۱۱۴۴۴.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ أدَّبَ نَبيَّهُ صلى الله عليه و آله حتّى إذا أقامَهُ على ما أرادَ قالَ لَهُ : «وَ أْمُرْ بِالعُرْفِ و أَعْرِضْ عنِ الجاهِلِينَ»^۱ ، فلَمّا فَعَلَ ذلكَ لَهُ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله زَكّاهُ اللّهُ فقالَ : «وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظيمٍ» ، فَلَمّا زَكّاهُ فَوَّضَ إلَيهِ دِينَهُ فقالَ : «ما آتاكُمُ الرَّسولُ فَخُذُوهُ و ما نَهاكُم عَنهُ فَانْتَهُوا» . ^۲

(انظر) الشورى : باب 2117 .

2396

أفضلُ الطّاعاتِ

۱۱۴۴۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أفضَلُ الطّاعاتِ هَجرُ اللَّذّاتِ . ^۳

۱۱۴۴۶.عنه عليه السلام :أفضَلُ الطّاعاتِ العُزُوفُ عنِ اللَّذّاتِ . ^۴

۱۱۴۴۷.عنه عليه السلام :أفضَلُ الوَرَعِ تَجَنُّبُ الشَّهَواتِ . ^۵

(انظر) رضوان اللّه : باب 1527 .
العمل : باب 2899 .
عنوان 535 «الهوى» .

۱۱۴۴۴.امام صادق عليه السلام :خداوند پيامبر خود را تربيت كرد و چون او را بدان سان كه خواست ساخت ، به او فرمود : «به نيكى فرمان ده و از نادانان روى گردان» . چون رسول خدا صلى الله عليه و آله چنين كرد ، خداوند او را ستود و فرمود : «تو را خويى والاست» و چون بدين گونه وى را ستود ، دين خود را به او وا گذار نمود و فرمود : «هرچه را پيامبر براى شما آورده بگيريد و از هرچه بازتان داشته است ، باز ايستيد» .

2396

برترين طاعتها

۱۱۴۴۵.امام على عليه السلام :برترين طاعتها ، ترك لذّتها [ى نامشروع ] است .

۱۱۴۴۶.امام على عليه السلام :برترين طاعتها ، كناره گرفتن از لذّتها[ى نامشروع ]است .

۱۱۴۴۷.امام على عليه السلام :برترين پارسايى ، دورى كردن از شهوتهاست .

الحديث :

۱۱۴۴۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إن أطَعتُمُونِي فَإنّي حامِلُكُم إن شاءَ اللّهُ على سبيلِ الجَنَّةِ، و إن كانَ ذا مَشَقَّةٍ شَديدَةٍ و مَذاقَةٍ مَريرَةٍ . ^۱

۱۱۴۴۱.عنه عليه السلامـ مِن كتابِهِ لِلأشترِ حينَ وَلاّهُ مِصرَ ـ: وَ اردُدْ إلى اللّهِ و رسولِهِ ما يُضلِعُكَ مِن الخُطُوبِ، و يَشتَبِهُ علَيكَ مِن الاُمورِ؛ فقد قالَ اللّهُ تعالى لِقَومٍ أحَبَّ إرشادَهُم : «يا أَيُّها الذينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللّهَ و أَطِيعُوا الرَّسولَ و أُولِي الأَمْرِ مِنْكُمْ فإِنْ تَنازَعْتُمْ في شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلى اللّهِ و الرَّسولِ» فالرَّدُّ إلى اللّهِ الأخذُ بِمُحكَمِ كتابِهِ، و الرَّدُّ إلى الرَّسولِ الأخذُ بِسُنَّتِهِ الجامِعَةِ غيرِ المُفَرِّقَةِ . ^۲

۱۱۴۴۲.عنه عليه السلامـ مِن كتابٍ لَهُ إلى أهلِ مصرَ لمّا وَلّى علَيهِمُ الأشتَرَ ـ: أمّا بعدُ، فقد بَعَثتُ إلَيكُم عَبدا مِن عِبادِ اللّهِ، لا يَنامُ أيَّامَ الخَوفِ ......... فَاسمَعُوا لَهُ و أطِيعُوا أمرَهُ فيما طابَقَ الحَقَّ، فإنّهُ سَيفٌ مِن سُيُوفِ اللّهِ . ^۳

۱۱۴۴۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ أدَّبَ نَبِيَّهُ على مَحَبَّتِهِ، فقالَ : «و إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظيمٍ»^۴ ثُمّ فَوَّضَ إلَيهِ فقالَ عَزَّ و جلَّ : «و ما آتاكُمُ الرَّسولُ فَخُذُوهُ و ما نَهاكُمْ عَنهُ فَانْتَهُوا»^۵ . ^۶

حديث :

۱۱۴۴۰.امام على عليه السلام :اگر اطاعتم كنيد ، به خواست خدا شما را به راه بهشت مى برم ، هرچند راهى پر رنج و پر مرارت باشد .

۱۱۴۴۱.امام على عليه السلامـ در فرمان ولايت مصر به مالك اشتر ـنوشت: مسائل دشوارى را كه از پس آنها برنمى آيى و امورى را كه در آنها شبهه و ترديد دارى ، به خدا و رسول او ارجاع ده ؛ چه ، خداى متعال به كسانى كه دوست داشته ارشادشان كند ، فرموده است : «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا فرمان بريد و رسول و اولو الامر خود را اطاعت كنيد و چنانچه درباره چيزى اختلاف كرديد ، آن را به خدا و رسول ارجاع دهيد» . ارجاع دادن به خداوند ، همان عمل كردن به محكمات كتاب اوست و ارجاع دادن به رسول همان عمل كردن به سنّت اوست كه مايه اتحاد و همبستگى است و از پراكندگى و جدايى جلوگيرى مى كند .

۱۱۴۴۲.امام على عليه السلامـ پس از سپردن ولايت مصر به مالك اشتر ، در نامه اى به مردم مصر ـنوشت : اما بعد ، من بنده اى از بندگان خدا را سوى شما فرستادم كه به روزگار ترس ، نمى خوابد ......... پس، از او حرف شنوى داشته باشيد و فرمانش را ، تا جايى كه با حق سازگار است ، اطاعت كنيد ؛ زيرا كه او شمشيرى از شمشيرهاى خداست .

۱۱۴۴۳.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ پيامبرش را بر مهر و محبّت خويش تربيت كرد و سپس فرمود : «راستى كه تو را خويى والا است» .
آنگاه [كار دين و امّت را ]به او وا گذارد و فرمود : «هرچه را پيامبر براى شما آورده بگيريد و از آنچه بازتان داشته است ، باز ايستيد» .