۱۱۲۸۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أكَلَ طَعامَهُ مَع ضَيفِهِ فليسَ لَهُ حِجابٌ دُونَ الرَّبِّ . ^۱

۱۱۲۸۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إذا دَخَلَ علَيكَ أخُوكَ فَاعرِضْ علَيهِ الطَّعامَ، فإن لَم يَأكُلْ فَاعرِضْ علَيهِ الماءَ، فإن لَم يَشرَبْ فاعرِضْ علَيهِ الوَضوءَ . ^۲

۱۱۲۸۶.الكافي عن ابنِ أبي يَعفورٍ :رأيتُ عِند أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام ضَيفا، فقامَ يَوما في بعضِ الحَوائج، فنَهاهُ عن ذلكَ ، و قامَ بنفسِهِ إلى تلك الحاجَةِ، و قالَ عليه السلام : نَهى رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَن أن يُستَخدَمَ الضَّيفُ . ^۳

2365

أدَبُ الضَّيفِ

۱۱۲۸۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا دُعِيَ أحَدُكُم إلى طَعامٍ فلا يَستَتبِعَنَّ وَلَدَهُ؛ فإنّهُ إن فَعَلَ ذلكَ كانَ حَراما و دَخَلَ عاصيا . ^۴

۱۱۲۸۸.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إذا دَخَلَ أحَدُكُم على أخيهِ في رَحلِهِ فَلْيَقعُدْ حيثُ يَأمُرُ صاحِبُ الرَّحلِ؛ فإنّ صاحِبَ الرَّحلِ أعرَفُ بِعَورَةِ بَيتِهِ مِن الداخِلِ علَيهِ . ^۵

۱۱۲۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس غذاى خود را با ميهمانش بخورد ، ميان او و پروردگار هيچ پرده (حجابى) نباشد .

۱۱۲۸۵.امام صادق عليه السلام :هرگاه برادرت به خانه تو وارد شد، به او غذا تعارف كن ، اگر نخورد به او آب تعارف كن ، اگر آب ننوشيد وسايل دست شستن را برايش ببر .

۱۱۲۸۶.الكافىـ به نقل از ابن ابى يعفور ـ: در خانه امام صادق عليه السلام ميهمانى ديدم . روزى او براى انجام كارى برخاست . حضرت به او اجازه نداد و شخصاً آن كار را انجام داد و فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله از به كار گرفتن ميهمان ، نهى فرموده است .

2365

آداب ميهمان

۱۱۲۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه يكى از شما به ميهمانى دعوت شد ، فرزندش را هم به دنبال خود نبرد كه اگر چنين كند ، كار حرامى كرده و با نافرمانى [خدا ]وارد خانه ميزبان شده است .

۱۱۲۸۸.امام باقر عليه السلام :هرگاه يكى از شما به خانه برادرش وارد شد ، هر جا صاحب خانه گفت همان جا بنشيند ؛ زيرا صاحب خانه به وضع اتاق خود آشناتر از ميهمان است .

۱۱۲۸۲.بحار الأنوار عن أبى وائلٍ :ذَهَبتُ أنا و صاحِبٌ لي إلى سلمانَ الفارسيِّ فجَلَسنا عندَهُ، فقالَ : لَولا أنَّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله نَهى عنِ التَّكَلُّفِ لَتَكَلَّفتُ لَكُم، ثُمّ جاءَ بخُبزٍ و مِلحٍ ساذَجٍ لا أبزارَ علَيهِ، فقالَ صاحِبي: لَو كانَ لنا في مِلحِنا هذا سَعتَرٌ ! فَبَعَثَ سلمانُ بمِطهَرَتِهِ فَرَهَنَها على سَعترٍ، فلمّا أكَلْنا قالَ صاحِبي : الحَمدُ للّهِِ الذي قَنَّعَنا بما رَزَقَنا، فقالَ سلمانُ : لَو قَنِعتَ بما رَزَقَكَ لَم تَكُن مِطهَرَتي مَرهونَةً ! ^۱

(انظر) عنوان 464 «التكلّف» .

2364

أدَبُ الضِّيافَةِ

۱۱۲۸۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :من أحَبَّ أن يُحِبَّهُ اللّهُ و رسولُهُ فَليَأكُلْ مَعَ ضَيفِهِ . ^۲

۱۱۲۸۲.بحار الأنوارـ به نقل از ابو وائل ـ: من و يكى از دوستانم به خانه سلمان فارسى رفتيم و نزد او نشستيم . سلمان گفت : اگر رسول خدا صلى الله عليه و آله از تكلّف نهى نكرده بود خود را براى شما به مشقّت مى انداختم . سپس مقدارى نان با نمكِ ساده بى آن كه ادويه اى در آن ريخته شده باشد، نزد ما آورد . دوستم گفت : كاش در كنار اين نمك مقدارى هم آويشن (مرزه) بود . سلمان آبدستان خود را برد و آن را گرو گذاشت و مقدارى آويشن گرفت . وقتى غذا را خورديم دوستم گفت : خدا را شكر كه به آنچه روزيمان كرد قناعت كرديم . سلمان گفت : اگر به آنچه خداوند روزيت فرمود ، قناعت مى كردى ، هم اكنون آبدستان من گرو نرفته بود!

2364

آداب ميهمان نوازى

۱۱۲۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دوست دارد كه خدا و رسولش او را دوست داشته باشند ، با ميهمانان خود غذا بخورد .