۱۰۰۶۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن قولِهِ تعالى :«و اذْكُرْ رَبَّكَ إذا نَسِيتَ»ـ: أن تَستَثنِيَ ، ثُمّ ذَكَرتَ بَعدُ ، فَاستَثنِ حينَ تَذكُرُ . ^۱

۱۰۰۶۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از آيه «و چون فراموش كنى ، پروردگارت را به ياد آر» ـفرمود : يعنى اگر فراموش كردى «اِن شاء اللّه » بگويى و بعد يادت آمد ، همان زمان كه به يادت آمد ، «اِن شاء اللّه » بگو .

2118

الحَثُّ عَلَى الاستِثناءِ بِمَشيئَةِ اللّهِ

الكتاب :

وَ لا تَقُوْلَنَّ لِشَيْءٍ إنِّي فاعِلٌ ذلِكَ غَدَا * إلاّ أنْ يَشاءَ اللّهُ و اذْكُرْ رَبَّكَ إذا نَسِيْتَ وَ قُلْ عَسَى أنْ يَهدِيَنِ رَبِّي لِأقرَبَ مِنْ هذا رَشَدا». ^۱

الحديث :

۱۰۰۶۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ مِن تَمامِ إيمانِ العَبدِ أن يَستَثنِيَ فِي كُلِّ شَيءٍ . ^۲

۱۰۰۶۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :و أيمُ اللّهِ ـ يَمينا أستَثنِي فيها بِمَشيئَةِ اللّهِ ـ لأَرُوضَنَّ نفسِي رياضَةً تَهُشُّ مَعَها إلَى القُرصِ إذا قَدَرَت علَيهِ مَطعوما ، و تَقنَعُ بالمِلحِ مَأدُوما . ^۳

۱۰۰۶۷.عنه عليه السلام :إنّ قَوما مِن اليَهودِ سَألُوا النبيَّ صلى الله عليه و آله عَن شيءٍ ، فقالَ : ائتُوني غَدا ـ و لم يَستَثنِ ـ حتّى اُخبِرَكُم ، فَاحتَبَسَ عَنهُ جَبرَئيلُ عليه السلام أربَعينَ يَوما ، ثُمّ أتاهُ و قالَ : «و لا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إنِّي فاعِلٌ ذلِكَ غَدَا * إلاّ أنْ يَشاءَ اللّهُ و اذْكُرْ رَبَّكَ إذا نَسِيْتَ وَ قُلْ عَسَى أنْ يَهدِيَنِ رَبِّي لِأقرَبَ مِنْ هذا رَشَدا » . ^۴

2118

ترغيب به ان شاء اللّه گفتن

قرآن :

«هرگز در مورد چيزى مگوى كه من آن را فردا انجام خواهم داد . مگر خداوند بخواهد . و چون فراموش كنى ، پروردگارت را به ياد آر و بگو : اميد كه پروردگارم مرا به راهى كه نزديكتر از اين به صواب است ، هدايت كند» .

حديث :

۱۰۰۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نشانه كامل بودن ايمان بنده اين است كه در هر كارى «اِن شاء اللّه » بگويد .

۱۰۰۶۶.امام على عليه السلام :سوگند به خدا ـ سوگندى كه در آن مشيّت خدا را استثنا مى كنم ـ نفْس خود را چنان رياضت دهم كه اگر براى خوراك خود به قُرص نانى دست يابد ، شاد گردد و از نانخورش به نمك قناعت كند .

۱۰۰۶۷.امام على عليه السلام :گروهى از يهود چيزى از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيدند ، حضرت فرمود : فردا بياييد تا جوابتان را بدهم ـ و اِن شاء اللّه نگفت ـ ؛ پس تا چهل روز از آمدن جبرئيل عليه السلام نزد پيامبر جلوگيرى شد . و پس از آن، بر پيامبر فرود آمد و گفت : «هرگز در مورد چيزى مگوى كه من آن را فردا انجام خواهم داد. مگر خداوند بخواهد، و چون فراموش كنى، پروردگارت را به ياد آور و بگو: اميد كه پروردگارم مرا به راهى كه نزديك تر از اين به صواب است، هدايت كند» .