۱۳۲۰۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إذا عَلِمَ اللّهُ تَعالى حُسنَ نِيَّةٍ مِن أحَدٍ اكتَنَفَهُ بِالعِصمَةِ . ^۱

۱۳۲۱۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أيُّما مُؤمِنٍ أقبَلَ قِبَلَ ما يُحِبُّ اللّهُ ، أقبَلَ اللّهُ عَلَيهِ قِبَلَ كُلِّ ما يُحِبُّ ، و مَنِ اعتَصَمَ بِاللّهِ بِتَقواهُ عَصَمَهُ اللّهُ ، و مَن أقبَلَ اللّهُ عَلَيهِ و عَصَمَهُ لَم يُبالِ لَو سَقَطَتِ السَّماءُ عَلَى الأرضِ ، و إن نَزَلَت نازِلَةٌ عَلى أهلِ الأرضِ فشَـمِلَهُم بَلِيَّةٌ كانَ في حِرزِ اللّهِ بِالتَّقوى مِن كُلِّ بَلِيَّةٍ ، أ لَيسَ اللّهُ تَعالى يَقولُ : «إنَّ المُتَّقينَ في مَقامٍ أمينٍ» ؟ ! ^۲

(انظر) الذِّكر : باب 1344. الذنب : باب 1392.
الشيطان : باب 1999.
الشريعة :باب 1966 حديث 9444.
العشق : باب 2696.
النيّة : باب 3923.

۱۳۲۰۹.امام باقر عليه السلام :هر گاه خداوند متعال بداند كسى حسن نيّت دارد، او را در پناه خود حفظ كند.

۱۳۲۱۰.امام صادق عليه السلام :هر مؤمنى كه به سوى آن چه خدا دوست دارد روى آورد، خداوند نيز به سوى هر چه او دوست دارد روى كند و هر كه با تقواى خدا به او پناه جويد، خداوند او را [از گناه ]نگاه دارد و هر كه خدا به او روى كند و نگهش دارد، اگر آسمان هم به زمين افتد، ديگر برايش اهميتى ندارد و اگر بلايى بر زمينيان فرود آيد و همه آنها را فرا گيرد، او به سبب تقوا از هر گونه بلايى در پناه خداست. مگر نه اين كه خداوند متعال مى فرمايد: «همانا پرهيزگاران در جايگاهى امن هستند»؟

۱۳۲۰۴.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: إلهي ، أسكَنتَنا دارا حَفَرتْ لَنا حُفَرَ مَكرِها ......... بِكَ نَعتَصِمُ مِنَ الاغتِرارِ بِزَخارِفِ زينَتِها ......... إلهي فزَهِّدنا فيها و سَلِّمنا مِنها بِتَوفيقِكَ و عِصمَتِكَ . ^۱

۱۳۲۰۵.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: اللّهُمّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِهِ ، وَ احفَظْنا مِن بَينِ أيدينا و مِن خَلفِنا ، و عَن أيمانِنا و عَن شَمائلِنا ، و مِن جَميعِ نَواحينا ، حِفظا عاصِما مِن مَعصِيَتِكَ ، هادِيا إلى طاعَتِكَ ، مُستَعمِلاً لِمَحَبَّتِكَ . ^۲

۱۳۲۰۶.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: و طَهِّرْني بِالتَّوبَةِ ، و أيِّدْني بِالعِصمَةِ ، و استَصلِحْني بِالعافِيَةِ. ^۳

۱۳۲۰۷.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: اللّهُمَّ ، خُذْ لِنَفسِكَ مِن نَفسـي ما يُخَلِّصُها ؛ و أبقِ لِنَفسي مِن نَفسي ما يُصلِحُها ، فإنَّ نَفسي هالِكَةٌ أو تَعصِمَها . ^۴

۱۳۲۰۸.عنه عليه السلامـ مِن دُعائهِ في يَومِ عَرَفةَ ـ: و هَبْ لي عِصمَةً تُدنِيني مِن خَشيَتِكَ ، و تَقطَعُني عَن رُكوبِ مَحارِمِكَ ، و تَفُكُّني مِن أسرِ العَظائم ، و هَبْ لِيَ التَّطهيرَ مِن دَنَسِ العِصيانِ . ^۵

۱۳۲۰۴.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : الهى! ما را در سرايى جاى دادى كه گودالهاى مكر و فريبكارى خود را براى ما كنده است ......... از فريفته شدن به زرق و برق زيورهاى آن به تو پناه مى بريم ......... خداى من! ما را به اين سرا و فريبندگيهاى آن بى اعتنا فرما و با توفيق و محافظت خود ما را از آن به سلامت دار.

۱۳۲۰۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : بار خدايا! بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را از پيش رو و از پشت سر و از راست و از چپ و از همه سويمان چنان محافظت فرما كه ما را از نافرمانى تو نگاه دارد و به فرمان بردن از تو رهنمون شود و در راه محبّت تو به كارمان گيرد.

۱۳۲۰۶.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : مرا با توبه پاك گردان و با نگاه داشت و مراقبت [خود] كمك فرما و با عافيت [بخشى خود از بلا و گناه] مرا به صلاح و درستى درآور.

۱۳۲۰۷.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات ـگفت : بار خدايا! از نفّس من آن چه او را مى رهاند و خالص مى گرداند، براى خود بگير و آن چه او را به صلاح و درستى مى كشاند، براى من بگذار؛ زيرا نفْس من در معرض هلاكت است، مگر اين كه تو آن را نگاه دارى.

۱۳۲۰۸.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى روز عرفه ـگفت : مرا نگهدارى و مصونيتى بخش كه به ترس از تو نزديكم گرداند و از ارتكاب حرامهاى تو بازم دارد و از بندِ گناهان بزرگ آزادم سازد و از پلشتىِ گناه و نافرمانى، پاكيزه ام گردان.