8 ـ أنْ لا يَستَصغِرَ شَيئا مِنَ الدُّعاءِ

۵۸۵۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّ اللّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى أخْفى ......... إجابَتَهُ في دَعوَتِهِ ، فَلا تَستَصغِرَنَّ شَيئا مِن دُعائهِ ، فَرُبَّما وَافَقَ إجابَتَهُ و أنتَ لا تَعلَمُ . ^۱

9 ـ أنْ لا يَستَكثِرَ مَطلوبَهُ

۵۸۵۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يَقولُ : ......... وَ لَو أنَّ قُلوبَ عِبادِي اجتَمَعَتْ عَلى قَلبِ أسعَدِ عَبدٍ لي ما زَادَ ذلِكَ إلاّ مِثلَ إبْرَةٍ جاءَ بِها عَبدٌ مِن عِبادِي فَغَمَسَها في بَحرٍ ، و ذلِكَ أنَّ عَطائي كَلامٌ ، و عُدَّتي كَلامٌ ، و إنّما أقولُ لِلشَّيءِ : كُنْ ، فَيَكونُ . ^۲

۵۸۵۹.عنه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ تَعالى : لَو أنَّ أوّلَكُم و آخِرَكُم و حَيَّكُم و مَيِّتَكُم و رَطْبَكُم و يابِسَكُمُ اجتَمَعوا فَتَمَنَّى كُلُّ واحِدٍ ما بَلَغَتْ اُمنِيَّتُهُ فَأعطَيتُهُ لَم يَتَبَيّنْ ذلِكَ في مُلكي . ^۳

۵۸۶۰.عنه صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ إلى بَعضِ أنبِيائهِ : ......... لو أنَّ أهلَ سَبعَ سَماواتٍ و أرَضِينَ سَألوني جَميعا و أعطيتُ كُلَّ واحدٍ مِنهُم مَسألَتَهُ ما نَقَصَ ذلك من مُلْكي مثلَ جَناحِ البَعوضَةِ ، و كيفَ يَنقُصُ مُلْكٌ أنا قَيِّمُهُ ؟ ! ^۴

8 ـ كوچك نشمردن هيچ دعايى

۵۸۵۷.امام على عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى . . . اجابت خود را در دل دعا پنهان كرده است . پس هيچ دعايى را كوچك مشمار ؛ زيرا بسا كه اجابت شود و تو ندانى .

9 ـ بسيار نشمردن خواسته

۵۸۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند مى فرمايد : ......... اگر دلهاى [همه] بندگانم آرزويى همچون آرزوى دل خوش بخت ترين بنده مرا بكنند [و من آرزوى آنان را برآورم ]اين آرزوها همچون سوزنى است كه بنده اى از بندگان من ، آن را در آب دريا فرو برد ؛ زيرا عطاى من با يك كلام است و ابزار من نيز يك كلام و آن به اين است كه من به چيزى بگويم: «هست شو» هست مى شود (به محض اين كه هستى يافتنِ چيزى را اراده كنم هستى مى يابد).

۵۸۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال فرموده است: اگر اولين و آخرين و زنده و مرده و تر و خشكتان جمع شوند و هر يك هر چه خواهش دارد بخواهد و من آنها را برآورم در ملك من كمترين اثر نگذارد .

۵۸۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به يكى از پيامبرانش وحى فرمود : . . . اگر اهلِ هفت آسمان و زمين همگى از من خواهشى كنند و خواهش يكايك آنان را برآورم، به اندازه پَرِ پشه اى از ملك من كم نشود . چگونه كاستى يابد ملكى كه من سرپرست و خداوندگار آنم؟

۵۸۵۴.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَرفَعُ يَدَيهِ إذا ابتَهَلَ و دَعا كَما يَستَطعِمُ المِسكينُ . ^۱

7 ـ أن يُصَلِّيَ رَكعَتَينِ

۵۸۵۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ رَجُلاً دَخَلَ المَسجِدَ فَصَلّى رَكعَتَينِ ثُمَّ سَألَ اللّهَ عزّ و جلّ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : أعجَلَ العبدُ رَبَّهُ . و جاءَ آخَرُ فَصَلّى رَكعَتَينِ ثُمَّ أثْنى عَلَى اللّهِ عزّ و جلّ و صَلّى عَلَى النَّبيِّ وَ آلِهِ ، فَقالَ صلى الله عليه و آله : سَلْ تُعطَ . ^۲

۵۸۵۶.عنه عليه السلام :مَن تَوَضَّأ فَأحسَنَ الوُضوءَ ، ثُمَّ صَلّى رَكعَتَينِ ، فَأتَمَّ رُكوعَهُما وَ سُجودَهُما ، ثُمَّ سَلَّمَ ، و أثنى عَلَى اللّهِ عزّ و جلّ و عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، ثُمَّ سَألَ حاجَتَهُ ، فَقَد طَلَبَ في مَظانِّهِ ، وَ مَن طَلَبَ الخَيرَ في مَظانِّهِ لَم يَخِبْ . ^۳

۵۸۵۴.امام حسين عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله در هنگام ابتهال و دعا مانند بينوايى كه غذا مى طلبد ، دستانش را بالا مى برد .

7 ـ به جا آوردن دو ركعت نماز

۵۸۵۵.امام صادق عليه السلام :مردى وارد مسجد شد و دو ركعت نماز خواند و سپس از خداوند عزّ و جلّ درخواست كرد . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اين بنده از پروردگارش زود خواهش كرد . مرد ديگرى آمد و دو ركعت نماز خواند و سپس خداوند عزّ و جلّ را ثنا گفت و بر پيامبر و خاندانش درود فرستاد . در اين هنگام رسول خدا صلى الله عليه و آله [به او ]فرمود : [اكنون] بخواه ، كه به تو داده مى شود .

۵۸۵۶.امام صادق عليه السلام :هركه درست وضو بگيرد و دو ركعت نماز بگزارد و ركوع و سجود آنها را به طور كامل به جا آورد ، سپس سلام گويد و خداوند عزّ و جلّ و رسول خدا را مدح كند و آن گاه حاجتش را بخواهد هر آينه آن را در جاى خود جسته است و هر كه خير را در جايگاهش بجويد ناكام برنگردد .