۱۱۶۰۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لَولا حُضُورُ الحاضِرِ، و قِيامُ الحُجَّةِ بِوُجودِ الناصِرِ، و ما أخَذَ اللّهُ عَلَى العُلَماءِ أن لا يُقارُّوا على كِظَّةِ ظالِمٍ، و لا سَغَبِ مَظلومٍ ، لأَلقَيتُ حَبلَها على غاربِهِا . ^۱

۱۱۶۰۳.عنه عليه السلامـ في وصيَّتِهِ للحَسَنَينِ عليهما السلام ـ: كُونا لِلظَّالِمِ خَصما و للمَظلومِ عَونا . ^۲

۱۱۶۰۴.عنه عليه السلام :أيُّها الناسُ ، أعِينُونِي على أنفُسِكُم، و اَيمُ اللّهِ لأَنصِفَنَّ المَظلومَ مِن ظالِمِهِ، و لأقُودَنَّ الظَّالِمَ بخَزامَتِهِ، حتّى اُورِدَهُ مَنهَلَ الحَقِّ و إن كانَ كارِها . ^۳

۱۱۶۰۵.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ مِن دعائهِ في مَكارمِ الأخلاقِ ـ: و اجعَلْ لي يَدا عَلى مَن ظَلَمَنِي، و لِسانا عَلى مَن خاصَمَني ، و ظَفَرا بمَن عانَدَني، و هَب لي مَكرا على مَن كايَدَني، و قُدرَةً على مَنِ اضطَهَدَني . ^۴

۱۱۶۰۲.امام على عليه السلام :اگر نبود حضور آن جمعيت و تمام شدن حجّت با وجود يار و ياور و اگر نبود كه خداوند از دانايان پيمان گرفته است كه بر سيرى ستمگر و گرسنگى ستمديده رضايت ندهند ، هر آينه مهار شتر خلافت را بر شانه اش مى انداختم .

۱۱۶۰۳.امام على عليه السلامـ در سفارش به حسنين عليهما السلام ـنوشت : خصم ستمگر و يار ستمديده باشيد .

۱۱۶۰۴.امام على عليه السلام :اى مردم! براى خودتان به من كمك كنيد . سوگند به خدا كه دادِ ستمديده را از ستمگر مى ستانم و مهارِ ستمگر را مى كشم ، تا او را به آبشخور حق در آورم ، هر چند خود نخواهد .

۱۱۶۰۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى مكارم الاخلاق ـگفت : [خدايا!] براى من در برابر كسى كه به من ستم كند ، دستى و در برابر كسى كه با من مجادله و ستيز مى كند ، زبانى قرار ده و بر آن كه با من دشمنى مى كند ، پيروزيم ده و در برابر كسى كه به من نيرنگ مى زند ، مرا نيرنگى ببخش و در برابر كسى كه به من ستم مى كند ، قدرتى قرار ده .

۱۱۶۰۰.كنز العمّال عن عائشةِ :ما رَأيتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله مِن ظُلامَةٍ ظُلِمَها قَطُّ إلاّ أن يُنتَهَكَ مِن مَحارِمِ اللّهِ شَيءٌ، فإذا انتُهِكَ مِن مَحارِمِ اللّهِ شَيءٌ كانَ أشَدَّهُم في ذلكَ . ^۱

2428

الانتِقامُ مِنَ الظَّالِمِ

الكتاب :

(وَ الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ البَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ) . ^۲

الحديث :

۱۱۶۰۱.عيسى عليه السلام :بحقٍّ أقولُ لكُم : إنَّ الحَريقَ لَيَقَعُ في البَيتِ الواحِدِ فلا يَزالُ يَنتَقِلُ مِن بَيتٍ إلى بَيتٍ حتّى تَحتَرِقَ بُيوتٌ كثيرَةٌ، إلاّ أن يُستَدرَكَ البَيتُ الأوَّلُ فَيُهدَمَ مِن قَواعِدِهِ فلا تَجِدَ فيهِ النارُ مَحَلاًّ، و كذلكَ الظَّالِمُ الأوَّلُ لو اُخِذَ على يَدَيهِ لَم يُوجَدْ مِن بَعدِهِ إمامٌ ظالِمٌ فَيَأتَمُّونَ بهِ ( فَيُؤْتَمُّ بهِ ) ، كما لَو لَم تَجِدِ النارُ في البَيتِ الأوَّلِ خَشَبا و ألواحا لَم تُحرِقْ شيئا . ^۳

۱۱۶۰۰.كنز العمّالـ به نقل از عايشه ـ: هرگز نديدم رسول خدا صلى الله عليه و آله از ظلمى كه به او شده است انتقام بگيرد ، مگر آن گاه كه چيزى از حرمتهاى خدا هتك مى شد ؛ و همين كه هتك حرمتى از حرمتهاى الهى مى شد ، از همه سختگيرتر بود .

2428

انتقام گرفتن از ستمگر

قرآن :

«و كسانى كه چون به ايشان ستم رسد ، انتقام مى گيرند» .

حديث :

۱۱۶۰۱.عيسى عليه السلام :حقيقت را به شما مى گويم ؛ اگر اتاقى آتش بگيرد ، آن آتش پيوسته از اتاقى به اتاق ديگر سرايت مى كند تا جايى كه اتاقهاى بسيارى مى سوزد ، مگر اين كه همان نخستين اتاق را دريابند و آن را از بيخ و بن براندازند ، كه در اين صورت جايى براى آتش نخواهد ماند . چنين است ستمگرِ نخست ، كه اگر جلو دستش گرفته شَود ، ديگر بعد از او پيشواى ستمگرى پيدا نخواهد شد كه ديگران از او پيروى كنند . چونان كه اگر آتش در اولين خانه ، چوب و تخته اى نيابد چيزى را نمى سوزاند .