقُلتُ : يا رسولَ اللّهِ ، أنتَ نبيُّ اللّهِ و صَفوتُهُ و خِيَرَتُهُ من خَلقِهِ ، و كِسرى و قيصرُ على سُرُرِ الذَّهبِ و فُرُشِ الدِّيباجِ و الحريرِ ؟! فقالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : اُولئكَ قومٌ عُجِّلَت طَيِّباتُهُم و هِي وَشيكَةُ الانقِطاعِ ، و إنّما اُخِّرَت لنا طَيِّباتُنا . ^۱

۶۱۹۷.المناقب لابن شهر آشوب :رَأى النبيُّ صلى الله عليه و آله فاطمةَ عليها السلام و علَيها كِساءٌ مِن أجلّةِ الإبلِ و هي تَطحَنُ بِيدَيها و تُرضِعُ ولدَها ، فَدَمَعَتْ عَينا رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله فقالَ : يا بِنتاهُ ، تَعجَّلي مَرارَةَ الدنيا بحَلاوَةِ الآخرةِ ، فقالَت : يا رسولِ اللّهِ ، الحَمدُ للّهِِ على نَعمائهِ و الشكرُ للّهِِ على آلاَئهِ ، فأنزَلَ اللّهُ : «و لَسَوْفَ يُعطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى»^۲
. ^۳

۶۱۹۶.مجمع البيانـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ: از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اجازه ملاقات خواستم و خدمت آن حضرت ، كه در مشربه ^۴ امّ ابراهيم بود، رسيدم . ديدم بر بوريايى دراز كشيده و قسمتى از بدنش روى خاك است و زير سرش بالشى پُر شده از ليف درخت خرما قرار دارد . سلام كردم و نشستم و عرض كردم : اى رسول خدا! تو پيامبر خدا و برگزيده و بهترين خلق اويى ، اما كسرا و قيصر [بايد] بر تختهاى زرّين و فرشهاى ديبا و حرير بنشينند؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : نعمتهاى آنها در همين سرا به آنان داده شده و زودا كه پايان پذيرد و نعمتهاى ما در آخرت به ما داده خواهد شد .

۶۱۹۷.المناقب لابن شهر آشوب :پيامبر صلى الله عليه و آله فاطمه عليه السلام را ديد كه جامه اى دوخته شده از كرك شتر بر تن دارد و مشغول دستاس كردن و شير دادن كودك خود است. اشك از چشمان رسول خدا صلى الله عليه و آله جارى گشت و فرمود : دخترم! با [تحمّل ]تلخى دنيا به سوى شيرينى آخرت بشتاب . فاطمه عليها السلام عرض كرد : اى رسول خدا ! خدا را بر نعمتهايش مى ستاييم و بر داده هايش سپاس مى گوييم ؛ پس خداوند اين آيه را فرو فرستاد: «بزودى پروردگارت تو را عطا مى كند و خشنود مى شوى» .