۱۱۱۵۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إيّاكَ أن تَذكُرَ مِن الكلامِ ما يكونُ مُضحِكا؛ و إن حَكَيتَ ذلكَ عن غَيرِكَ . ^۱

۱۱۱۵۸.عنه عليه السلام :وَقِّرُوا أنفُسَكم عن الفُكاهاتِ، و مَضاحِكِ الحِكاياتِ، و مَحالِّ التُّرَّهاتِ . ^۲

۱۱۱۵۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :كانَ بالمَدينةِ رجُلٌ بَطّالٌ يَضحَكُ النَّاسُ منهُ ^۳ ، فقالَ : قد أعيانِي هذا الرجُلُ أن اُضحِكَهُ ـ يَعنِي عليَّ بنَ الحسينِ عليهما السلامـ قالَ : فَمَرَّ عَلِيٌّ عليه السلام و خَلفَهُ مَولَيانِ لَهُ، فجاءَ الرجُلُ حتّى انتَزَعَ رداءَهُ مِن رَقَبَتِهِ، ثُمّ مَضى فلَم يَلتَفِتْ إلَيهِ عَلِيٌّ عليه السلام ، فَاتَّبَعُوهُ و أخَذُوا الرِّداءَ مِنهُ، فَجاؤوا بهِ فَطَرَحُوهُ علَيهِ، فقالَ لَهُم : مَن هذا ؟ فقالوا لهُ : هذا رَجُلٌ بَطّالٌ يَضحَكُ منهُ أهلُ المَدينةِ، فقالَ : قُولُوا لَهُ : إنَّ للّهِِ يَوما يَخسَرُ فيهِ المُبطِلُونَ . ^۴

2335

النَّوادِرُ

۱۱۱۶۰.جَبرئيلُ عليه السلامـ للنبيِّ صلى الله عليه و آله و قد سَألَهُ عن عِلَّةِ عَدَمِ ضِحكِ مِيكائيلَ ـ: ما ضحِكَ مِيكائيلُ مُنذُ خُلِقَتِ النارُ . ^۵

۱۱۱۵۷.امام على عليه السلام :از گفتن سخنان خنده آور پرهيز كن ، گر چه آنها را از ديگرى نقل كنى .

۱۱۱۵۸.امام على عليه السلام :وقار خود را در برابر خوش مزگيها و حكايتهاى مضحك و ياوه ها و هرزه گوييها حفظ كنيد .

۱۱۱۵۹.امام صادق عليه السلام :در مدينه مرد بيكاره اى بود كه با حرفهاى خود مردم را مى خنداند . روزى گفت : جانم به لب رسيد و نتوانستم اين مرد ـ يعنى على بن الحسين عليهما السلام ـ را بخندانم . على بن الحسين عليه السلام روزى با دو نفر از غلامان خود عبور مى كرد كه آن مرد آمد و عباى آن حضرت را از دوشش كشيد و گريخت ، على بن الحسين عليه السلام به او توجهى نكرد ؛ آنها در پى آن مرد دويدند و عبا را از او گرفتند و آوردند و به دوش حضرت انداختند . حضرت پرسيد : اين مرد كيست؟ عرض كردند : مرد بيكاره اى است كه مردم مدينه را مى خنداند . حضرت فرمود : به او بگوييد : خداوند را روزى است كه هرزگان در آن روز زيان خواهند ديد .

2335

گوناگون

۱۱۱۶۰.جبرئيل عليه السلامـ در پاسخ به سؤال پيامبر صلى الله عليه و آله از علت نخنديدن ميكائيل ـعرض كرد : از زمانى كه آتش دوزخ آفريده شد ، ميكائيل ديگر نخنديد .

۱۱۱۵۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلامـ لهِشامٍ و هُو يَعِظُهُ ـ: إنّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ يُبغِضُ الضَّحّاكَ مِن غَيرِ عَجَبٍ، و المَشّاءَ إلى غَيرِ أرَبٍ . ^۱

۱۱۱۵۴.الإمامُ العسكريُّ عليه السلام :مِنَ الجَهلِ الضَّحكُ مِن غَيرِ عَجَبٍ . ^۲

(انظر) وسائل الشيعة : 8 / 479 باب 82 .

2334

الكلامُ المُضحِكُ المَذمومُ

الكتاب :

فَلَمّا جاءَهُمْ بِآياتِنا إذا هُمْ مِنْها يَضْحَكُونَ». ^۳

الحديث :

۱۱۱۵۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ لأبي ذَرٍّ و هُو يَعِظُهُ ـ: إنّ الرجُلَ لَيَتَكَلَّمُ بالكَلِمَةِ في المَجلسِ لِيُضحِكَهُم بها، فَيَهوي في جَهَنَّمَ ما بَينَ السماءِ و الأرضِ . ^۴

۱۱۱۵۶.عنه صلى الله عليه و آلهـ أيضا ـ: وَيلٌ لِلَّذِي يُحَدِّثُ فَيَكذِبُ لِيُضحِكَ القَومَ، وَيلٌ لَهُ، وَيلٌ لَهُ، وَيلٌ لَهُ ! ^۵

۱۱۱۵۳.امام كاظم عليه السلامـ در اندرز به هشام ـفرمود : خداوند عزّ و جلّ كسى را كه بدون تعجّب از امرى زياد مى خندد و كسى را كه بى هدف راه مى رود ، دشمن مى دارد .

۱۱۱۵۴.امام عسكرى عليه السلام :خنده اى كه از روى تعجّب نباشد ، نشان نابخردى است .

2334

سخن خنده آور نكوهيده

قرآن :

«پس چون [ موسى ] آيات ما را براى آنان بياورد ناگهان ايشان بر آنها خنديدند» .

حديث :

۱۱۱۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در اندرز به ابوذر ـفرمود : آدمى [گاه ]در جمعى براى خنداندن آنان سخنى مى گويد و به سبب آن به فاصله آسمان تا زمين در دوزخ فرو مى رود .

۱۱۱۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ نيز در اندرز به ابوذر ـفرمود : واى بر كسى كه براى خنداندن مردم، سخنِ دروغ بگويد ؛ واى بر او ، واى بر او ، واى بر او .