۱۱۹۳۱.عنه عليه السلام :عُجبُ المَرءِ بِنَفسِهِ أحَدُ حُسّادِ عَقلِهِ . ۱
۱۱۹۳۲.عنه عليه السلام :مَن اُعجِبَ بِفِعلِهِ اُصيبَ بِعَقلِهِ . ۲
۱۱۹۳۳.عنه عليه السلام :رِضاكَ عَن نَفسِكَ مِن فَسادِ عَقلِكَ . ۳
۱۱۹۳۴.عنه عليه السلام :آفَةُ الُّلبِّ العُجبُ . ۴
۱۱۹۳۵.عنه عليه السلام :اِتَّهِموا عُقولَكُم؛ فإنَّهُ مِنَ الثِّقَةِ بِها يَكونُ الخَطاءُ . ۵
۱۱۹۳۶.عنه عليه السلام :المُعجَبُ لا عَقلَ لَهُ . ۶
۱۱۹۳۷.عنه عليه السلام :العُجبُ يُفسِدُ العَقلَ . ۷
۱۱۹۳۸.عنه عليه السلام :إزراءُ الرَّجُلِ عَلى نَفسِهِ بُرهانُ رَزانَةِ عَقلِهِ و عُنوانُ وُفورِ فَضلِهِ، إعجابُ المَرءِ بِنَفسِهِ بُرهانُ نَقصِهِ و عُنوانُ ضَعفِ عَقلِهِ . ۸
(انظر) العقل : باب 2771 ـ 2773.
۱۱۹۳۱.امام على عليه السلام :خودپسندى انسان، يكى از حسودان خرد اوست.
۱۱۹۳۲.امام على عليه السلام :هركه از كردار خود خوشش آيد، خردش آسيب بيند.
۱۱۹۳۳.امام على عليه السلام :از خود راضى بودن تو، ناشى از تباهى خرد توست.
۱۱۹۳۴.امام على عليه السلام :آفت خرد، خودپسندى است.
۱۱۹۳۵.امام على عليه السلام :به خردهايتان خوش بين نباشيد؛ زيرا خطا، ناشى از اعتماد كردن به آنهاست.
۱۱۹۳۶.امام على عليه السلام :خودپسند را خِردى نيست.
۱۱۹۳۷.امام على عليه السلام :خودپسندى، خرد را تباه مى كند.
۱۱۹۳۸.امام على عليه السلام :انتقاد كردن آدمى از خود، دليل استوارى خرد و نشانگر فراوانى فضل اوست . خودپسندى آدمى، دليل بر كمبود او و نشانه سستى خرد اوست.