(انظر) بحار الأنوار : 69 / 1 باب 28 . العمل : باب 2901 .
الشفاعة في الآخرة : باب 2017 .

1321

لا إكراهَ فِي الدِّينِ

الكتاب :

لا إكْراهَ فِي الدِّينِ قَد تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الغَيِّ فَمَن يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ وَ يُؤمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالعُرْوَةِ الوُثْقى لاَ انفِصامَ لَها وَ اللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ» . ^۱

نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَقُولُونَ وَ ما أَنتَ عَلَيْهِمْ بِجَبّارٍ فَذَكِّر بِالقُرْآنِ مَنْ يَخافُ وَعِيدِ» . ^۲

فَذَكِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ * لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ» . ^۳

1321

در دين اجبار نيست

قرآن :

«در دين هيچ اجبارى نيست . هدايت از گمراهى مشخص شده است . پس هر كه به بُت كفر ورزد و به خداى ايمان آورد ، به دستگيره استوار و ناگسستنى چنگ زده است ؛ و خدا شنوا و داناست» .

«ما به آنچه مى گويند داناتريم و تو به زور وا دارنده به آنها نيستى . پس هر كه را از وعده عذاب من مى ترسد به قرآن اندرز ده» .

«پس ، پند ده كه تو پند دهنده هستى . تو بر آنان فرمانروا نيستى» .

۶۵۰۶.بحار الأنوار عن يوسفَ :قلتُ لأبي عبدِ اللّهِ عليه السلام : أصِفُ لكَ دِينِي الذي أدِينُ اللّهَ بهِ ؟ فإن أكُنْ على حقٍّ فَثَبِّتْني ، و إن أكُنْ عَلى غيرِ الحقِّ فَرُدَّني إلى الحَقِّ. قالَ : هاتِ ، قال : قلتُ : أشهَدُ أنْ لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحدَهُ لا شَريكَ لَهُ، و أنّ محمّداً عَبدُهُ و رَسولُهُ، و أنّ عليّاً كانَ إمامي و أنّ الحسنَ كانَ إمامي، و أنَّ الحسينَ كانَ إمامي، و أنّ عليَّ بنَ الحسينِ كانَ إمامي، و أنّ محمّدَ بنَ عليٍّ كانَ إمامي، و أنتَ جُعِلتُ فداكَ على مِنهاجِ آبائكَ. قالَ: فقالَ عِندَ ذلكَ مِراراً: رَحِمَكَ اللّهُ، ثُمّ قالَ: هذا و اللّهِ دِينُ اللّهِ و دِينُ ملائكتهِ و دِيني و دِينُ آبائي الذي لا يَقبَلُ اللّهُ غَيرَهُ . ^۱

۶۵۰۷.رجال الكشّي عن الحسنِ بنِ زيادٍ العطّار عن أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام :قلتُ : إنّي اُريدُ أن أعرِضَ علَيكَ دِينِي ، و إن كُنتُ في حِسْباني مِمّن قد فَرَغَ مِن هذا. قالَ: فآتهِ ، قلتُ: فإنّي أشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ اللّهُ ، و أنّ محمّداً عَبدُهُ و رَسولُهُ و اُقرُّ بما جاءَ مِن عندِ اللّهِ، فقالَ لي مِثلَ ما قُلتُ، و أنّ عليّاً إمامٌ فَرَضَ اللّهُ طاعَتَهُ ، من عَرَفَهُ كانَ مُؤمناً و مَن جَهِلَهُ كانَ ضالاًّ، و مَن رَدَّ علَيهِ كانَ كافِراً . ^۲

۶۵۰۶.بحار الأنوارـ به نقل از يوسف ـ: به امام صادق عليه السلام عرض كردم : مى خواهم دين خود را، كه با آن خدا را ديندارى و عبادت مى كنم، بر شما عرضه دارم؛ كه اگر درست بود، بفرمايى تا بر آن پايدارى كنم و اگر درست نبود، مرا به راه حق برگردانى . فرمود : بگو . عرض كردم: گواهى مى دهم كه معبودى جز خداى يگانه و بى شريك نيست و محمّد، بنده و فرستاده اوست و على، امام من است و حسن، امام من است و حسين، امام من است و على بن الحسين، امام من است و محمّد بن على، امام من است، و شما نيز ـ قربانت گردم ـ ادامه دهنده راه پدران خود هستيد.
در اين هنگام حضرت چند مرتبه فرمود: رحمت خدا بر تو باد، آن گاه فرمود: به خدا سوگند، كه اين، همان دين خدا و دين فرشتگان او و دين من و دين پدران من است و خداوند دينى جز آن را [از كسى ]نمى پذيرد.

۶۵۰۷.رجال الكشّىـ به نقل از حسن بن زياد عطّار ـ: به حضرت صادق عليه السلام عرض كردم : مى خواهم دينم (اصول اعتقادات دينى خود) را بر شما عرضه بدارم، گر چه، به گمان خود در اين باره از كسانى هستم كه مشكلى ندارند . فرمود: بگو. عرض كردم: شهادت مى دهم كه معبودى جز خداى يگانه بى انباز نيست و محمّد بنده و فرستاده اوست و به آنچه او از جانب خداوند آورده است اقرار مى كنم ـ حضرت نظير آنچه را من گفتم فرمود ـ و على امام من است و خداوند اطاعت از او را واجب فرموده و هر كه او را [به امامت ]بشناسد، مؤمن است و هركه [به امامت ]نشناسدش، گمراه است و هر كه با او مخالفت ورزد، كافر است.