۱۰۸۹۶.عنه عليه السلام :إنّي لأَمقُتُ الرَّجُلَ قد قَرَأ القرآنَ ثُمّ يَستَيقِظُ مِن الليلِ فلا يَقومُ حتّى إذا كانَ عندَ الصُّبحِ قامَ يُبادِرُ بالصَّلاةِ . ^۱

۱۰۸۹۷.عنه عليه السلام :شَرَفُ المُؤمِنِ صلاتُهُ بالليلِ، و عِزُّ المؤمِنِ كَفُّهُ عن أعراضِ الناسِ . ^۲

۱۰۸۹۸.الكافي عن احمد بن عبد العزيز عن بعض اصحابنا :كان ابو الحسن الاول عليه السلام إذا رفع رَأسَهُ مِن آخِرِ رَكعَةِ الوِترِ قال : هذا مَقامُ مَن حَسَناتُهُ نِعمَةٌ مِنكَ و شُكرُهُ ضَعيفٌ و ذَنبُهُ عَظيمٌ و ليسَ لَهُ إلاّ دَفعُكَ و رَحمَتُكَ فإنّكَ قلتَ في كتابِكَ المُنزَلِ على نَبِيِّكَ المُرسَلِ صلى الله عليه و آله : «كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيلِ ما يَهْجَعُونَ * و بِالأسحارِ هُم يَستَغْفِرُونَ» طالَ هُجُوعِي و قَلَّ قِيامِي و هذا السَّحَرُ، و أنا أستَغفِرُكَ لِذَنبي استِغفارَ مَن لَم يَجِدْ لنفسِهِ ضَرّا و لا نَفعا و لا مَوتا و لا حَياةً و لا نُشُورا . ـ ثُمّ يَخِرُّ ساجِدا صلواتُ اللّهِ علَيهِ و آلِهِ ـ . ^۳

۱۰۸۹۹.الإمامُ الرِّضا عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عنِ التَّسبيحِ في قولِهِ تعالى :«و سَبِّحْهُ لَيلاً طَويلاً»ـ: صلاةُ الليلِ . ^۴

(انظر) الخير : باب 1185 . الاستغفار : باب 3039 .

۱۰۸۹۶.امام صادق عليه السلام :من نفرت دارم از مردى كه قرآن را خوانده است و نيمه هاى شب از خواب بيدار مى شود ، اما براى نماز بر نمى خيزد، تا آن كه نزديك صبح، و براى نمازش مى شتابد .

۱۰۸۹۷.امام صادق عليه السلام :شرافت مؤمن در نماز شب اوست ، و عزّت مؤمن در خوددارى او از لطمه زدن به آبروى مردم .

۱۰۸۹۸.الكافىـ به نقل از احمد بن عبد العزيز از بعضى از ياران ما ـ: امام كاظم عليه السلام هنگام سر برداشتن از ركعت آخر نماز وَتْر فرمود : «اين جايگاه كسى است كه نيكيهاى او نعمتى است كه تو به او داده اى و او در سپاسگزارى آنها ناتوان است و گناهش بزرگ و بسيار و چيزى جز حمايت و رحمت تو در كف ندارد ؛ زيرا تو در كتاب خود كه بر پيامبر مرسلت صلى الله عليه و آله فرو فرستاده اى فرموده اى : «اندكى از شب را مى خفتند و در سحرگاهان آمرزش مى خواستند» . خفتنم به درازا كشيد و شب زنده داريم دوامى نياورْد و اينك سحر است و من براى گناهم از تو آمرزش مى طلبم، آمرزش طلبىِ كسى كه سود و زيان و مرگ و زندگى و حشر و نشرش به دست او نيست.
حضرت صلى الله عليه و آله پس از بيان اين جملات به سجده مى افتاد .

۱۰۸۹۹.امام رضا عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از تسبيح در آيه «و در بخشى بلند از شب او را به پاكى بستاى» ـفرمود : منظور نماز شب است .

۱۰۸۹۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ إنّه كانَ يقولُ ـ: إنّا أهلُ بيتٍ أُمِرنا أن نُطعِمَ الطَّعامَ، و نُؤَدِّيَ في النائبَةِ، و نُصَلِّيَ إذا نامَ النّاسُ . ^۱

۱۰۸۹۱.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّ اللّهَ يُحِبُّ ......... المُساهِرَ بِالصَّلاةِ . ^۲

۱۰۸۹۲.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلامـ في قولِهِ تعالى :«إنَّ ناشِئَةَ الليلِ هِيَ أشَدُّ وَطْـأً وَ أقوَمُ قِيْلاً»ـ: هيَ القيامُ في آخِرِ اللَّيلِ . ^۳

۱۰۸۹۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ أيضا ـ: يعني بقولِهِ «و أَقْوَمُ قِيلا» قِيامَ الرجُلِ عن فِراشِهِ بينَ يَدَيِ اللّهِ عَزَّ و جلَّ لا يُرِيدُ به غَيرَهُ . ^۴

۱۰۸۹۴.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ قالَ : «المالُ و البَنونَ زِينَةُ الحَياةِ الدُّنيا»^۵ إنّ الثَّمانِيَ رَكعاتٍ يُصَلِّيها العَبدُ آخِرَ اللَّيلِ زينَةُ الآخِرَةِ . ^۶

۱۰۸۹۵.عنه عليه السلام :لا تَدَعْ قِيامَ اللَّيلِ، فإنَّ المَغبونَ مَن غُبِنَ قِيامَ اللَّيلِ . ^۷

۱۰۸۹۰.امام على عليه السلامـ پيوسته ـمى فرمود : ما خاندانى هستيم كه دستور داريم اطعام كنيم و در گرفتاريها [به مردم ]كمك كنيم و وقتى مردم خفته اند، نماز بگزاريم .

۱۰۸۹۱.امام باقر عليه السلام :خداوند دوست دارد ......... كسى را كه با نماز، شب زنده دارى كند .

۱۰۸۹۲.امام باقر و امام صادق عليهما السلامـ درباره آيه «قطعاً برخاستن شب، رنجش بيشتر و گفتار [در آن هنگام ]استوارتر است» ـفرمودند : منظور برخاستن در ساعات آخر شب است .

۱۰۸۹۳.امام صادق عليه السلامـ نيز درباره همين آيه ـفرمود : منظور از «و گفتار [در آن هنگام ]استوارتر است» اين است كه فقط براى خدا، نه جز او ، از بستر برخيزد و در پيشگاه او به نماز ايستد .

۱۰۸۹۴.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ فرموده است : «دارايى و فرزندان، زيور زندگى اين جهانند» [و ]هشت ركعتى كه بنده در آخرِ شب مى خواند ، زيور آخرت است .

۱۰۸۹۵.امام صادق عليه السلام :شب زنده دارى را فرو مگذار ؛ زيرا مغبون [واقعى ]كسى است كه شب زنده دارى را از دست بدهد .