۶۰۵۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :فَارفِضِ الدنيا ، فإنّ حُبَّ الدنيا يُعمِي و يُصِمُّ و يُبكِمُ و يُذِلُّ الرِّقابَ . ^۱

۶۰۵۱.عنه عليه السلام :حُبُّ الدنيا يُفسِدُ العقلَ، وَ يُصِمُّ ^۲ القلبَ عن سَماعِ الحكمةِ ، و يوجِبُ أليمَ العِقابِ . ^۳

۶۰۵۲.عنه عليه السلام :مَن غَلَبَتِ الدنيا علَيهِ عَمِيَ عَمّا بينَ يَدَيهِ . ^۴

۶۰۵۳.عنه عليه السلام :مَن لَهِجَ قلبُهُ بِحُبِّ الدنيا الْتاطَ قلبُهُ مِنها بثَلاثٍ : هَمٍّ لا يُغِبُّهُ ، و حِرصٍ لا يَترُكُهُ ، و أمَلٍ لا يُدرِكُهُ . ^۵

۶۰۵۴.عنه عليه السلام :مَن أحَبَّ البقاءَ فليُعِدَّ للمصائبِ قلباً صَبوراً . ^۶

۶۰۵۵.عنه عليه السلام :إنّكُم إن رَغِبتُم في الدنيا أفنَيتُم أعمارَكُم فيما لا تَبقُونَ لَهُ و لا يَبقى لَكُم . ^۷

۶۰۵۶.عنه عليه السلام :مَن كانتِ الدنيا هِمَّتَهُ اشتَدَّتْ حَسرَتُهُ عِند فِراقِها . ^۸

۶۰۵۷.عنه عليه السلام :حُبُّ الدنيا يُوجِب الطَّمَعَ . ^۹

۶۰۵۰.امام على عليه السلام :دنيا را رها كن كه دنيا دوستى [انسان را] كور و كر و لال و سرافكنده مى سازد .

۶۰۵۱.امام على عليه السلام :دنيا دوستى خرد را تباه مى كند و دل را از شنيدن حكمت كر مى سازد و موجب عذاب دردناك مى شود .

۶۰۵۲.امام على عليه السلام :هر كه دنيا بر او چيره شود ، از ديدن آنچه فراپيش اوست كور گردد.

۶۰۵۳.امام على عليه السلام :آن كه دلش غرق دنيا دوستى شود، سه چيز اين جهان پيوسته با او باشد : اندوهى كه او را رها نسازد ، حرصى كه از او دست برندارد و آرزويى كه به آن نرسد .

۶۰۵۴.امام على عليه السلام :هر كه دوستدار ماندن است ، بايد براى مصيبتها و گرفتاريها، دلى شكيبا آماده كند .

۶۰۵۵.امام على عليه السلام :اگر به دنيا دل بنديد عمر خود را در راه چيزى صرف كرده ايد كه نه شما براى آن مى مانيد و نه آن براى شما .

۶۰۵۶.امام على عليه السلام :هر كه همّ و غمش دنيا باشد ، در هنگام جدا شدن از آن، حسرت بسيار خورَد .

۶۰۵۷.امام على عليه السلام :دنيا دوستى، موجب طمعكارى مى شود .

۶۰۴۶.مستدرك الوسائل :في حديثِ المِعراجِ : قالَ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى : يا أحمدُ ، لو صَلَّى العبدُ صلاةَ أهلِ السماءِ و الأرضِ ، و يصومُ صيامَ أهلِ السماءِ و الأرضِ ، و يَطوِي عنِ الطَّعامِ مِثلَ الملائكةِ ، و لَبِسَ لباسَ العابِدينَ ، ثُمّ أرى في قلبِهِ مِن حُبِّ الدنيا ذَرَّةً ، أو سُمْعَتِها، أو رئاسَتِها، أو صِيتِها، أو زِينَتِها، لا يُجاوِرُني في دَارِي ، و لَأَنزِعَنَّ مِن قلبِهِ مَحَبَّتي و لَأُظلِمَنَّ قلبَهُ حتّى يَنسانِي ، و لا اُذِيقُهُ حَلاوَةَ مَحَبَّتي . ^۱

۶۰۴۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّهُ ما سَكَنَ حبُّ الدنيا قلبَ عبدٍ إلاّ الْتاطَ فيها بثلاثٍ : شُغلٍ لا يَنفَدُ عَناؤهُ، و فَقرٍ لا يُدرَكُ غِناهُ ، و أمَلٍ لا يُنالُ مُنتَهاهُ . ^۲

۶۰۴۸.عنه صلى الله عليه و آله :حرامٌ على كُلِّ قلبٍ يُحِبُّ الدنيا أن يفارِقَهُ الطَّمَعُ . ^۳

۶۰۴۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الدنيا مَشغَلَةٌ للقلوبِ و الأبدانِ ، و إنَّ اللّهَ تَبارَكَ وَ تَعالى سائلُنا عمّا نَعَّمَنا في حلالِهِ ، فكيفَ بما نَعَّمَنا في حَرامِهِ؟! ^۴

۶۰۴۶.مستدرك الوسائل :در حديث معراج آمده است كه خداوند تبارك و تعالى فرمود : اى احمد! اگر بنده به اندازه نمازهاى اهل آسمان و زمين نماز گزارَد و به اندازه روزه هاى اهل آسمان و زمين روزه بدارد و مانند فرشتگان از خوردن غذا كناره گيرد و جامه ژنده پوشان بر تن كند ، اما ذرّه اى دنيا دوستى يا شهرت طلبى ، يا رياست طلبى ، يا زيور و زينت دنيا در دلش ببينم، هرگز در خانه ام به جوار من در نيايد و محبّت خود را از دل او بَركَنَم .

۶۰۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا دوستى در دل هيچ بنده اى جا نكرد، مگر آن كه سه چيز پيوسته با او همراه شد : گرفتارى و مشغله اى كه رنج آن را پايانى نباشد ، فقرى كه به توانگرى و بى نيازى نينجامد، و آرزويى كه به فرجام نرسد .

۶۰۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جدا شدن طمع از دلى كه دنيا دوست باشد ، ممكن نيست.

۶۰۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا مايه گرفتارى دلها و تن هاست ؛ خداوند تبارك و تعالى از نعمتهاى حلالش كه به ما داده، بازخواست مى كند ، چه رسد به نعمتهايى كه از حرام به ما داده است .