۱۰۷۹۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن صَلّى و أقبَلَ على صلاتِهِ لَم يُحَدِّثْ نفسَهُ و لم يَسْهُ فيها، أقبَلَ اللّهُ علَيهِ ما أقبَلَ علَيها، فربَّما رُفِعَ نِصفُها و ثُلثُها و رُبعُها و خُمسُها، و إنّما اُمِرَ بالسُـنَّةِ لِيُكَمَّلَ ما ذَهَبَ مِنَ المَكتوبَةِ . ^۱

(انظر) وسائل الشيعة : 3 / 20 باب 8 .

2257

إقبالُ اللّهِ عَلى مَن يُقبِلُ عَلَيهِ

۱۰۷۹۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إذا قُمتَ في صلاتِكَ فَأقبِلْ على اللّهِ بِوَجهِكَ يُقبِلْ علَيكَ . ^۲

۱۰۷۹۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّي لاَُحِبُّ للرجُلِ مِنكُم المؤمنِ إذا قامَ في صلاةٍ فَريضَةٍ أن يُقبِلَ بقَلبِهِ إلى اللّهِ و لا يَشغَلَ قَلبَهُ بأمرِ الدنيا، فليسَ مِن مؤمِنٍ يُقبِلُ بِقَلبِهِ في صلاتِهِ إلى اللّهِ إلاّ أقبَلَ اللّهُ إلَيهِ بوَجهِهِ، و أقبَلَ بقُلوبِ المؤمنينَ إلَيهِ بالمَحَبَّةِ لَهُ بعدَ حُبِّ اللّهِ عَزَّ و جلَّ إيّاهُ . ^۳

۱۰۷۹۵.عنه عليه السلام :إذا قامَ العَبدُ إلى الصَّلاةِ أقبَلَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ علَيهِ بِوَجهِهِ، فلا يَزالُ مُقبِلاً علَيهِ حتّى يَلتَفِتَ ثلاثَ مَرّاتٍ، فإذا التَفَتَ ثلاثَ مَرّاتٍ أعرَضَ عَنهُ . ^۴

۱۰۷۹۲.امام صادق عليه السلام :هر كه نماز گزارد و به نمازش [با دل ]رو كند و با خودش فكر نكند و در نماز سهو و غفلت نكند ، تا وقتى كه به نماز رو دارد ، خداوند به او رو مى كند . گاه باشد كه نيمى از نماز، يا يك سوم آن، يا يك چهارمش و يا يك پنجم آن پذيرفته مى شود . به نمازهاى مستحب از آن رو دستور داده شده است تا آن مقدار از نمازهاى واجب را كه پذيرفته نشده، تكميل (جبران) كند .

2257

رو كردن خدا به كسى كه به او رو كند

۱۰۷۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه به نمازت ايستادى ، با دل به خدا رو كن تا او نيز به تو رو كند .

۱۰۷۹۴.امام صادق عليه السلام :دوست دارم كه فرد مؤمن شما هرگاه به نماز واجب مى ايستد ، با دل خويش به خداوند رو كند و دلش را مشغول امور دنيا نگرداند ؛ زيرا هيچ مؤمنى نيست كه در نمازش روى دل به خدا كند، مگر اين كه خداوند نيز به او توجّه كند و خداوند عزّ و جلّ او را دوست بدارد و محبّت دلهاىِ مؤمنان را نيز متوجّه او گرداند .

۱۰۷۹۵.امام صادق عليه السلام :هرگاه بنده به نماز ايستد ، خداوند عزّ و جلّ به او توجّه كند و پيوسته رو به او داشته باشد تا آن كه سه مرتبه متوجّه اين سو و آن سو شود . پس چون سه بار به هر سو نگريست ، خداوند از وى روى گرداند .

2256

دَورُ حُضورِ القَلبِ في قَبولِ الصَّلاةِ

۱۰۷۸۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا يَقبَلُ اللّهُ صلاةَ عَبدٍ لا يَحضُرُ قَلبُهُ مَع بَدَنِهِ . ^۱

۱۰۷۸۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ العَبدَ لَيُصَلِّي الصَّلاةَ لا يُكتَبُ لَهُ سُـدسُها و لا عُشرُها، و إنّما يُكتَبُ لِلعَبدِ مِن صَلاتِهِ ما عَقَلَ مِنها . ^۲

۱۰۷۹۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَقُومَنَّ أحَدُكُم في الصَّلاةِ مُتَكاسِلاً و لا ناعِسا، و لا يُفَكِّرَنَّ في نفسِهِ فإنّهُ بينَ يَدَي رَبِّهِ عَزَّ و جلَّ، و إنّما لِلعَبدِ مِن صلاتِهِ ما أقبَلَ علَيهِ مِنها بقَلبِهِ . ^۳

۱۰۷۹۱.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ لَمّا سَقَطَ رِداؤهُ عن أحَدِ مَنكِبَيهِ و لَم يُسَوِّه فَسُئلَ عن ذلكَ ـ: وَيحَكَ أ تَدرِي بينَ يَدَي مَن كُنتُ ؟! إنَّ العَبدَ لا يُقبَلُ مِن صلاتِهِ إلاّ ما أقبَلَ علَيهِ مِنها بقَلبِهِ . ^۴

2256

نقش حضور قلب در پذيرش نماز

۱۰۷۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند نماز بنده اى را كه دلش در كنار بدنش حضور ندارد ، نمى پذيرد .

۱۰۷۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[گاه] بنده نماز مى خواند، اما يك ششم و يك دهم آن هم برايش نوشته نمى شود ؛ تنها آن مقدار از نماز بنده به حساب مى آيد كه با شناخت و توجّه همراه باشد .

۱۰۷۹۰.امام على عليه السلام :هيچ يك از شما با كسالت و خواب آلودگى به نماز نايستد و به خودش نيز فكر نكند ؛ زيرا در پيشگاه پروردگارِ عزّ و جلّ خويش قرار دارد . بنده را همان مقدار از نمازش نصيب است كه با توجّهِ قلبى او همراه باشد .

۱۰۷۹۱.امام زين العابدين عليه السلامـ وقتى در حال نماز ردايش روى يك شانه اش افتاد و آن را مرتب نكرد و علّت آن پرسيده شد ـفرمود : واى بر تو! آيا مى دانى در پيشگاه چه كسى بودم؟ از نماز بنده همان مقدارى پذيرفته مى شود ، كه با توجّه قلبى همراه باشد .