۱۳۴۰۶.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ سُبحانَهُ قَد وَضَعَ العِقابَ عَلى مَعاصيِهِ زِيادَةً ^۱ لِعِبادِهِ عَن نِقمَتِهِ . ^۲

۱۳۴۰۷.عنه عليه السلامـ في صِفَةِ الدنيا ـ: ما أصِفُ مِن دارٍ أوَّلُها عَناءٌ ، و آخِرُها فَناءٌ ، في حَلالِها حِسابٌ ، و في حَرامِها عِقابٌ؟! ^۳

۱۳۴۰۸.عنه عليه السلامـ أيضا ـ: تَغُرُّ و تَضُرُّ و تَمُرُّ ، إنَّ اللّهَ تَعالى لَم يَرضَها ثَوابا لأِولِيائهِ ، و لا عِقابا لأِعدائهِ . ^۴

۱۳۴۰۹.عنه عليه السلام :ألا إنَّ اللّهَ تَعالى قَد كَشَفَ الخَلقَ كَشفَةً ، لا أنَّهُ جَهِلَ ما أخفَوهُ مِن مَصونِ أسرارِهِم و مَكنونِ ضَمائرِهِم ، و لكِنْ لِيَبلُوَهُم أيُّهُم أحسَنُ عَمَلاً ، فيَكونَ الثَّوابُ جَزاءً ، و العِقابُ بَواءً . ^۵

۱۳۴۱۰.عنه عليه السلام :إنَّهُ لَيسَ شَيءٌ بِشَرٍّ مِنَ الشَّرِّ إلاّ عِقابُهُ ، و لَيسَ شَيءٌ بِخَيرٍ مِنَ الخَيرِ إلاّ ثَوابُهُ . ^۶

۱۳۴۰۶.امام على عليه السلام :خداوند سبحان كيفر را براى نافرمانى از خود قرار داد، تا بندگانش را از خشم خويش [گناهانى كه موجب خشم و انتقام او مى شود ]نگه دارد.

۱۳۴۰۷.امام على عليه السلامـ در وصف دنيا ـفرمود : چه بگويم در وصف سرايى كه آغازش رنج است و فرجامش نيستى! حلال آن حساب دارد و حرامش عقاب.

۱۳۴۰۸.امام على عليه السلامـ درباره دنيا ـفرمود : مى فريبد و زيان مى رساند و مى گذرد. خداوند متعال راضى نشده است كه دنيا را پاداش دوستان خود و كيفر دشمنانش قرار دهد.

۱۳۴۰۹.امام على عليه السلام :بدانيد كه خداوند بزرگ خلايق را در بوته آزمايش نهاد، نه اين كه آنچه را در درون و ضماير خود نهفته داشتند، نمى دانست؛ بلكه تا آنان را بيازمايد كه عمل كدام يك بهتر است، تا ثواب، پاداش [كارِ نيكِ آنها ]باشد و عقاب و كيفر، سزا[ى كارِ بدشان].

۱۳۴۱۰.امام على عليه السلام :چيزى بدتر از بدى نيست، مگر كيفر بدى و چيزى خوبتر از خوبى نيست، مگر پاداش خوبى.

2730

العِقابُ

الكتاب :

ما يُقالُ لَكَ إلاَّ ما قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ إنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ ألِيمٍ» . ^۱

وَ إذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إلَى يَوْمِ الْقِيامَةِ مَن يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ إنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقابِ وَ إنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ» . ^۲

اعْلَمُوا أنَ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ وَ أنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» . ^۳

الحديث :

۱۳۴۰۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ في صِفَةِ اللّهِ سُبحانَهُ ـ: و لا يَشغَلُهُ غَضَبٌ عَن رَحمَةٍ ، و لا تُولِهُهُ رَحمَةٌ عَن عِقابٍ . ^۴

۱۳۴۰۵.عنه عليه السلام :إنَّ اللّهَ سُبحانَهُ وَضَعَ الثَّوابَ عَلى طاعَتِهِ ، و العِقابَ عَلى مَعصِيَتِهِ ، ذِيادَةً لِعِبادِهِ عَن نِقمَتِهِ ، و حِياشَةً ^۵ لَهُم إلى جَنَّتِهِ . ^۶

2730

كيفر

قرآن:

«هر چه درباره تو گفته مى شود درباره پيامبران پيش از تو نيز گفته شده است. هر آينه پروردگار تو هم آمرزنده است و هم صاحب كيفرى دردآور».

«و پروردگار تو اعلام كرد كه كسى را بر آنان (قوم يهود) بگمارد كه تا روز قيامت به عذابى ناگوار معذّبشان گرداند. هر آينه پروردگار تو زود كيفر مى دهد و نيز آمرزنده و مهربان است».

«بدانيد كه خدا سخت كيفر است و خدا آمرزنده و مهربان است».

حديث:

۱۳۴۰۴.امام على عليه السلامـ در وصف خداوند سبحان ـفرمود : هيچ خشمى او را از مهرى باز نمى دارد و هيچ مهرى او را از كيفرى غافل نمى سازد.

۱۳۴۰۵.امام على عليه السلام :خداوند سبحان پاداش را براى فرمانبرى اش قرار داد و كيفر را براى نا فرمانى اش، تا بدين وسيله بندگانش را از خشم خود نگه دارد و آنان را به سوى بهشت خويش براند.