567
ميزان الحكمه ج 05

۹۵۹۷.عنه عليه السلام :إيّاكُم و مُلاحاةَ الشُّعَراءِ ؛ فإنّهُم يَضَنُّونَ بِالمَدحِ و يَجُودُونَ بِالهِجاءِ . ۱

۹۵۹۸.الدرّ المنثور عن أبي الحسن مولى بني نوفل :إنّ عبدَ اللّهِ بنَ رَواحةَ و حَسانَ بنَ ثابتٍ أتَيا رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله حينَ نَزَلَتِ «الشُّعَراءُ» يَبكِيانِ و هو يُقرَأُ «وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوُونَ» حتّى بَلَغَ «إِلاّ الّذينَ آمَنُوا و عَمِلُوا الصّالِحاتِ» قالَ : أنتُم «و ذَكَرُوا اللّهَ كَثيرا» قالَ : أنتُم «وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا» قالَ : أنتُم «و سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ» قالَ : الكُفّارُ . ۲

2008

الشِّعرُ جِهادٌ بِاللِّسانِ

۹۵۹۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لَمّا سُئلَ عنِ الشِّعرِ ـ: إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَيفِهِ و لِسانِهِ ، و الذي نَفسي بيدِهِ لَكأنّما يَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ . ۳

۹۶۰۰.عنه صلى الله عليه و آلهـ لمّا سُئلَ عَمّا أنزَلَهُ اللّهُ في الشُّعراءِ ـ: إنّ المؤمِنَ يُجاهِدُ بِسَيفِهِ و لِسانِهِ ، و الذي نفسِي بيدِهِ لَكَأنَّما بِوَجهِهِم مِثلُ نَضْحِ النَّبلِ . ۴

۹۵۹۷.امام صادق عليه السلام :با شاعران در نيفتيد ؛ زيرا آنان در مدح، خسيس هستند و در هجو،سخى.

۹۵۹۸.الدرّ المنثورـ به نقل از أبو الحسن هم پيمان بنى نوفل ـ: هنگامى كه سوره شعراء نازل شد ، عبد اللّه بن رواحه و حسّان بن ثابت با چشم گريان خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند و آن حضرت [آيه] «و شاعران را گمراهان پيروى مى كنند» را مى خواند، تا آن كه به «مگر آنان كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند» رسيد ، فرمود : شما هستيد [و نيز خواند: ]«و خدا را بسيار ياد نمودند» فرمود : شما هستيد [و نيز خواند:] «و بعد از آن كه مورد ستم واقع شدند، يارى خواستند» فرمود : شما هستيد [و نيز خواند: ]«و كسانى كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به چه مكانى باز مى گردند» فرمود : كافران هستند .

2008

شعر، جهاد زبانى است

۹۵۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ چون درباره شعر از ايشان پرسش شد ـفرمود : فرمود ـ همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، شاعران [مؤمن ]با شعر خود گويى به دشمن تير مى اندازند .

۹۶۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ چون درباره آيه اى كه خداوند درباره شاعران نازل كرده است از ايشان پرسش شد ـ: همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، آنان با رويارويى (زبانى) خود، گويى تير [به دشمن ]مى زنند .

1.كشف الغمّة : ۲/۴۱۸ .

2.الدرّ المنثور : ۶/۳۳۴ .

3.مجمع البيان : ۷/۳۲۶ .

4.الدرّ المنثور : ۶/۳۳۵ و فيه «نضج النبل»، و الصحيح ما أثبتناه .


ميزان الحكمه ج 05
566

2007

تَفسيرُ ما وَرَدَ في ذَمِّ الشُّعَراءِ

الكتاب :

(وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوُونَ * أ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وادٍ يَهِيمُونَ * وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ ما لا يَفْعَلُونَ * إِلاّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ ذَكَرُوا اللّهَ كَثيرا وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعدِ ما ظُلِمُوا). ۱

(وَ ما عَلَّمْناهُ الشِّعْرَ وَ ما يَنْبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ وَ قُرآنٌ مُبِينٌ). ۲

الحديث :

۹۵۹۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«و الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوُونَ»ـ: هل رَأيتَ شاعرا يَتَّبِعُهُ أحَدٌ ؟! إنّما هُم قَومٌ تَفَقَّهُوا لِغَيرِ الدِّينِ فَضَلُّوا و أضَلُّوا . ۳

۹۵۹۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ أيضا ـ: هم قَومٌ تَعَلَّمُوا و تَفَهَّمُوا بغَيرِ عِلمٍ ، فَضَلُّوا و أضَلُّوا . ۴

۹۵۹۶.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: هُمُ القُصّاصُ . ۵

2007

تفسير آياتى كه در نكوهش شاعران آمده است

قرآن :

«و شاعران را گمراهان پيروى مى كنند . آيا نديدى كه آنها در هر واديى سر گردانند و چيزهايى مى گويند كه عمل نمى كنند ؟ مگر آنان كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند و خدا را بسيار ياد نمودند و پس از آن كه مورد ستم واقع شدند يارى خواستند» .

«و ما به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست ؛ اين [سخن ]نيست مگر اندرزى و قرآنى روشن» .

حديث :

۹۵۹۴.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه: «و شاعران را گمراهان پيروى مى كنند» ـفرمود : آيا شاعرى را ديده اى كه كسى از او پيروى كند؟ اينان ، در حقيقت، جماعتى هستند كه براى غير دين ، دانش آموختند و در نتيجه ، هم خود گمراه شدند و هم ديگران را گمراه كردند .

۹۵۹۵.امام صادق عليه السلامـ نيز درباره همين آيه ـفرمود : شاعران جماعتى هستند كه دانش و آگاهى خود را با علم و علم آموزى به دست نياورده اند و از اين رو گمراه شدند و ديگران را نيز به گمراهى مى كشند .

۹۵۹۶.امام صادق عليه السلامـ نيز درباره همين آيه ـفرمود : يكى از مصداق هاى آيه، قصّه پردازان ۶ هستند .

1.الشعراء : ۲۲۴ ـ ۲۲۷ .

2.يس : ۶۹ .

3.معاني الأخبار: ۳۸۵/۱۹.

4.مجمع البيان : ۷/۳۲۵ .

5.الاعتقادات للصدوق «ضمن المجلّد الخامس من مصنّفات المفيد» : ۱۰۹ .

6.در دوره امام صادق عليه السلام ، گروهى سود جو با نقل داستان هاى امت هاى پيشين و آب و تاب دادن به آنها، مردم را از مراجعه به راويان راستين سنّت نبوى باز مى داشتند و خلفاى اموى و عباسى نيز آنان را تأييد مى كردند .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 05
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 1263864
صفحه از 632
پرینت  ارسال به