۶۸۸۹.بحار الأنوار :رُويَ أنَّهُ لَمّا نَزَلَـت هذِهِ الآيَةُ : «لَيسَ بِأَمانِيِّكُم وَ لا أمانى أهل الكتاب مَنْ يَعمَلْ سُوءاً يُجْزَ بهِ»^۱ فقال رجُلٌ لِرَسولِ اللّه صلى الله عليه و آله : يا رَسولَ اللّهِ! جاءَت قاصِمَةُ الظَّهرِ ، فقالَ صلى الله عليه و آله : كلاّ ، أ ما تَحزَنُ ؟ أ ما تَمرَضُ ؟ أ ما يُصِيبُكَ اللّأواءُ و الهُمومُ ؟ قالَ: بلى ، قالَ : فذلكَ مِمّا يُجزى بهِ . ^۲

۶۸۹۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ الهَمَّ لَيَذهَبُ بِذُنوبِ المُسلِمِ . ^۳

۶۸۹۱.عنه عليه السلام :إنّ المؤمنَ لَيُهَوَّلُ عليه في مَنامِهِ فتُغفَرُ لَهُ ذُنوبُهُ ، و إنّه لَيُمتَهَنُ في بَدَنِهِ فتُغفرُ لَهُ ذُنوبُهُ . ^۴

۶۸۹۲.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :ما أحَدٌ مِن شيعَةِ عَليٍّ أصبَحَ صَبيحةً أتى بِسيّئةٍ أو ارتَكَبَ ذنباً إلاّ أمسى و قد نالَهُ غَمٌّ حَطَّ عَنهُ سَيِّئَتَهُ ، فكيف يَجرِي علَيهِ القَلمُ ؟! ^۵

(انظر) البلاء : باب 412 .

۶۸۸۹.بحار الأنوار :روايت شده : چون آيه «[پاداش و كيفر ]به آرزوى شما و آرزوى اهل كتاب نيست . هر كس كه مرتكب بدى شود كيفرش را ببيند» نازل شد ، مردى به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد : اى رسول خدا! آيه كمر شكن آمد . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : چنين نيست ، آيا تو غمگين نمى شوى؟ آيا بيمار نمى شوى؟ آيا محنت و اندوه به تو نمى رسد؟ عرض كرد : چرا . فرمود : همين چيزها از جمله كيفرهاست .

۶۸۹۰.امام صادق عليه السلام :همانا غم و اندوه، گناهان مسلمان را مى برد .

۶۸۹۱.امام صادق عليه السلام :همانا مؤمن خواب هولناك مى بيند و به سبب آن گناهانش بخشوده مى شود و آسيب بدنى مى بيند و بدان سبب گناهانش آمرزيده مى شود .

۶۸۹۲.امام رضا عليه السلام :هيچ يك از شيعيان على نيست كه روز مرتكب گناهى شود ، مگر آن كه شب اندوهى به او رسد كه آن گناه را فرو ريزد ؛ پس ، چگونه قلم براى نوشتن گناهان چنين كسى به كار افتد؟!

۶۸۸۳.بحار الأنوار :كان [ عليُّ بنُ الحسينِ عليهما السلام ]إذا رَأى المريضَ قد بَرِئَ قالَ لَهُ : لِيَهنِئْكَ الطُّهرُ ـ أي مِنَ الذُّنوبِ ـ فَاستَأْنِفِ العَمَلَ . ^۱

۶۸۸۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :المَرَضُ للمؤمنِ تَطهيرٌ و رَحمَةٌ ، و للكافِرِ تَعذِيبٌ و لَعنَةٌ ، و إنّ المَرَضَ لا يَزالُ بالمؤمنِ حتّى لا يكونَ علَيهِ ذَنبٌ . ^۲

3 ـ الأحزانُ

۶۸۸۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا كَثُرَت ذُنوبُ المؤمِنِ و لم يَكن لَهُ مِن العَمَلِ ما يُكَفِّرُها ابتَلاهُ اللّهُ بالحُزنِ لِيُكَفِّرَها بهِ عَنهُ . ^۳

۶۸۸۶.الدعوات عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّ مِنَ الذُّنوبِ ذُنوباً لا يُكَفِّرُها صلاةٌ و لا صومٌ . قيلَ : يا رسـولَ اللّهِ ، فما يُكَفِّرُها ؟ قالَ : الهُمُومُ في طَلَبِ المَعيشَةِ . ^۴

۶۸۸۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما أصابَ المؤمنَ مِن نَصَبٍ و لا وَصَبٍ و لا حَزَنٍ حتّى الهَمُّ يُهِمُّهُ إلاّ كَفَّرَ اللّهُ بهِ عَنهُ مِن سيّئاتِهِ . ^۵

۶۸۸۸.عنه صلى الله عليه و آله :ساعاتُ الهُمومِ ساعاتُ الكفّاراتِ ، و لا يَزالُ الهَمُّ بالمؤمنِ حتّى يَدَعَهُ و ما لَهُ مِن ذَنبٍ . ^۶

۶۸۸۳.بحار الأنوار :على بن الحسين عليه السلام هر گاه بيمارى را مى ديد كه بهبود يافته است ، به او مى فرمود : پاكى از گناهان مباركت باد ! عمل [شايسته] را از نو آغاز كن .

۶۸۸۴.امام رضا عليه السلام :بيمارى براى مؤمن تطهير و رحمت است و براى كافر، عذاب و لعنت . بيمارى همواره با مؤمن هست، تا آن كه گناهانش بكلى پاك شود .

3 ـ اندوهها

۶۸۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه گناهان مؤمن زياد شود و او را عملى نباشد كه آن گناهان را پاك گرداند ، خداوند او را به اندوه مبتلا سازد، تا بدان سبب گناهانش را بزدايد .

۶۸۸۶.الدعوات :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : در ميان گناهان گناهانى هست كه هيچ نماز و روزه اى آنها را نمى زدايد . عرض شد : اى رسول خدا! پس چه چيز آنها را زدايد؟ فرمود : اندوه براى كسب گذران زندگى .

۶۸۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ رنج و درد و اندوه و حتى نگرانى خاطرى به مؤمن نرسد جز اين كه خداوند بدان گناهانش را بزدايد .

۶۸۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لحظات نگرانى و اندوه ، لحظات كفّاره گناهان است ؛ اندوه و نگرانىِ خاطر، پيوسته با مؤمن هست و زمانى رهايش مى كند كه از گناهان پاك شده باشد .