521
ميزان الحكمه ج 05

(انظر) الذنب : باب 1372.

1972

تَعليمُ الشِّركِ

۹۴۶۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ بَني اُمَيَّةَ أطلَقُوا لِلنّاسِ تَعليمَ الإيمانِ و لَم يُطلِقُوا تَعليمَ الشِّركِ ؛ لِكَي إذا حَمَلُوهُم علَيهِ لَم يَعرِفُوهُ . ۱

1973

أدنَى الشِّركِ

۹۴۶۶.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن أدنَى الشِّركِ ـ: مَن قالَ لِلنَّواةِ : إنَّها حَصاةٌ ، و لِلحَصاةِ : إنّها نَواةٌ ، ثُمّ دانَ بهِ . ۲

۹۴۶۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لمّا سُئل عَن أدنَى الشرك ـ: مَنِ ابتَدَعَ رَأيا فَأحَبَّ علَيهِ أو أبغَضَ علَيهِ . ۳

۹۴۶۸.الكافي عن عبد اللّه بن يحيى الكاهلي :عنه عليه السلام : لَو أنَّ قَوما عَبَدُوا اللّهَ وَحدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ ، و أقامُوا الصلاةَ ، و آتَوا الزَّكاةَ ، و حَجُّوا البيتَ ، و صامُوا شهرَ رَمَضانَ ، ثُمّ قالوا لِشَيءٍ صَنَعَهُ اللّهُ أو صَنَعَهُ النبيُّ صلى الله عليه و آله : أ لا صَنَعَ خلافَ الذي صَنَعَ ؟ ! أو وَجَدُوا ذلكَ في قُلُوبِهِم ، لَكانُوا بذلكَ مُشرِكِينَ ، ثُمّ تلا هذهِ الآيَةَ «فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُم ثمّ لا يَجِدُوا في أَنْفُسِهِمْ حَرَجا مِمّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيما» . ۴ ثُمّ قالَ أبو عبدِ اللّهِ عليه السلام : فَعَلَيكُم بِالتَّسليمِ . ۵

1972

آموزش دادن شرك

۹۴۶۵.امام صادق عليه السلام :بنى اميّه آموختن ايمان را براى مردم آزاد گذاشتند ، اما شرك شناسى را آزاد نگذاشتند، تا اگر آنان را به شرك بكشانند ، مردم متوجّه نشوند .

1973

كمترين شرك

۹۴۶۶.امام باقر عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از كمترين شرك ـفرمود : [كمترين شرك اين است كه] كسى به هسته ميوه بگويد : اين يك ريگ است ، و به ريگ بگويد : اين يك هسته است، و به اين حرف خود هم معتقد و پايبند باشد . ۶

۹۴۶۷.امام صادق عليه السلامـ نيز در همين باره ـفرمود : كسى كه عقيده اى را بدعت گذارد و به خاطر آن حبّ و بغض ورزد .

۹۴۶۸.الكافيـ به نقل از عبد اللّه بن يحيى الكاهلي ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : اگر مردمى خداى يگانه و بى شريك را بپرستند و نماز بخوانند و زكات بپردازند و حج بروند و ماه رمضان را روزه بگيرند، ولى [از روى اعتراض] به عملكرد خداوند يا پيامبر صلى الله عليه و آله بگويند : چرا خلاف آن را عمل نكرد ، يا در دلشان چنين اعتراضى كنند [و به زبان نياورند] ، به سبب آن مشرك شوند . امام آن گاه اين آيه را تلاوت كرد : «نه ، سوگند به پروردگارت كه ايمان نياورده باشند ، مگر آن گاه كه در اختلافات ميان خودشان، تو را داور كنند و از داورى تو احساس دلتنگى نكنند و كاملاً تسليم باشند» . امام صادق عليه السلام سپس فرمود : پس ، تسليم باشيد .

1.الكافي : ۲/۴۱۵/۱ .

2.الكافي : ۲/۳۹۷/۱ .

3.الكافي : ۲/۳۹۷/۲ .

4.النساء : ۶۵ .

5.الكافي : ۲/۳۹۸/۶.

6.منظور اين است كه كسى چيزى را ـ هرچند ناچيز ـ جزء دين بداند و به آن به عنوان دين باور داشته باشد. اين، كمترين مرحله شرك است. مانند اين كه به هسته اى بگويد ريگ و يا به ريگى بگويد هسته و به اين گفته خود به عنوان دين عقيده مند باشد.


ميزان الحكمه ج 05
520

1971

التَّحذيرُ مِنَ الشِّركِ

الكتاب :

(وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ يَعِظُهُ يا بُنَيَّ لا تُشْرِكْ بِاللّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ). ۱

(إِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَن يَشاءُ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْمَا عَظِيما). ۲

(إِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشاءُ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلّ ضَلالاً بَعِيدا). ۳

(حُنَفاءَ للّهِِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ وَ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكانٍ سَحِيقٍ). ۴

الحديث :

۹۴۶۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لعبد اللّه بن مسعود ـ: يا بنَ مَسعودٍ ، إيّاكَ أن تُشرِكَ بِاللّهِ طَرفَةَ عَينٍ و إن نُشِرتَ بِالمِنشارِ ، أو قُطِّعتَ ، أو صُلِبتَ ، أو اُحرِقتَ بِالنارِ . ۵

۹۴۶۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أمّا الظُّلمُ الذي لا يُغفَرُ فالشِّركُ بِاللّهِ ، قالَ اللّهُ تعالى : «إِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ» . ۶

1971

برحذر داشتن از شرك

قرآن :

«و آن گاه كه لقمان در اندرز به فرزندش گفت : فرزندم! به خدا شرك نياور كه براستى شرك ستمى بزرگ است » .

«خداوند شرك به خود را نمى بخشد و جز آن را براى هر كس كه خواهد مى بخشد . و هركه به خدا شرك ورزد به يقين گناهى بزرگ مرتكب شده است» .

«خداوند اين را كه به او شرك آورده شود نمى آمرزد و فروتر از آن را بر هركه بخواهد مى بخشايد و هر كس براى خدا شريكى قرار دهد قطعاً دچار گمراهى دور و درازى شده است» .

«روى آورندگان به خدا باشيد و شرك نياورندگان به او ؛ و هر كس كه به خدا شرك آورد چونان كسى است كه از آسمان فرو افتد و مرغان [شكارى] او را بربايند يا بادش به مكانى دور اندازد» .

حديث :

۹۴۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به عبد اللّه بن مسعود ـ: اى پسر مسعود! مبادا آنى به خدا شرك ورزى حتى اگر ارّه شوى يا تكّه تكّه ات كنند يا به دارت آويزند و يا به آتشت سوزانند .

۹۴۶۴.امام على عليه السلام :آن ستمى كه بخشوده نمى شود، شرك آوردن به خداست . خداوند متعال فرموده است : «خداوند شرك به خود را نمى بخشد» .

1.لقمان : ۱۳ .

2.النساء : ۴۸ .

3.النساء : ۱۱۶ .

4.الحجّ : ۳۱ .

5.مكارم الأخلاق : ۲/۳۵۷ / ۲۶۶۰ .

6.نهج البلاغة: الخطبة۱۷۶.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 05
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 1263752
صفحه از 632
پرینت  ارسال به