۸۸۷۳.بحار الأنوار عن عبد اللّهِ بنِ عبّاسٍ عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن بَنى بُنيانا رِياءً و سُمعَةً حَمَلَهُ يَومَ القِيامَةِ إلى سَبعِ أرَضِينَ ، ثُمّ يُطَوِّقُهُ نارا تُوقَدُ في عُنُقِهِ ، ثُمّ يُرمى بهِ في النارِ . فقُلنا : يا رسولَ اللّهِ ، كَيفَ يَبنِي رِياءً و سُمعةً ؟ قالَ : يَبني فَضلاً على ما يَكفِيهِ أو يَبني مُباهاةً . ^۱

۸۸۷۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَعاشِرَ الناسِ (المُسلمينَ)، اِتَّقُوا اللّهَ ، فَكَم مِن مُؤَمِّلٍ ما لا يَبلُغُهُ ، و بانٍ ما لا يَسكُنُهُ ، و جامعٍ ما سَوفَ يَترُكُهُ . ^۲

۸۸۷۵.عنه عليه السلام :مِنَ العَناءِ أنَّ المَرءَ يَجمَعُ ما لا يَأكُلُ و يَبنِي ما لا يَسكُنُ ، ثُمّ يَخرُجُ إلى اللّهِ تعالى لا مالاً حَمَلَ ، و لا بِناءً نَقَلَ ! ^۳

۸۸۷۶.المحاسن عَن سُليمانَ بنِ أبي شيخٍ يَرفَعُهُ :مَرَّ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام بِبابِ رَجُلٍ قَد بَناهُ مِن آجُرٍّ ، فقالَ : لِمَن هذا البابُ ؟ قيلَ : لِمَغرورٍ الفُلانِيِّ ، ثُمّ مَرَّ ببابٍ آخَرَ قد بَناهُ صاحِبُهُ بِالآجُرِّ، قالَ : هذا مَغرورٌ آخَرُ . ^۴

۸۸۷۳.بحار الأنوار به نقل از عبد اللّه بن عبّاس :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه براى خودنمايى و شهرت ساختمانى بسازد، در روز قيامت آن را بر پشت خود تا هفت زمين حمل مى كند و سپس به صورت طوقى از آتش فروزان، در گردن او در مى آيد و آن گاه در آتش پرت مى شود . عرض كرديم : اى رسول خدا! چگونه براى خودنمايى و شهرت مى سازد؟ فرمود : اضافه بر نياز و كفايتش يا براى فخر فروشى مى سازد .

۸۸۷۴.امام على عليه السلام :اى مردم (مسلمانان)! از خدا بترسيد ؛ زيرا بسا كسى كه آرزويى دارد و به آن نمى رسد و بنايى مى سازد و در آن سكونت نمى كند و مالى گرد مى آورد و بزودى آن را رها مى كند [مى رود] .

۸۸۷۵.امام على عليه السلام :يكى از رنجها اين است كه انسان چيزى را فراهم آورد كه نمى خورد و بنايى بسازد كه در آن سكونت نمى كند و سپس به جانب خداوند متعال مى رود در حالى كه نه مالى با خود مى برد و نه ساختمانى منتقل مى كند!

۸۸۷۶.المحاسن به نقل از سليمان بن أبى شيخ ، كه سند حديث را به معصوم عليه السلام رسانده است :امام على عليه السلام از كنار خانه مردى گذشت كه آن را از آجر ساخته بود . پرسيد : اين خانه از كيست؟ عرض شد : از فلان فريب خورده [ى دنيا] ؛ بعد از كنار خانه ديگرى گذشت كه صاحب آن نيز آن را از آجر ساخته بود . فرمود : اين هم يك فريب خورده ديگر .

1830

سَعَةُ المَسكَنِ

الكتاب :

وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها». ^۱

الحديث :

۸۸۷۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مِن سَعادَةِ المَرءِ المُسلمِ المَسكَنُ الواسِعُ . ^۲

۸۸۷۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مِن شَقاءِ العَيشِ ضِيقُ المَنزِلِ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 3 / 557 باب 1 .

1831

التَّحذيرُ مِنَ البِناءِ فَوقَ الكَفافِ

۸۸۷۲.تنبيه الخواطر عن أنس رفعه :رَأى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله قُبَّةً مُشرِفَةً فَسَألَ عَنها فقِيلَ : لِفُلانٍ الأنصارِيِّ ، فَجاءَ فَسَلَّمَ علَيهِ فَأعرَضَ عَنهُ ، فَشَكا ذلكَ إلى أصحابِهِ فقالوا : خَرَجَ فَرَأى قُبَّتَكَ! فَهَدَمَها حتّى سَوّاها بِالأرضِ ، فَاُخبِرَ بذلكَ، [ فقالَ :] ^۴ أما إنّ كُلَّ بِناءٍ وبالٌ على صاحِبِها إلاّ ما لا بُدَّ مِنهُ . ^۵

1830

فراخىِ مسكن

قرآن :

«و مسكن هايى كه بدانها دلخوش هستيد» .

حديث :

۸۸۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از خوشبختى مرد مسلمان ، داشتن مسكن فراخ است .

۸۸۷۱.امام باقر عليه السلام :از سختى زندگى، تنگى منزل است.

1831

پرهيز دادن از ساختن بيش از نياز

۸۸۷۲.تنبيه الخواطر به نقل از اَنَس كه سندش را به معصوم عليه السلام مى رساند:رسول خدا صلى الله عليه و آله چشمش به خانه گنبدىِ بلندى افتاد. درباره صاحب آن پرسيد ، عرض شد : از فلان مرد انصارى است . آن مرد آمد و به پيامبر سلام كرد ، اما رسول خدا صلى الله عليه و آله از او روى گرداند . آن مرد نزد اصحاب پيامبر از اين برخورد حضرت گله كرد ؛ اصحاب گفتند : [علّتش اين است كه ]رسول خدا صلى الله عليه و آله بيرون آمد و چشمش به خانه گنبدى تو افتاد . پس ، آن مرد انصارى خانه را ويران و با خاك يكسان كرد و اين خبر به پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد ، [فرمود :] بدانيد كه هر ساختمانى وبال صاحب آن است، مگر آنچه چاره اى از آن نباشد .