۱۱۵۸۲.لقمانُ عليه السلام :إذا دَعَتكَ القُدرَةُ إلى ظُلمِ الناسِ فَاذكُرْ قُدرَةَ اللّهِ علَيكَ . ^۱

2422

إمهالُ الظَّالِمِ

الكتاب :

(وَ لاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِيلَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمَا وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ) . ^۲

الحديث :

۱۱۵۸۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ يُمهِلُ الظَّالِمَ حتّى يقولَ : قد أهمَلَنِي! ثُمّ يَأخُذُهُ أخذَةً رابِيَةً، إنّ اللّهَ حَمِدَ نفسَهُ عِندَ هَلاكِ الظّالِمِينَ فقالَ : «فَقُطِعَ دَابِرُ القَوْمِ الّذينَ ظَلَمُوا وَ الحَمْدُ للّهِِ رَبِّ العالَمِينَ»^۳ . ^۴

۱۱۵۸۴.عنه صلى الله عليه و آلهـ في قولِهِ تعالى :«و كَذلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذا أَخَذَ القُرى و هِيَ ظالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَليمٌ شَديدٌ»^۵ـ: إنَّ اللّهَ يُمهِلُ الظَّالِمَ حتّى إذا أخَذَهُ لَم يَنفَلِت . ^۶

۱۱۵۸۲.لقمان عليه السلام :هر گاه قدرت تو را وا داشت كه به مردم ستم كنى ، قدرتى را كه خدا بر تو دارد، به ياد آر .

2422

مهلت دادن به ستمگر

قرآن :

«كسانى كه كافر شدند البته مپندارند كه مهلتى كه آنان را مى دهيم برايشان بهتر است ، بلكه آنان را مهلت مى دهيم تا بر گناهشان بيفزايند و آنان را عذابى خوار كننده است» .

حديث :

۱۱۵۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به ستمگر چندان مهلت مى دهد كه مى گويد مرا وا گذاشته است، سپس او را به گرفتنى سخت فرو گرفت. خداوند پس از نابود كردن ستمگران، خود را حمد و سپاس گفته و فرموده است : «و دنباله گروهى كه ستم مى كردند قطع شد و خدا را سپاس كه پروردگار جهانيان است» .

۱۱۵۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره آيه «و چنين بود به قهر گرفتن پروردگارت وقتى [اهالى ]آن دهكده ها را كه ستمگر بودند [به قهر ]مى گرفت؛ آرى! گرفتن وى دردناك و سخت است» ـفرمود : خداوند، ستمگر را چندان مهلت مى دهد كه وقتى او را گرفت ، ديگر خلاصش نكند .

(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبا أَوْ كَذَّبَ بِالحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً للكَافِرِينَ) . ^۱

(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ المُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ) . ^۲

(فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ أَ لَيسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً للْكَافِرِينَ) . ^۳

الحديث :

۱۱۵۷۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أجوَرُ الناسِ مَن عَدَّ جَورَهُ عَدلاً مِنهُ . ^۴

2421

ما يَنبغِي عِندَ الهَمِّ بِالظُّلمِ

۱۱۵۸۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اُذكُرْ عِندَ الظُّلمِ عَدلَ اللّهِ فيكَ، و عِندَ القُدرَةِ قُدرَةَ اللّهِ علَيكَ . ^۵

۱۱۵۸۱.عنه عليه السلام :إذا حَدَتكَ القُدرَةُ على ظُلمِ الناسِ، فَاذكُرْ قُدرَةَ اللّهِ سبحانَهُ على عُقُوبَتِكَ ، و ذَهابَ ما أتَيتَ إلَيهِم عَنهُم و بَقاءَهُ علَيكَ . ^۶

«و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند؟ آيا در جهنم جايگاهى براى كافران نيست ؟» .

«و كيست ستمكارتر از آن كس كه آيات پروردگارش به او تذكار داده شد ، پس از آنها روى بگرداند ؟ قطعاً ما از گنهكاران انتقام گيرندگانيم» .

«پس ، كيست ستمكارتر از آن كه بر خدا دروغ بست و سخن راستى را كه سوى او آمد دروغ دانست ؟ مگر در جهنم جايگاهى براى كافران نيست ؟» .

حديث :

۱۱۵۷۹.امام على عليه السلام :ستمكارترين مردم كسى است كه ستمِ خود را دادگرىِ خويش شمارد .

2421

آنچه هنگام ستم كردن شايسته است در نظر گرفته شود

۱۱۵۸۰.امام على عليه السلام :هنگام ستم ، عدالت خداوند را كه با تو خواهد داشت به ياد آر و هنگام قدرت ، از قدرت خدا بر خودت ياد كن .

۱۱۵۸۱.امام على عليه السلام :هرگاه قدرتْ تو را به ستم كردن بر مردم برانگيخت ، به ياد آر كه خداوند سبحان بر كيفر دادن تو تواناست و ستمى كه به مردم روا مى دارى ، مى گذرد ، ولى گناه و كيفرش براى تو مى ماند .