۷۱۹۷.عنه عليه السلام :لا يَهلِكُ مُؤمنٌ بينَ ثلاثِ خِصالٍ : شهادَةِ أن لا إلهَ إلاّ اللّهُ وحدَهُ لا شَريكَ لَهُ، و شفاعَةِ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، و سَعَةِ رَحمَةِ اللّهِ عزّ و جلّ . ^۱

۷۱۹۸.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :ما ظَنُّكَ بالرَّؤوفِ الرحيمِ الذي يَتَوَدَّدُ إلى مَن يُؤذِيهِ بأوليائهِ ، فكيفَ بِمَن يُؤذى فيهِ ؟! و ما ظَنُّكَ بالتوّابِ الرحيمِ الذي يَتوبُ على مَن يُعادِيهِ ، فكيف بِمَن يَتَرَضّاهُ و يَختارُ عَداوَةَ الخَلقِ فيهِ؟! ^۲

1457

تَعَهُّدُ اللّهِ بِالرَّحمَةِ

الكتاب :

وَ إِذا جاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بآياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عليكُمْ كتَبَ رَبُّكُمْ عَلى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» . ^۳

۷۱۹۷.امام زين العابدين عليه السلام :با وجود سه چيز ، مؤمن هلاك نمى شود: گواهى دادن به يگانگى و بى انبازى خداوند، و شفاعت رسول خدا، و گستردگى رحمت خداوند عزّ و جلّ.

۷۱۹۸.امام كاظم عليه السلام :چه گمان برى به آن مهر ورزِ مهربانى كه با آن كس كه با آزار دادنِ دوستانش، او را مى آزارد، دوستى مى كند ، چه رسد به كسانى كه در راه او آزار مى بينند؟ و چه گمان برى به آن توبه پذيرِ مهربانى كه از دشمنش توبه مى پذيرد ، چه رسد به كسى كه خشنودى اش را مى جويد و دشمنى مردم را به خاطر او برمى گزيند ؟

1457

خداوند ، رحمت را تعهّد كرده است

قرآن :

«چون ايمان آورندگان به آيات ما نزد تو آمدند ، بگو : سلام بر شما ، خدا بر خويش مقرّر كرده كه شما را رحمت كند ؛ زيرا هر كس از شما كه از روى نادانى كار بدى كند آن گاه توبه نمايد و نيكوكار شود، بداند كه خدا آمرزنده مهربان است» .

۷۱۹۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ اللّهَ تعالى خَلَقَ مائةَ رحمَةٍ ، فرحمَةٌ بينَ خَلقِهِ يَتَراحَمُونَ بها ، و ادَّخَرَ لأوليائهِ تِسعَةً و تِسعينَ . ^۱

۷۱۹۳.كنز العمّال عن عمر :قُدِمَ على النبيّ صلى الله عليه و آله بِسَبِيٍّ فإذا امرأةٌ مِن السَّبِيِّ تَسعى إذ وَجَدَت صَبيّا في السَّبِيِّ أخَذَتهُ فَألصَقَتهُ بِبَطنِها و أرضَعَتْهُ، فقالَ لنا النبيُّ صلى الله عليه و آله : أ تَرَونَ هذِه طارحَةً وَلَدَها في النارِ ؟ قلنا : لا ، و هِي تَقدِرُ عَلى أن لا تَطرَحَهُ ، فقالَ : اَللّهُ أرحَمُ بعِبادِهِ مِن هذِهِ بوَلَدِها . ^۲

۷۱۹۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :يا أَصبَغُ ! لئن ثَبَتَتْ قَدَمُكَ و تَمَّتْ وَلايَتُكَ و انبَسَطَتْ يَدُكَ فاللّهُ أَرحَمُ بِكَ مِن نفسِكَ . ^۳

۷۱۹۵.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ في مُناجاتِه ـ: يا مَن هُو أبَرُّ بِي مِن الوالِدِ الشَّفيقِ ، و أقرَبُ إلَيَّ مِن الصاحِبِ اللَّزِيقِ (الرَّفِيقِ) أنتَ مَوضِعُ اُنسِي في الخَلوَةِ إذا أوحَشَنِي المكانُ ، و لَفَظَتنِي الأوطانُ . ^۴

۷۱۹۶.عنه عليه السلامـ لمّا قيلَ لَهُ: إنّ الحسنَ البصريَّ قالَ : لَيسَ العَجَبُ مِمَّن هَلَكَ كيفَ هَلَكَ و إنّما العَجَبُ مِمّن نَجا كيفَ نَجا ! ـ: أنا أقُولُ: لَيسَ العَجَبُ مِمَّن نَجا كيفَ نَجا ، و أمّا العَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيفَ هَلَكَ مَع سَعَةِ رحمةِ اللّهِ ؟! ^۵

۷۱۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال صد رحمت بيافريد و تنها يكى از آنها در ميان آفريدگان اوست كه به سبب آن به يكديگر رحم و دلسوزى مى كنند و نود و نه رحمت ديگر را براى دوستانش اندوخته است .

۷۱۹۳.كنز العمّالـ به نقل از عمر ـ: عدّه اى اسير نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آوردند . ناگهان زنى از اسيران، كه چشمش به كودكى اسير افتاده بود ، دويد و او را در آغوش گرفت و شيرش داد . پيامبر صلى الله عليه و آله به ما فرمود : آيا به نظر شما اين زن هيچ گاه حاضر مى شود كودك خود را در آتش افكند؟ عرض كرديم : خير ؛ تا قدرت داشته باشد اين كار را نمى كند . پيامبر فرمود : خداوند نسبت به بندگان خود مهربانتر از اين مادر نسبت به فرزند خود است .

۷۱۹۴.امام على عليه السلام :اى اصبغ! اگر گامهاى تو استوار باشد و ولايت پذيرى تو كامل و دستت گشاده ، بدان كه خداوند به تو ، از خودت مهربانتر است .

۷۱۹۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجاتش ـگفت : اى آن كه از پدرى دلسوز بيشتر به من نيكى مى كنى و از دوستى همدم به من نزديكترى ! آن گاه كه مكان مرا مى هراساند و وطن مرا مى راند ، تو در تنهايى و غربت، انيس و همدم منى .

۷۱۹۶.امام زين العابدين عليه السلامـ آنگاه كه به ايشان عرض شد : حسن بصرى مى گويد : از اين كه كسى هلاك شود جاى تعجّب نيست، بلكه از نجات يافته تعجّب است كه چگونه نجات يافته است ـفرمود : اما من مى گويم : از اين كه كسى نجات يافته تعجّب نيست، بلكه تعجّب از هلاك شده است كه چگونه با وجود رحمت گسترده خداوند هلاك گشته است؟!