1696

مَن زُيِّنَ لَهُ سوءُ عَمَلِهِ

الكتاب :

إنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بالاْخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أعْمالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ» . ^۱

أ فَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنا فَإنَّ اللّهَ يُضِلُّ مَن يَشاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ فَلاَ تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيهِم حَسَراتٍ إنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ » . ^۲

وَ إذَا مَسَّ الاْءِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أوْ قَاعِدا أوْ قَائما فَلَمَّا كَشَفْنا عَنهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأن لَّم يَدعُنَا إلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ» . ^۳

وَ عادَا وَ ثَمُودَ وَ قَد تَبَيَّنَ لَكُمْ مِنْ مَساكِنِهِمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أعْمالَهُم فَصَدَّهُم عَنِ السَّبِيلِ وَ كانُوا مُسْتَبصِرِينَ» . ^۴

تاللّهِ لَقَدْ أرسَلْنا إلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيطانُ أعمالَهُم فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُم عَذابٌ ألِيمٌ» . ^۵

و إذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أعْمالَهُم وَ قالَ لا غالِبَ لَكُمُ الْيَومَ مِنَ النّاسِ وَ إنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيهِ وَ قالَ إنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إنِّي أرَى ما لاَ تَرَونَ إنِّي أخافُ اللّهَ و اللّهُ شَدِيدُ الْعِقابِ» . ^۶

1696

كسانى كه كردار بدشان در نظرشان نيك جلوه مى كند

قرآن :

«همانا كسانى كه به آخرت ايمان ندارند ، اعمالشان را در نظرشان آراسته ايم ، پس آنان سرگردانند» .

«آيا كسى كه بد كارى اش در نظرش آراسته شده و آن را نيكو ديده [چون غير اوست؟] خدا هر كه را خواهد گمراه سازد و هر كه را خواهد هدايت كند . پس ، جان خود را از افسوس خوردن براى آنها تباه مكن كه خدا از آنچه مى كنند آگاه است» .

«و چون انسان را گزند و محنتى رسد ما را خفته يا نشسته يا ايستاده بخواند و چون رنج و محنتش را از او برداريم ، برود [چنان كه ]گويى ما را براى محنتى كه بدو رسيده اصلاً نخوانده بود . بدين سان اعمال اسرافكاران برايشان آراسته شده است» .

«و عاد و ثمود را [نيز هلاك كرديم ]. قطعا فرجام آن ها از مسكنهايشان براى شما عيان شده است و شيطان اعمال آنها را در نظرشان بياراست و از راه منحرفشان كرد ، در حالى كه بينا بودند» .

«به خدا ، ما به سوى امّتهاى پيش از تو [رسولانى ]فرستاديم . پس شيطان اعمالشان را در نظرشان بياراست ، پس او امروز ولىّ آنهاست و ايشان را عذابى دردآور است» .

«و چون شيطان اعمال آنها را در نظرشان بياراست و گفت : امروز از اين مردمان كسى بر شما چيره نيست و من پناهدار شمايم . پس چون دو گروه روياروى هم شدند ، پا پس نهاد و گفت : من از شما بيزارم كه من چيزى مى بينم كه شما نمى بينيد . من از خدا مى ترسم كه خدا سخت كيفر است» .

1695

أحسَنُ الزِّينَةِ

۸۲۱۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أحسَنُ زِينَةِ الرَّجُلِ السَّكِينَةُ معَ إيمانٍ . ^۱

۸۲۱۸.عنه صلى الله عليه و آله :ما زَيَّنَ اللّهُ رجُلاً بزِينَةٍ خَيرا مِن عَفافِ بَطنِهِ . ^۲

۸۲۱۹.عنه صلى الله عليه و آلهـ لِعَلِيٍّ عليه السلام ـ: إنّ اللّهَ زَيَّنَكَ بزِينَةٍ لَم يُزَيِّنِ العِبادَ بِشَيءٍ أحَبَّ إلى اللّهِ مِنها ، و لا أبلَغَ عِندَهُ مِنها : الزُّهدُ في الدنيا ، و إنَّ اللّهَ قد أعطاكَ ذلكَ ، و جَعَلَ الدنيا لا تَنالُ مِنكَ شيئا ، و جَعَلَ لَكَ سِيماءَ تُعرَفُ بها . ^۳

۸۲۲۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ أحسَنَ الزِّيِّ ما خَلَطَكَ بالناسِ و جَمَّلَكَ بينَهُم و كَفَّ ألسِنَتَهُم عنكَ . ^۴

۸۲۲۱.عنه عليه السلام :ما تَزَيَّنَ مُتَزَيِّنٌ بمِثلِ طاعَةِ اللّهِ . ^۵

۸۲۲۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كانَ فيما ناجَى اللّهُ بهِ موسى عليه السلام ......... : و لا تَزَيَّنَ لي المُتَزَيِّنُونَ بمِثلِ الزُّهدِ في الدنيا عَمّا بهِمُ الغِنى عَنهُ . ^۶

(انظر) الزهد : باب 1611 .

1695

نيكوترين زيور

۸۲۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نيكوترين زيور مرد، آرامش همراه ايمان است .

۸۲۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، هيچ مردى را به زيورى بهتر از عفّت شكم نياراست .

۸۲۱۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به على عليه السلام ـفرمود : همانا خداوند تو را به زيورى آراسته است كه بندگان به چيزى محبوبتر و رساتر از آن نزد خدا ، آراسته نشده اند؛ بى رغبتى به دنيا را خداوند به تو عطا فرمود و دنيا را چنان قرار داد كه از تو به نوايى نرسد و برايت سيمايى قرار داد كه با آن شناخته مى شوى .

۸۲۲۰.امام على عليه السلام :نيكوترين هيئت (سلوك) آن است كه تو را با مردم آميزش دهد و در ميان آنها زيبايت گرداند و زبان [بدگويى ]آنان را از تو باز دارد .

۸۲۲۱.امام على عليه السلام :هيچ آراسته اى به زيورى مانند طاعت خدا ، آراسته نشد .

۸۲۲۲.امام باقر عليه السلام :از جمله نجواهاى خداوند متعال با موسى عليه السلام اين بود : . . . آراستگان ، خود را براى من به زيورى نياراستند كه همانند بى رغبتى به دنيا در آنچه بدان نياز ندارند ، باشد .