199
ميزان الحكمه ج 06

۱۰۴۱۲.عنه عليه السلام :اِتَّقُوا مَن تُبغِضُهُ قُلوبُكُم . ۱

۱۰۴۱۳.عنه عليه السلام :إيّاكَ و مُعاشَرَةَ مُتَتَبِّعِي عُيُوبِ الناسِ ؛ فإنّهُ لَم يَسلَمْ مُصاحِبُهُم مِنهُم . ۲

۱۰۴۱۴.عنه عليه السلام :لا تُصاحِبْ هَمّازا فَتُعَدَّ مُرتابا . ۳

۱۰۴۱۵.عنه عليه السلام :صَدِيقُ الجاهِلِ مَتعُوبٌ مَنكُوبٌ . ۴

۱۰۴۱۶.عنه عليه السلام :عَدُوٌّ عاقِلٌ خَيرٌ مِن صَدِيقٍ أحمَقَ . ۵

۱۰۴۱۷.عنه عليه السلام :لِلأخِلاّءِ نَدامَةٌ إلاّ المُتَّقِينَ . ۶

۱۰۴۱۸.عنه عليه السلام :إيّاكَ و مصاحَبَةَ أهلِ الفُسُوقِ ؛ فإنَّ الراضيَ بفِعلِ قَومٍ كالدّاخِلِ مَعهُم . ۷

۱۰۴۱۹.عنه عليه السلام :إيّاكَ و مُصاحَبَةَ الفُسّاقِ ؛ فإنَّ الشَّرَّ بالشَّرِّ مُلحَقٌ . ۸

۱۰۴۲۰.عنه عليه السلام :إيّاكَ و صُحبَةَ مَن ألهاكَ و أغراكَ ؛ فإنّهُ يَخذُلُكَ و يُوبِقُكَ . ۹

۱۰۴۲۱.عنه عليه السلام :اِجتَنِبْ مُصاحَبَةَ الكَذّابِ ، فإن اضطُرِرْتَ إلَيهِ فلا تُصَدِّقْهُ ، و لا تُعلِمْهُ أنَّكَ تُكَذِّبُهُ ؛ فإنّهُ يَنتَقِلُ عَن وُدِّكَ و لا يَنتَقِلُ عَن طَبعِهِ . ۱۰

۱۰۴۱۲.امام على عليه السلام :از كسى كه دلهايتان او را ناخوش دارد، بپرهيزيد .

۱۰۴۱۳.امام على عليه السلام :از معاشرت با عيبجويانِ مردم بپرهيز؛ زيرا همنشينِ اين گونه افراد نيز از عيبجويى آنان در امان نيست .

۱۰۴۱۴.امام على عليه السلام :با كسى كه همواره غيبت مى كند همنشينى مكن؛ زيرا تو نيز مورد بدگمانى واقع مى شوى .

۱۰۴۱۵.امام على عليه السلام :دوستِ آدم نادان، در رنج و سختى است .

۱۰۴۱۶.امام على عليه السلام :دشمن دانا، بهتر از دوست نادان است .

۱۰۴۱۷.امام على عليه السلام :دوستان را [از دوستى با يكديگر ]پشيمانى حاصل آيد، مگر پرهيزگاران .

۱۰۴۱۸.امام على عليه السلام :از مصاحبت با اهل گناهان بپرهيز؛ زيرا كسى كه از كردار گروهى راضى باشد، همانند كسى است كه در جمع آنها باشد .

۱۰۴۱۹.امام على عليه السلام :از مصاحبت با فاسقان دورى كن؛ زيرا بدى به بدى مى پيوندد .

۱۰۴۲۰.امام على عليه السلام :زنهار از مصاحبت با كسى كه تو را [از ياد خدا و آخرت] غافل و [به دنيا ]شيفته گرداند؛ زيرا چنين كسى تو را تنها مى گذارد و به هلاكتت مى افكند .

۱۰۴۲۱.امام على عليه السلام :از مصاحبت با دروغگو دورى كن و اگر هم ناچار به اين كار شدى، حرفهايش را باور مكن و به او مگو كه حرفهايش را باور نمى كنى؛ چه او از دوستى با تو دست برمى دارد، اما از خوى خود دست نمى كشد .

1.الدرّة الباهرة : ۲۰ .

2.غرر الحكم : ۲۶۴۹ .

3.بحار الأنوار : ۷۸/۱۰/۶۸ .

4.غرر الحكم : ۵۸۲۹ .

5.بحار الأنوار : ۷۸/۱۲/۷۰ .

6.تفسير القمّي : ۲/۲۸۷ .

7.غرر الحكم : ۲۷۰۲ .

8.بحار الأنوار : ۷۴/۱۹۹/۳۶ .

9.غرر الحكم : ۲۶۹۲ .

10.غرر الحكم : ۲۴۱۶ .


ميزان الحكمه ج 06
198

۱۰۴۰۷.عنه صلى الله عليه و آله :تَوَقَّوا مُصاحَبَةَ كُلِّ ضَعِيفِ الخَيرِ ، قَوِيِّ الشَّرِّ ، خَبِيثِ النَّفسِ ، إذا خافَ خَنَسَ ، و إذا أمِنَ بَطَشَ . ۱

۱۰۴۰۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن لَم يَصحَبْكَ مُعِينا على نفسِكَ فَصُحبَتُهُ وَبالٌ علَيكَ إن عَلِمتَ . ۲

۱۰۴۰۹.عنه عليه السلام :احذَرْ مِمَّن إذا حَدَّثتَهُ مَلَّكَ ، و إذا حَدَّثَكَ غَمَّكَ ، و إن سَرَرتَهُ أو ضَرَرتَهُ سَلَكَ فيهِ مَعكَ سَبيلَكَ ، و إن فارَقَكَ ساءَكَ مَغِيبُهُ بِذِكرِ سَوأتِكَ ، و إن مانَعتَهُ بَهَتَكَ و افتَرى ، و إن وافَقتَهُ حَسَدَكَ و اعتَدى ، و إن خالَفتَهُ مَقَتَكَ و مارى ، يَعجِزُ عن مُكافَأةِ مَن أحسَنَ إلَيهِ ، و يُفرِطُ على مَن بَغى علَيهِ ، يُصبِحُ صاحِبُهُ في أجرٍ ، و يُصبِحُ هُو في وِزرٍ ، لِسانُهُ علَيهِ لا لَهُ ، و لا يَضبِطُ قَلبُهُ قَولَهُ ، يَتَعَلَّمُ لِلمِراءِ ، و يَتَفَقَّهُ لِلرِّياءِ ، يُبادِرُ الدُّنيا و يُواكِلُ التَّقوى . ۳

۱۰۴۱۰.عنه عليه السلام :اِحذَرْ مُصاحَبَةَ الفُسّاقِ و الفُجّارِ و المُجاهِرِينَ بِمَعاصِي اللّهِ . ۴

۱۰۴۱۱.عنه عليه السلام :احذَرْ صَحابَةَ مَن يَفِيلُ رَأيُهُ و يُنكَرُ عَمَلُهُ ؛ فإنَّ الصاحِبَ مُعتَبَرٌ بِصاحِبِهِ . ۵

۱۰۴۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زنهار از همنشينى با كسى كه خيرش، سست و شرّش، نيرومند و نفْسش، پليد است. هر گاه بترسيد، خود را كنار مى كشد و چون احساس ايمنى كند، حمله مى آورد .

۱۰۴۰۸.امام على عليه السلام :هر كه همنشينى اش با تو به مبارزه با نفست كمكى نكند، آن همنشينى وبال توست، اگر بدانى .

۱۰۴۰۹.امام على عليه السلام :زينهار از كسى كه هر گاه با او سخن مى گويى، تو را ملول گرداند و هرگاه او با تو سخن مى گويد، غمگينت كند، و هرگاه به او شادى يا زيانى برسانى، متقابلاً با تو همان رفتار را كند، و هر گاه از تو جدا شود، جدايى او تو را بد آيد چون پشت سرت بد گويد، هر گاه او را ممانعت كنى به تو تهمت و افترا زند و هرگاه سازگارى با او نشان دهى به تو حسادت ورزد و تعدّى كند و هرگاه ناسازگارى كنى با تو از در دشمنى و جدال بر آيد، از جبران خوبى ديگران به خود ناتوان است، و نسبت به كسى كه به او زور گفته است، افراط مى كند. همنشين او مأجور است و خودش گنهكار، زبانش به زيانِ اوست، نه به دست سودش، دلش سخنش را نگه نمى دارد، علم را براى مجادله كردن مى آموزد، و در دين براى خودنمايى تفقّه مى كند به سوى دنيا مى شتابد و تقوا را فرو مى گذارد .

۱۰۴۱۰.امام على عليه السلام :از همنشينى با افراد فاسق و فاجر و متظاهر به معاصى خدا دورى كن .

۱۰۴۱۱.امام على عليه السلام :از همنشينى با كسى كه انديشه اش، سست و فاسد است و كردارش، زشت و ناپسند، دورى كن؛ زيرا يار، با يار سنجيده مى شود .

1.تنبيه الخواطر : ۲/۱۲۱ .

2.غرر الحكم : ۹۰۴۱ .

3.بحار الأنوار : ۷۸/۱۰/۶۷ .

4.غرر الحكم : ۲۶۰۱ .

5.نهج البلاغة: الكتاب۶۹.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 06
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 584135
صفحه از 600
پرینت  ارسال به