(انظر) عنوان 496 «الإملاء».

2423

الظَّالِمُ و ذِكرُ اللّهِ

۱۱۵۸۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أوحَى اللّهُ عَزَّ و جلَّ إلَيَّ : يا أخا المُرسَلِينَ ، يا أخا المُنذِرِينَ ، أنذِرْ قَومَكَ أن لا يَدخُلُوا بَيتا مِن بُيُوتِي إلاّ بقُلوبٍ سَلِيمَةٍ و ألسُنٍ صادِقَةٍ، و أيدٍ نَقِيَّةٍ ، و فُروجٍ طاهِرَةٍ، و لا يَدخُلُوا بَيتا مِن بُيوتِي و لأَِحَدٍ مِن عِبادِي عِندَ أحَدٍ مِنهُم ظُلامَةٌ فإنّي ألعَنُهُ ما دامَ قائما بينَ يَدَيَّ يُصَلِّي حتَّى يَرُدَّ تلكَ الظُّلامَةَ إلى أهلِها . ^۱

۱۱۵۹۰.بحار الأنوار :أوحَى اللّهُ عَزَّ و جلَّ إلى داوودَ عليه السلام: قُل لِلظَّالِمِينَ لا يَذكُرُونَني؛ فإنّهُ حَقّا عليَّ أن أذكُرَ مَن ذَكَرَني، و إنَّ ذِكرِي إيّاهُم أن ألعَنَهُم . ^۲

2423

ستمگر و ياد خدا

۱۱۵۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ به من وحى فرمود كه : اى از تبار پيامبران! اى از تبار هشدار دهندگان! به مردم خود هشدار ده كه به خانه اى (مسجد) از خانه هاى من قدم نگذارند ، مگر با دلهايى پاك و سالم و زبانهايى راستگو و دستهايى پاكيزه و عورتهايى پاك. و نيز هيچ يك از بندگان من كه مظلمه اى به گردن دارد قدم در هيچ يك از خانه هاى من نگذارد ؛ زيرا تا زمانى كه در پيشگاه من به نماز و نيايش ايستاده است ، پيوسته نفرينش كنم ، مگر آن گاه كه آن مظلمه را به صاحبش برگرداند .

۱۱۵۹۰.بحار الأنوار :خداوند عزّ و جلّ به داود عليه السلام وحى فرمود كه به ستمگران بگو : مرا ياد نكنند ؛ زيرا بر من است كه هر كس يادم كند ، يادش كنم و ياد من از ستمگران، لعنت كردن آنهاست .

۱۱۵۸۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :و لَئن أمهَلَ الظَّالِمَ فلَن يَفُوتَ أخذُهُ و هُو لَهُ بِالمِرصادِ على مَجازِ طَرِيقِهِ ، و بِمَوضِعِ الشَّجا مِن مَساغِ رِيقِهِ . ^۱

۱۱۵۸۶.عنه عليه السلام :ظُلامَةُ المَظلومينَ يُمهِلُها اللّهُ سبحانَهُ و لا يُهمِلُها . ^۲

۱۱۵۸۷.عنه عليه السلام :ليسَ شَيءٌ أدعى إلى تَغييرِ نِعمَةِ اللّهِ و تَعجِيلِ نِقمَتِهِ مِن إقامَةٍ على ظُلمٍ، فإنَّ اللّهَ سَميعٌ دَعوَةَ المُضطَهَدِينَ، و هُو للظَّالِمِينَ بِالمِرصادِ . ^۳

۱۱۵۸۸.تفسير نور الثقلين :قال الإمامُ الباقرُ عليه السلام : أملَى اللّهُ عزّ و جلّ لِفرعَونَ ما بينَ الكَلِمَتَينِ ......... أربَعينَ سَنَةً، ثُمّ أخَذَهُ اللّهُ نَكالَ الآخِرَةِ و الاُولى، و كانَ بينَ أن قالَ اللّهُ عزّ و جلّ لموسى و هارونَ عليهما السلام : «قد أُجِيبَتْ دَعوَتُكُما»^۴ و بينَ أن عَرَّفَهُ اللّهُ تعالى الإجابَةَ أربَعينَ سَنَةً . ـ ثُمّ قالَ : ـ قالَ جَبرَئيلُ عليه السلام: نازَلتُ رَبّي في فِرعَونَ مُنازَلَةً شَديدةً، فقلتُ : يا رَبِّ تَدَعُهُ و قد قالَ : أنا رَبُّكُمُ الأعلى ؟! فقالَ : إنّما يقولُ مِثلَ هذا عبدٌ مِثلُكَ . ^۵ و في خبرٍ عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله : قالَ جَبرَئيلُ: قلتُ : يا رَبِّ تَدَعُ فِرعَونَ و قد قالَ : أنا رَبُّكُم الأعلى ؟! فقالَ : إنّما يقولُ هذا مِثلُكَ مَن يَخافُ الفَوتَ . ^۶

۱۱۵۸۵.امام على عليه السلام :اگر [خدا] ستمگر را مهلت دهد، از دستش نرسته است، بلكه در جاى غم و اندوه بر سر راهش و در گلوگاه او ، آنجا كه آب دهان فرو برده مى شود در كمين اوست .

۱۱۵۸۶.امام على عليه السلام :خداوند سبحان ستمِ ستمديدگان را مهلت مى دهد ، اما ناديده نمى گيرد .

۱۱۵۸۷.امام على عليه السلام :در زوال نعمت خدا و شتاب بخشيدن به خشم و انتقام او ، چيزى كارگرتر از ستمگرى نيست ؛ زيرا خداوند دعاى ستمديدگان را مى شنود و در كمين ستمگران است .

۱۱۵۸۸.تفسير نور الثقلين :امام باقر عليه السلام فرمود : خداوند عزّ و جلّ ميان دو كلمه ، چهل سال به فرعون مهلت داد . آنگاه او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار كرد . از زمانى كه خداوند عزّ و جلّ به موسى و هارون عليهما السلام فرمود : «هر آينه دعاى شما دو تن اجابت شد» تا زمانى كه خداوند متعال اجابتش را به موسى معلوم كرد ، چهل سال طول كشيد. حضرت سپس فرمود : جبرئيل عليه السلام گفت : من درباره فرعون با پروردگارم سخت بحث كردم و عرض كردم : پروردگارا! او را كه گفته «اَنا ربّكم الاَعلى» رها ساخته اى؟! خداوند فرمود : اين را بنده اى مثل تو مى گويد . و در خبرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله آمده است : جبرئيل گفت : عرض كردم : پروردگارا! فرعون را كه نداى «اَنا رّبكم الاَعلى» ، سر داده است رها مى كنى؟! خداوند فرمود : اين حرف را كسى مانند تو مى زند كه مى ترسد از دستش برود .