139
ميزان الحكمه ج 06

۱۰۱۶۳.عنه عليه السلام :مَن أصبَحَ و الآخِرَةُ هَمُّهُ استَغنى بغَيرِ مالٍ ، و استَأنَسَ بغَيرِ أهلٍ ، و عَزَّ بغَيرِ عَشِيرَةٍ . ۱

۱۰۱۶۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في التَّوراةِ ـ: مَن أصبَحَ عَلَى الدُّنيا حَزينا أصبَحَ عَلَى اللّهِ ساخِطا . ۲

۱۰۱۶۵.عنه عليه السلام :مَـن أصبَـحَ مَهمومـا لِسوى فَكاكِ رَقَبَتِهِ ، فقد هَوَّنَ عَلَيهِ الجَليلُ ، و رَغِبَ مِن رَبِّهِ فِي الرِّبحِ الحَقيرِ . ۳

(انظر) الآخرة : باب 29 .

2134

صِفَةُ المُؤمِنِ إذا أصبَحَ

۱۰۱۶۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لأبي ذر ـ: يا أبا ذَرٍّ ، إذا أصبَحتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالمَساءِ ، و إذا أمسَيتَ فلا تُحَدِّثْ نفسَكَ بِالصَّباحِ ، و خُذ مِن صِحَّتِكَ قَبلَ سُقمِكَ ، و مِن حَياتِكَ قَبلَ مَوتِكَ ؛ فإنّكَ لا تَدري مَا اسمُكَ غَدا . ۴

۱۰۱۶۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ في صفةِ المتّقينَ ـ: يُصبِحُ و شُغلُهُ الذِّكرُ ، و يُمسِي و هَمُّهُ الشُّكرُ ، يَبِيتُ حَذِرا مِن سِنَةِ الغَفلَةِ ، و يُصبِحُ فَرِحا بما أصابَ مِن الفَضلِ و الرَّحمَةِ . ۵

۱۰۱۶۳.امام على عليه السلام :هركه صبح خود را با همّ و غم آخرت بياغازد ، بى نياز شود ، بى آن كه مال و ثروتى داشته باشد ، و از تنهايى به درآيد بى آن كه اهل و عيالى داشته باشد ، و قدرت يابد بى آن كه ايل و تبارى داشته باشد .

۱۰۱۶۴.امام صادق عليه السلامـ در تورات آمده است ـ: هركه صبح خود را با غم دنيا [خواهى ]آغاز كند ، با نارضايتى از خدا آغاز كرده باشد .

۱۰۱۶۵.امام صادق عليه السلام :هركه صبح خود را با همّ و غمى جز آزاد كردن خود[از آتش دوزخ ]بياغازد ، امر بزرگ (آخرت) را ناچيز شمرده و به خاطر بهره اندك (دنيا) از پروردگارش روي گردان شده باشد .

2134

ويژگى مؤمن در بامداد

۱۰۱۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ به ابو ذر ـفرمود : اى ابوذر! چون صبح كردى به خود وعده [زنده ماندن تا] شب مده و چون شب را آغازيدى به خود وعده صبح مده و پيش از آن كه بيمار شوى ، از سلامت خود استفاده كن و پيش از آن كه بميرى ، از زندگى خود بهره گير ؛ زيرا نمى دانى كه فردا نام تو چه خواهد بود [زنده يا مرده ، سالم يا بيمار] .

۱۰۱۶۷.امام على عليه السلامـ در وصف پرهيزگاران ـفرمود : صبح را آغاز مى كند در حالى كه كارش ياد خداست ، و شب را مى آغازد در حالى كه همّ و غمش شكر خداست . شب را با ترسِ از خواب غفلت به سر مى برد و روز هنگام از فضل و رحمت خدا كه به او رسيده شادمان است .

1.الأمالي للطوسي : ۵۸۰/۱۱۹۸ .

2.الاختصاص : ۲۲۶ .

3.تحف العقول : ۳۰۲ .

4.مكارم الأخلاق : ۲/۳۶۴/۲۶۶۱ .

5.بحار الأنوار: ۷۸/۳۰/۹۶.


ميزان الحكمه ج 06
138

2133

ما يَنبَغي عِندَ الصُّبحِ و ما لا يَنبَغي

۱۰۱۵۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ في التَّوراة ـ: مَن أصبَحَ عَلَى الدنيا حَريصا أصبَحَ و هُو عَلَى اللّهِ ساخِطٌ ، و مَن أصبَحَ يَشكُو مُصِيبَةً نَزَلَتْ بهِ فإنّما يَشكُو رَبَّهُ . ۱

۱۰۱۵۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أصبَحَ لا يَهتَمُّ بِاُمُورِ المُسلمينَ فَلَيسَ بِمُسلمٍ . ۲

۱۰۱۵۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أصبَحَ مُعافىً في جَسَدِهِ ، آمِنا في سِرْبِهِ ، عِندَهُ قُوتُ يَومِهِ ، فكَأنَّما حِيزَت لَهُ الدنيا . ۳

۱۰۱۶۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أصبَحَ و هِمَّتُهُ غَيرُ اللّهِ أصبَحَ مِنَ الخاسِرِينَ المُعتَدِينَ . ۴

۱۰۱۶۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أصبَحَ مِن اُمَّتِي و هِمَّتُهُ غَيرُ اللّهِ فليسَ مِنَ اللّهِ ، و مَن لَم يَهتَمَّ بِاُمورِ المؤمِنينَ فليسَ مِنهُم . ۵

۱۰۱۶۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن أصبَحَ عَلَى الدنيا حَزِينا فَقَد أصبَحَ لقَضاءِ اللّهِ ساخِطا ، و مَن أصبَحَ يَشكُو مُصِيبَةً نَزَلَتْ بهِ فقد أصبَحَ يَشكُو رَبَّهُ . ۶

2133

آنچه در بامدادان سزاوار يا نا سزاوار است

۱۰۱۵۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در تورات آمده است ـ: هركه صبح خود را با آزمندى به دنيا آغاز كند، آن را با نارضايى از خدا آغاز كرده باشد، و هركه صبح خود را با شِكوه از مصيبتى كه بر او وارد شده بياغازد ، در حقيقت از پروردگارش شِكوه كرده است .

۱۰۱۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه صبح كند و به فكر گرفتاريهاى مسلمانان نباشد ، مسلمان نيست .

۱۰۱۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه صبح كند در حالى كه تندرست و آسوده خاطر باشد و خوراك يك روز خود را داشته باشد ، چنان است كه دنيا را داشته باشد .

۱۰۱۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه صبح خود را بياغازد در حالى كه انديشه اى جز خدا در سر داشته باشد ، از زيانكاران تجاوزگر باشد .

۱۰۱۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر فردى از افراد امّت من كه صبح كند و انديشه اى جز خدا داشته باشد ، از خدا نيست و هركه به كارهاى (گرفتاريهاى) مؤمنان اهتمام نورزد از مؤمنان نيست .

۱۰۱۶۲.امام على عليه السلام :هركه صبح خود را با غم و اندوه دنيا آغاز كند ، با نارضايى از قضاى خدا آغاز كرده باشد و هر كه بامدادش را با شِكوه از مصيبتى كه دامنگيرش شده بياغازد ، با شِكوه از پروردگار خود آغاز كرده باشد .

1.تحف العقول : ۸ .

2.الكافي : ۲/۱۶۳/۱ .

3.الخصال : ۱۶۱/۲۱۱ .

4.بحار الأنوار : ۷۴/۳۰۷/۵۹ .

5.تحف العقول : ۵۸ .

6.نهج البلاغة : الحكمة ۲۲۸ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 06
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 615977
صفحه از 600
پرینت  ارسال به