171
ميزان الحكمه ج 04

(انظر) بحار الأنوار : 62 / 79 باب 52 .
كنز العمّال:10/52 «في المحذورات من التداوي».

1294

التَّداوي مِن أدواءِ الدُّنيا

۶۳۸۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :يَنبغي أن يَتَداوى المَرءُ مِن أدواءِ الدنيا كما يَتَداوَى ذو العِلَّةِ ، و يَحتَميَ مِن شَهَواتِها و لذّاتِها كما يَحتَمِي المريضُ . ۱

(انظر) الذنب : باب 1389 .
التقوى : باب 4101 .
القلب : باب 3352 .

1295

النَّوادِرُ

۶۳۸۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا كانَ الداءُ مِنَ السماءِ فقد بَطَلَ هناكَ الدواءُ . ۲

۶۳۹۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ربّما كانَ الدَّواءُ داءً و الدّاءُ دواءً . ۳

۶۳۹۱.عنه عليه السلام :ربّما كانَ الدواءُ داءً ، ربّما كان الداءُ شفاءً . ۴

1294

درمان كردن خود از بيماريهاى دنيوى

۶۳۸۸.امام على عليه السلام :سزاوار است كه آدمى دردهاى دنيوى خود را مداوا كند ، همچنان كه بيماران دردهاى خود را درمان مى كنند و از خواهشها و خوشيهاى دنيا پرهيز كند ، همچنان كه بيمار [از خوردن غذا] پرهيز مى كند .

1295

گوناگون

۶۳۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه درد و بيمارى از آسمان (مقدّر) باشد ، در آن صورت دارو بى فايده است .

۶۳۹۰.امام على عليه السلام :چه بسا كه دارويى خود درد و بيمارى باشد و دردى كه دارو و درمان باشد .

۶۳۹۱.امام على عليه السلام :بسا دارويى كه درد و بيمارى باشد ، بسا دردى كه درمان و شفا باشد .

1.. غرر الحكم : ۱۰۹۴۵ .

2.بحار الأنوار: ۷۷/۱۶۵/۲.

3.. نهج البلاغة : الكتاب ۳۱ .

4.غرر الحكم : ۵۳۶۹ ـ ۵۳۷۰ .


ميزان الحكمه ج 04
170

(انظر) بحار الأنوار : 101 / 118 باب 16 .

1293

التَّداوي بِالحَرامِ

الكتاب :

إنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ المَيْتَةَ و الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إثْمَ عَلَيهِ إنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» . ۱

وَ مَا لَكُم ألاَّ تَأكُلُوا مِمّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيهِ وَ قَد فَصَّلَ لَكُم ما حَرَّمَ عَلَيْكُم إلاّ ما اضْطُرِرْتُمْ إلَيْهِ وَ إنَّ كَثِيراً لَيُضِلُّونَ بِأَهوائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ إنَّ رَبَّكَ هُوَ أعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ» . ۲

(انظر) المائدة: 3 ، الأنعام: 145 ، النحل: 115 .

الحديث :

۶۳۸۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :خَلَقَ الخَلقَ و عَلِمَ ما تَقومُ بهِ أبدانُهُم و ما يُصلِحُها ، فَأحَلَّهُ لَهُم و أباحَهُ ، و عَلِمَ ما يَضُرُّهم فَنَهاهُم عَنهُ ، ثمّ أحَلَّهُ للمُضطَرِّ في الوقتِ الذي لا يَقومُ بَدَنُهُ إلاّ بهِ ، فَأحَلَّهُ بقَدْرِ البُلغَةِ لا غيرَ ذلكَ . ۳

1293

درمان با چيزهاى حرام

قرآن :

«جز اين نيست كه مردار و خون و گوشت خوك و هر آنچه را كه به هنگام ذبح نام غير خدا بر آن بخوانند ، بر شما حرام كرد . اما كسى كه ناچار شود هرگاه كه از حد نگذراند و متجاوز نباشد بر او ، گناهى نيست ؛ زيرا خدا آمرزنده و بخشاينده است» .

«چرا از آنچه نام خدا بر آن برده شده است نمى خوريد و خدا چيزهايى را كه بر شما حرام شده است به تفصيل بيان كرده است مگر آن گاه كه ناچار گرديد . بسيارى بى هيچ دانشى ديگران را گمراه پندارهاى خود كنند . هر آينه پروردگار تو به متجاوزان از حد ، داناتر است» .

حديث :

۶۳۸۷.امام باقر عليه السلام :خداوند مردمان را آفريد و دانست كه چه چيز مايه قوام و صحّت بدن آنهاست . پس [استفاده از] آنها را برايشان حلال و مباح كرد و دانست كه چه چيز به آنان زيان مى رساند ، از آنها بازشان داشت . در عين حال ، براى كسى كه ناچار [از خوردن اين منهيات ]باشد و بدنش جز با استفاده از آن ، قوام و صحّت نيابد ، حلال كرد اما به اندازه نياز نه بيشتر .

1.البقرة : ۱۷۳ .

2.الأنعام : ۱۱۹ .

3.بحار الأنوار: ۶۲/۸۲/۱.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 04
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 456037
صفحه از 576
پرینت  ارسال به