187
ميزان الحكمه ج 05

1722

النَّهيُ عَن سَبِّ النّاسِ

۸۴۰۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَكتَسِبُوا العَداوةَ بَينَهُم . ۱

۸۴۰۱.نهج البلاغة :قالَ الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا سَمِعَ قَوما مِن أصحابِهِ يَسُبُّونَ أهلَ الشّامِ ـ : إنّي أكرَهُ لَكُم أن تَكُونُوا سَبّابِينَ ، و لكِنَّكُم لو وَصَفتُم أعمالَهُم و ذَكَرتُم حالَهُم ، كانَ أصوَبَ في القَولِ و أبلَغَ في العُذرِ ، و قُلتُم مَكانَ سَبِّكُم إيّاهُم : اَللّهُمَّ احقُنْ دِماءَنا و دَماءَهُم . ۲ و فِي نَقْلٍ : كَرِهتُ لَكُم أن تَكُونُوا لَعّانِينَ شَتّامِينَ . ۳

۸۴۰۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لِقَنْبرٍ و قد رامَ أن يَشتِمَ شاتِمَهُ ـ: مَهْلاً يا قَنبرُ ! دَعْ شاتِمَكَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ و تُسخِطُ الشَّيطانَ و تُعاقِبُ عَدُوَّكَ ، فَوَالذي فَلَقَ الحَبَّةَ و بَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ ، و لا أسخَطَ الشَّيطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ ، و لا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّكوتِ عَنهُ . ۴

1722

نهى از ناسزاگويى به مردم

۸۴۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به مردم ناسزا مگوييد كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا مى كنيد .

۸۴۰۱.نهج البلاغة : امام على عليه السلام آنگاه كه شنيد گروهى از يارانش به شاميان ناسزا مى گويند فرمود : من خوش ندارم كه شما ناسزا گو باشيد، بلكه اگر اعمال و رفتار و موقعيت [باطل] آنها را خاطرنشان كنيد ، مؤثّرتر و در بيان عذر و حجّت رساتر و قانع كننده تر باشد . به جاى ناسزا گفتن به آنها ، بگوييد : خدايا! خونهاى ما و آنان را حفظ كن .
در نقلى ديگر آمده است :
نهج البلاغة : امام على عليه السلام آنگاه كه شنيد گروهى از يارانش به شاميان ناسزا مى گويند فرمود : من خوش ندارم كه شما ناسزا گو باشيد، بلكه اگر اعمال و رفتار و موقعيت [باطل] آنها را خاطرنشان كنيد ، مؤثّرتر و در بيان عذر و حجّت رساتر و قانع كننده تر باشد . به جاى ناسزا گفتن به آنها ، بگوييد : خدايا! خونهاى ما و آنان را حفظ كن .
در نقلى ديگر آمده است : من خوش ندارم كه شما لعنتگر و دشنام گو باشيد .

۸۴۰۲.امام على عليه السلامـ به قنبر ، كه خواست به كسى كه بدو ناسزا گفته بود ناسزا گويد ـفرمود : آرام باش قنبر! دشنام گوىِ خود را خوار و سرشكسته بگذار، تا خداى رحمان را خشنود و شيطان را ناخشنود كرده و دشمنت را كيفر داده باشى . قسم به خدايى كه دانه را شكافت و خلايق را بيافريد ، مؤمن، پروردگار خود را با چيزى همانند بردبارى و گذشت خشنود نكرد و شيطان را با حربه اى چون خاموشى به خشم نياورد و احمق به چيزى مانند سكوت در مقابل او مجازات نشد .

1.الكافي : ۲/۳۶۰/۳.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۲۰۶ .

3.شرح نهج البلاغة : ۳/۱۸۱ ، انظر تمام الكلام.

4.الأمالي للمفيد : ۱۱۸/۲.


ميزان الحكمه ج 05
186

1720

سِبابُ المُؤمنِ

۸۳۹۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ ، و قِتالُهُ كُفرٌ . ۱

۸۳۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :سابُّ المُؤمِنِ كالمُشرِفِ على الهَلَكَةِ . ۲

۸۳۹۸.عنه صلى الله عليه و آله :سِبابُ المؤمِنِ فُسوقٌ ، و قِتالُهُ كُفرٌ ، و أكلُ لَحمِهِ مِن مَعصيَةِ اللّهِ . ۳

1721

النَّهيُ عن سَبِّ الأصنامِ وَ الشَّيطانِ

الكتاب :

وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّوا اللّهَ عَدْوا بِغَيرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ» . ۴

الحديث :

۸۳۹۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا تَسُبُّوا الشَّيطانَ و تَعَوَّذُوا بِاللّهِ مِن شَرِّهِ . ۵

1720

ناسزا گويى به مؤمن

۸۳۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ناسزاگويى به مؤمن، فسق است و جنگيدن با او، كفر .

۸۳۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ناسزا گوىِ به مؤمن همچون كسى است كه در آستانه هلاكت باشد .

۸۳۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ناسزا گفتن به مؤمن فسق است و جنگيدن با او كفر و خوردن گوشت او (غيبت كردن از وى) معصيت خداست .

1721

نهى از ناسزا گفتن به بتها و شيطان

قرآن :

«به كسانى كه جز خدا را مى خوانند (مى پرستند) ناسزا مگوييد كه [در اين صورت] آنها نيز از روى دشمنى و نادانى به خدا ناسزا مى گويند . بدين سان براى هر امّتى كردارشان را بياراستيم و عاقبت ، بازگشت آنها به سوى پروردگارشان است و از اعمالى كه مى كرده اند خبرشان مى دهد» .

حديث :

۸۳۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به شيطان ناسزا مگوييد ، بلكه از شرّ آن به خدا پناه بريد .

1.كنز العمّال : ۸۰۹۴ .

2.كنز العمّال : ۸۰۹۳ .

3.بحار الأنوار : ۷۵/۱۴۸/۶.

4.الأنعام : ۱۰۸.

5.كنز العمّال : ۲۱۲۰ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 05
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 1301139
صفحه از 632
پرینت  ارسال به